ตอนที่1

กริ๊งๆ กริ๊งๆ ...

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเป็นจังหวะ ปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากห้วงภวังค์ ด้วยอาการงัวเงีย เธอพยายามลุกขึ้น เสมือนคนขี้เกียด เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับรับสาย

"ฮัลโหล ...สวัสดีค่ะใครพูดสายคะ"

เธอถามด้วยสำเนียงอ้อแอ้

"เฮ้ย! แอน นี่เราเองนะ จำเราได้ไหม สายชล ไงเพื่อน"

"อ้อ...จำได้แล้ว ไปอยู่ไหนมา หายไปตั้งนานสองนาน ติดต่อโทรหาตั้งหลายครั้งก็ไม่ติด"

สายชลรีบตอบทันควัน

"ก็ไม่มีอะไรหรอกเพื่อน แค่คิดถึง เราทำโทรศัพท์มือถือหาย จำเบอร์ใครก็ไม่ได้ นี่เมื่อวานเราเพิ่ง ไปเจอไอ้เพ็ญมา เลยฉวยโอกาสขอเบอร์แอนนี่ซะเลย

โชคดีที่มันยังเซฟเบอร์เธอไว้ ว่าแต่แอนนี่ เธอสบายดีหรือเปล่า ชีวิตตอนนี้เป็นไงบ้างเพื่อน"

สายชลถามเป็นประโยคยาวเหยียด เหมือนคนที่ไม่เคยคุยกันแรมปีก็ว่าได้

"เราก็เรื่อยๆ น่ะเพื่อน "

แอนตอบเพียงสั้น ๆ ทั้งสองสนทนากันถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันอยู่สักพัก

"แอน นี่เธอเลิกกับพี่ทักตั้งแต่เมื่อไหร่เพื่อนทำไมไม่มีใครบอกกับเราเลย"

คำถามนี้ทำเอาคนฟังงงงวยอยู่ชั่วขณะ

" ชล ใครบอกเพื่อนล่ะ ว่าเราเลิกกัน กับ พี่ทัก เรายังอยู่ด้วยกัน ทุกวัน เพียงแต่ว่าพี่ทักเค้าต้องไปทำงานต่างจังหวัดบ้างบางครั้ง

หรือไม่ก็ไปทำงานแถวกรุงเทพบ้างเป็นครั้งคราว แต่ระยะพักหลังนี้สิ พี่ทักเขาดูแปลกไป ไม่เหมือนแต่ก่อน

ยิ่งช่วงนี้นะ เขาติดงานตลอด นานๆจะกลับบ้านสักครั้ง แถมกลับมาบางครั้งก็ทะเลาะกันกับเราอยู่บ่อยๆ แต่เอ๊ะ....ทำไมสายชลถามแอนแบบนี้ล่ะมันฟังดูแปลกๆนะเพื่อน"

สายชล เมื่อได้ฟังเช่นนั้น..ใจคอเธอเริ่มไม่ดี พูดตะกุกตะกัก

" เอ่อ...คือ...เอ่อคือว่า แอนนี่ เธอฟังเรานะเพื่อน เมื่อราวๆสองอาทิตย์ที่ผ่านมา พอดีเราทำธุระแถวๆย่านลาดพร้าว เลยถือโอกาสแวะไปเดินที่ห้างสรรพสินค้า

และบังเอิญเราเหลือบ ไปมองเห็นหญิงชายคู่หนึ่งเขาเดินจูงมือกัน กระหนุงกระหนิง กันน่าดู แต่เราเอะใจ ว่าผู้ชายคนนั้นมันดูคลับคล้ายคลับคลา พี่ทักแฟนแอนเลยอ่ะ

เราจึงรีบเดินตามหลังเขาสองคน เมื่อเข้าไปใกล้ๆ พอได้โอกาสประจวบเหมาะเราจึงไม่รีรอที่จะเข้าไปทักทาย ให้เห็นแจ่มแจ้งมันไปเลย

ปรากฏว่าใช่พี่ทักจริงๆ ..แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แอน เราเลยเข้าไปถามพี่ทักต่อหน้าผู้หญิงคนนั้นเลย

"อ้าว..พี่ทัก มากับใครหรือคะเนี่ย แล้วแอนนี่ล่ะ หายไปไหนไม่ได้มาด้วยหรือคะ พี่ถึงได้มาเดินกันสองคนเช่นนี้"

พอเราพูดจบแค่นั้นแหละพี่ทักแกก็ดูท่าไม่ค่อยพอใจอย่างแรง สีหน้าดุดันมาก

คงแบบโกรธที่เราถามถึงแอนอ่ะ แล้วก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงห้วนๆสั้นๆแค่ว่า

"เปล่า...ผมเลิกกับแอนได้สักพักแล้ว"

คือเขาไม่พูดถึงหญิงสาวที่มาด้วยกันเลยสักนิด เรานี่ยังตกใจเลยที่ได้ยินแบบนี้

แล้ว..แล้วคือผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน เราเองยังแอบสังสัย ยืนงงตรงนั้นอยู่เลย

แต่ถึงไม่บอกก็เถอะ ดูจากท่าทีที่ดูสนิทสนมมีจูงไม้จูงมือกัน การกระทำมันดูแล้วต้องใช่แน่ๆ คิดอื่นไกลไม่ได้เลยจริงๆ

แล้วพอพูดจบนะ พี่ทักนี่ก็รีบจูงมือกับผู้หญิงคนนั้นเดินออกไปในทันที เร่งรีบจนตัวแทบจะชนเข้ากับโต๊ะเคาน์เตอร์จิวเวลรี่เข้าให้"

สิ้นวาจาไม่ถึงสองวิสายชลถึงนึกขึ้นได้ว่าตนเองเพลอเลอลืมตัวพูดสาวความยาวเล่าเหตุการณ์อย่างเมามัน ด้วยความหมั่นใส้และรู้สึกโมโหแทนเพื่อน

จนเธอลืมไปว่าคำพูดเหล่านั้นบางคำมันอาจจะส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจของเพื่อนเธอเองเป็นได้ เธอจึงรีบหลุบปากเสียๆโดยไม่พูดต่อใดๆด้วยความรู้สึกผิด

ขณะเดียวกัน แอนนี่เองก็อยู่ในอาการตกใจ อึ้ง กับเรื่องราวที่ได้ฟังจากสายชลเล่าให้ฟังอย่างเป็นตุเป็นตะจริงจัง

เธอช็อค ไปชั่วขณะดั่งถูกมีดกรีดแทงข้างหลังทะลุยันขั่วหัวใจ ใบหน้าชา ทั้งร่างนี้แข็งหยุดนิ่งราวกับถูกสตาฟ จนเธอพูดอะไรไม่ออก

ต่อจากนั้นไม่นาน เพียงแค่เซี้ยววินาทีเท่านั้น ความเจ็บปวดรวดร้าวทั้งหลายทั้งมวลก็ฉุดวิ่งพุ้งเข้ามาในหัวใจเธออย่างถาโถมในทันที

หญิงสาวร้องไห้จุกสะท้านอก น้ำตาเจ้ากรรมมันหลั่งไหลพรั่งพรูออกมาเป็นธารอย่างไม่รู้ตัว

ทามกลางความเงียบไร้เสียงวาจาโต้ตอบสายชลก็พอจะเดาได้ ว่าแอนนี่ในตอนนี้เธอน่าจะคงช็อกอยู่แน่ๆ สายชลเธอจึงรีบเรียกเพื่อนสาวผ่านโทรศัพท์มือมือคู่สายด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

"แอนนี่...แอน เธอฟังเราอยู่หรือเปล่าเพื่อน เธอได้ยินเราไหมแอน ฟังนะ เธอเองจะต้องเข้มแข็งนะแอน"

สายชลเริ่มเป็นห่วงแอน ที่เงียบไป มีแต่เสียงสะอื้น ดังมาตามสาย

" ชล แอนขอบใจมากนะที่เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เราจะได้เลิกโง่เสียที เราก็มีสงสัยอยู่บ้างเนืองๆ ขอบใจนะเพื่อน"

แอนตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเธอเชื่อคำเล่านี้สนิทใจเพราะพฤติกรรมของคนรักที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมาสักระยะหนึ่งนั้นแล้วนั้นเอง

ทั้งสองคุยกันอยู่สักพักใหญ่ๆ โดยสายชลเธอคอยทำหน้าที่เพื่อนที่ดีและจะคงยืนเคียงข้างปลอบใจแอน อยู่ตลอดระยะเวลาที่คุยกัน...

เมื่อสิ้นสุดการสนทนา แอนหญิงสาวผู้น่าสงสารทิ้งตัวลงบนที่นอนเหมือนคนที่กำลังหมดเรี่ยวหมดแรง

สายตาจับจ้องไปที่เพดานห้อง อย่างไร้จุดหมาย เธอมองอยู่แบบนั้นอยู่สักพัก หญิงสาวผู้ที่หัวใจกำลังเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ก็ปล่อยโฮ ร้องไห้ ออกมา อย่างอัดอั้นตันใจ

เธอร้องไห้ออกมา 2 มือเรียวเล็กบางๆ กำผ้าห่มไว้แน่น เท่าที่แรงจะมี ความรู้สึกมันแฝงไปด้วยความคับแค้นในหัวอก เพราะความเจ็บปวดที่สามีคนที่เธอรักปานจะกลืนกำลังหักหลังและทำร้ายจิตใจเธออย่างแสนสาหัส

ค่ำคืนนั้นผ่านพ้นไป โดยแอนได้เก็บ ทุกสิ่งทุกอย่างที่รับรู้ความจริงนี้ไว้ในใจอย่างเย็นชา พยายามทำทุกสิ่งอย่าง ในทุกวันให้เป็นปกติ

แต่ทว่าในใจของเธอมันเจ็บปวดมากมายยิ่งนัก หัวอกของหญิงสาวนั้นแทบจวนระเบิดเป็นจุล เธอเจ็บปวดรวดร้าวดวงใจจนเกินจะบรรยาย

วันเวลาหมุนเวียนผ่านเลยไป ...จากวัน กลายเป็นเดือน พ้นผ่านวันผ่านคืนเปลี่ยนหมุนเวียนวนล่วงเลยไป

แต่ในทุกๆวินาที หัวใจของหญิงสาว คลุกเคล้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ...ที่สามีของเธอได้มอบให้เป็นของขวัญตอบแทนความรัก ความซื่อสัตย์ที่มีให้ เธอยอมรับว่า...มันบอบช้ำใจยิ่งนัก

ทุกครั้งที่สามีสุดที่รักของเธอโทรศัพท์มาหา... เธอพยายามข่มใจตัวเองทุกครั้ง เธอตีเนียนทำทุกอย่างให้เป็นปกติ ...

จนวันแล้ววันเล่า ความทุกข์ระทม มันยิ่งทวีคูณรุนแรงมากขึ้นทุกวัน ทุกสิ่งทุกอย่างมันทับถม อยู่ข้างในหัวอกของหญิงสาวเปรียบดั่งไฟลาวาในปล่องภูเขาไฟ ที่เผาไหม้อยู่ตลอด เมื่อยิ่งคิด มันก็ยิ่งเพิ่มพูน ความปวดร้าวให้ใจแตกเป็นเสี่ยงๆชิ้นเล็กๆ

จะมีก็แต่สายชลเท่านั้น เพื่อนรักที่ยังคอยห่วงใยแอนนี่ และคอยโทรหาทุกวัน เธอคอยปลอบใจ และให้กำลังใจแอนอยู่เสมอ กลัวเพื่อนรักจะคิดสั้นหรือทำอะไรบ้าๆ อย่างสิ้นคิด

"แอน วันนี้เป็นไงบ้างเพื่อน ทำไรอยู่ตอนนี้ แล้วทานข้าวทานปลารึยัง เธอต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะแอน ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วสักวันพี่ทักจะต้องเสียใจ ที่ทำกับแอนแบบนี้ได้ลงคอ

พี่ทักต้องเสียใจทีหลัง เพราะเขาทิ้งผู้หญิงที่รักเขาที่สุดเช่นเเอน เธอต่างหากแอนที่ต้องขอบคุณสวรรค์ ที่ให้โอกาสแอน ได้ไปเจอผู้ชายคนใหม่ที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างกันในอนาคต

จำไว้นะเพื่อน ที่เห็นนี่มันก็แค่การเริ่มต้น...ชีวิตของคนเรา มันยังมีอะไรให้เราต้องพบเจออีกเยอะแยะ อดทน นะแอน

...แอนยังมีเราเสมอ สายชลเพื่อนคนนี้จะอยู่เคียงข้างแอนในทุกสถานการณ์เอง ไม่ว่าเธอจะทุกข์สุขหรือมีปัญหาชีวิตมากมายเพียงใด

มีอะไรก็ยกโทรศัพท์กดเบอร์ต่อสายมาหาเราเลยนะไม่ต้องกลัวว่าจะรบกวนเด็ดขาด"

นี่คือกำลังใจ สายใยของมิตรภาพ เพื่อนรัก เธอคอยโทรหาแอนทุกวัน ด้วยความห่วงใย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***