-1

( 06:32 )

ฮานะ พึ่งตื่นนอนเเละลุกไปอาบน้ำเสร็จเเล้วก็ลงมาทานข้าว กับพ่อเเม่ก็คุยเป็นปกติ เเล้วจู่ๆ ข่าวดังก็รายงานมาว่า มียิงกราดที่รร.ดังชื่อนึง ตอนนี้กำลังจะลวนมาถึงนนทบุรีเเล้ว เเม่ของฮานะเห็นจึงรู้สึกเป็นห่วงมาก ไม่ค่อยอยากให้ร.ร เท่าไหร่

เพราะสถานการ์ณเริ่มไม่ค่อยดี เเต่ฮานะไม่สน

ฮานะอยากไปเพื่อได้ความรู้ เมื่อพอทานเสร็จก็นั่งรถไปยังที่ ร.ร ไม่กี่นาที ประชาสัมพันธ์ มีเสียงดังขึ้นว่า "หนีไป! หนีไป!! หนีไป!!!" ทุกนต่างเเตกตื่นเเต่ก็คิดว่ามันเป็นเรื่องตลกที่รุ่นพี่ชอบพูดกัน เเต่มันไม่ตลกเลย เพราะทุกคนมองผ่านห้องประชาสัมพันธ์ทางกระจก จนเห็นคราบสีเเดง ทุกคนเริ่มคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องตลกเเล้ว จึงเเตกกลุ่มกันออก เสียงปืนดังขึ้น 3 นัด ฮานะรู้สึกได้เลยว่า มันมาถึงที่นี่เเล้วเเน่ๆ บางคนวิ่งออกนอกรร. บางคนรีบวิ่งขึ้นห้องของตนเอง ฮานะตัดสินใจวิ่งขึ้นห้อง เเละไปบอกเพื่อนๆให้โทรเเจ้งตำรวจ ซึ่งใช่มันคือทางที่ผิด ที่จริงฮานะควรกลับบ้าน เเต่เธอไม่เลือก เธอเรียนอยู่ชั้น 4 เธอต้องรีบวิ่งขึ้นก่อนที่เพื่อนๆ จะต/ยกันหมด ไม่กี่เสี้ยววิ น้ำหวาน ที่เป็นเพื่อนสนิทของเธอวิ่งเข้ามาเเละบอกว่ามันคืออะไร ฮานะเธอลนมาก ไม่มีเวลาที่จะอธิบาย คนร้ายวิ่งออกมานอกห้องประชาสัมพันธ์ พร้อมถือปืนยิงกราดทุกคนนับไม่ถ้วน คุณครูที่เป็นเวรเฝ้า ก็ถูกยิงเข้าหน้าอกอย่างจัง บางคนโดนหัว น้ำหวานเห็นเเบบนี้ก็คิดจะกลับบ้าน เเต่ฮานะห้ามไว้เพราะพวกคนร้ายมันมีตั้ง 2 คน เเต่ถึงมีน้อย เเต่อาวุธมันเยอะกว่านั้น ทั้งสองตั้งสติเเล้ววิ่งขึ้น จนถึงชั้น 3 อีกเเค่ชั้นเดียวก็จะถึงชั้น 4 เเต่เเล้วทั้งสองก็ต้องตกใจมาก เพราะ เห็นน้องๆ ม.3 นอนกลายเป็นศพอยู่ตรงหน้า ฮานะคิดว่าต้องมี อีกคนนึงมาตึกนี้เเน่ๆ เสียงเท้าดังมาจากห้อง3/1 ตึก.. ตึก.. ตึก.. ฮานะบอกให้น้ำหวานเงียบเเละตั้งสติ เเต่ไม่ทันไร กระบอกน้ำของน้ำหวานก็หล่นลงมาจากกระเป๋า คนร้ายรีบวิ่งเข้ามาทางห้อง 4 ทั้งสองอยู่ๆนิ่ง ยอมต/ยดีกว่ามานั่งรอดชีวิตอีก เเต่เเล้วมือคู่นึง จับมือฮานะกับน้ำหวานวิ่งขึ้นไปชั้น 4 ซึ่งคนนั้นก็คือ ฟางโกะ เธอพาทั้งสองขึ้นไปบนห้องของตนเอง เเต่กลับกลายเป็นว่าห้องปิด ฟางโกะบอกให้ทุกคนใจเย็น เรามีทางออก ฟางโกะรีบถีบประตูเข้าไป คนร้ายเริ่มจะขึ้นมาพร้อมปืนกลขนาดใหญ่ เเต่เเล้วก็มีคนมาเปิดประตูให้เเล้วลากทั้ง 3 เข้ามา คนนั้นก็คือ ขวัญข้าวผู้เป็นรองหัวหน้าห้อง ภาพที่เห็นฮานะเเทบไม่คิดเลยว่าเพื่อนของตัวเองจะอยู่ในนี้กันหมด

ฮานะ : ทำไม..

เเก้ว : เงียบสิ อย่าพูด

...น้ำหวานผู้คนที่กลัวอะไรเเบบนี้มากๆ ซึ่งมาเจอเข้าจริงๆก็ตัวสั่นไม่หยุด "ทำไมไม่เปิดไฟล่ะ?" โปเต้ บอก "ฉันว่าควรเอาเวลาตั้งคำถาม มาใช้โตะกันประตูไว้ก่อนไหม? เผลอๆพวกนั้นเข้ามาเดี๋ยวก็ตายกันหมดหรอก" ฟางโกะบอก ทุกคนเห็นด้วยกับความคิดเห็นของฟางโกะ จึงยกเก้า อี้ หรือโต๊ะมากันประตู้ไว้ พร้อมปิดหน้าต่างทุกบาน อยู่กับความมืดมิดในห้องสี่เหลี่ยม ฟลุ๊ค คิดไอเดียว่าให้เปิดไฟเหอะ ขืนอยู่เเบบนี้คงไม่น่าไหว " ถ้าจะเปิด ก็ตายเท่านั้น " ฟางโกะบอก " ทำไมเราไม่เอาอะไรมาปิดตรงช่องด้านบนนั้นหล่ะ " ตาล ออกความคิดเห็น ทุกคนก็เห็นด้วย ไม่กี่นาทีก็ทำเสร็จ วารินผู้ที่ฉลาดที่สุด จึงหาวิธีวางเเผนออก...

จาก ร.ร เเล้วไปเเจ้งความ "เรามี wifi นะ"

อาร์ม บอก ทุกคนก็ตาเป็นประกาย บอกให้อาร์มเเชร์ให้หน่อย จู่ๆ เสียงปืนก็ดังมาจากด้านล่างตึกทุกคนตกใจเเละหวาดกลัว ขวัญข้าวเสนอให้เปิดทีวีดูข่าวยิงกราดวันนี้สิ เผื่อเราจะได้รู้ข้อมูลของคนร้าย เเละหาจุดอ่อนของพวกมัน ทุกคนเห็นด้วย ทุกคนหยิบรีโมทเปิดทีวี เเละลดเสียงเบาๆไม่ให้เสียงดังเกินไป "ตอนนี้เราจับคนร้ายได้ 1 คนค่ะ ซึ่งตร.ได้สอบถามว่าทำไมถึวทำเเบบนี้ ทำไปเพื่ออะไร คนร้ายกลับไม่ตอบ ตำรวจบังคับข่มขู่เเล้วก็ยังไม่ตอบ ประโยคที่เขาพูดคำเดียวก็คือ.. ผมจะไม่ออกไปไหน จนกว่าจะกำจัดทุกคนในรร.นั้นให้ได้ พูดซ้ำไปซ้ำมา-" ปัง! ปังๆ! ปัง! เสียงเคาะประตูห้องเขาดังสนั่น ทุกคนต่างระเเวง หวาดกลัว เเต่ฟางโกะตัดสินใจจะเปิด " จะเปิดทำไม! ถ้าพวกนั้นเข้ามาเดี๋ยวก็ตายหรอก! " เเก้วขัดขืน เเต่ฟางโกะก็ยืนยันว่าจะเปิด....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***