ep.0

ณ ค่ายดูดาว ณ ดอยหมอกฟ้า

เสียงของฝ่ายประสานงานได้ดังขึ้นมาว่า “ ประกาศๆๆถึงเวลาจัดเตรียมตั้งกล้องดูดาวให้น้องๆ แล้วนะฝ่ายจัดสถานที่พร้อมแล้วหรือยัง ถ้าพร้อมแล้วให้ฝ่ายอุปกรณ์นำกล้องไปตั้งได้เลย อีกครึ่งชม. พี่ฝ่ายกิจกรรมจะนำน้องๆมา ”

“ ฝ่ายสถานที่จัดเตรียมสถานที่พร้อมเรียบร้อยแล้วครับ ”

“ ฝ่ายอุปกรณ์ของพร้อมเตรียมเสร็จพร้อมตั้งแล้วค่ะ ”

หลังจากที่แต่ละฝ่ายได้ประสานงานกันหลังจากที่ประกาศเตรียมความพร้อมของสถานที่และอุปกรณ์ทุกอย่างก็ได้ดำเนินการไปได้ด้วยดี

“ สวัสดีน้องทุกคนเลยน้า พี่ชื่อพี่แพรน้า ส่วนพี่คนนี้พี่นับดาว พี่พะพาย พี่ครีน พี่ลูเทอร์ ”

“ สวัสดีครับ / สวัสดีค่ะ พี่ๆ ทุกคนเลย !!!! ”

“ ตอนนี้เรารู้จักกันแล้วเนาะ วันนี้เราจะดูดาวกันนะ ตอนบ่ายพี่ๆได้อธิบายให้พวกเราฟังไปแล้วเนอะ ตอนนี้พี่จะแนะนำว่าแต่ละกล้องในตอนนี้กำลังส่องดาวอะไรอยู่ น้องๆจะได้เลือกดูดาวที่น้องสนใจก่อนแล้วค่อยๆ วนส่องดาวให้ครบ จะได้นำไปตอบในใบงานน้า ”

“ ครับ / ค่ะ ”

หลังจากที่ได้อธิบายว่ากล้องไหนส่องอะไรบ้างจบครบถ้วนทั้งหมดแล้วพี่ๆ ก็ได้ไปประจำจบครบทุกกล้องที่ส่องดาวเพื่อจะได้ค่อยส่องและปรับกล้องอยู่ตลอด

“ เป็นยังไงบ้างเอ่ย ดาวสวยไหม ”

“ สวยครับ แต่ยังไม่สวยเท่าพี่ ”

“ หื้มมมมม ปากหวานนะเดี๋ยวเถอะๆ ”

“ ก็มันเรื่องจริงนี่ ผมเปล่าโกหกนะ ”

“ พูดเยอะนะเรา ไปๆ ส่องดาวอื่นบ้าง ”

“ ผมดูครบทุกดาวแล้วคร้าบบ จุ๊ๆ แล้วก็ตอบใบงานครบหมดแล้วด้วย แต่เหลืออีกอย่างนึงที่ผมดูแล้วอยากดูอีก ”

“ หือ?? อยากดูอะไรดาวอะไรเอ่ย ”

“ ไม่ใช่ดาวหรอกครับ อยากดูพี่มากกว่าดาว ”

“ เด็กน้อยแพรวพราวจังนะ เบาๆหน่อย ”

“ พี่คิดว่าผมเป็นเด็กน้อยจริงเหรอ ”

“ ……ใช่ ”

บทสนทนาก็ได้จบลงพร้อมกับค่ายที่จบแล้ว ค่ายจบก็ต้องมีการแยกย้าย

แต่ไงฉันที่ได้คิดว่ามันจะจบไปแล้ว ไงมันกลับมาเริ่มบทใหม่ได้ไวขนาดนี้เล่า ถ้าจะพูดให้ถูกคือฉันรู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดระหว่างเราที่มันมากเกินไปจนฉันอยากที่ลองยอมให้แรงมันดึงดูดฉันเข้าไป

เวลาก็ได้เวลามาแล้วหนึ่งปี

เรียกได้ว่าระหว่างที่ได้คุยกันมันดีขึ้นไปเรื่อยๆ จากที่ฉันคิดว่า ตัวฉันเองไม่น่าจะรักใครได้มากขนาดนี้ หลังจากที่เราจบค่ายกันมามันก็เป็นระยะเวลาที่เรียกได้ว่ามันก็นานมากแล้วที่คุยกันมา ปีนึงได้แล้วมั้ง จากที่ได้สังเกตน้องเขาดูไม่มีทีท่าว่าจะเจ้าชู้เลยนะ จนฉันเราวางใจขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งวันนึงฉันได้ไปเห็นสตอรี่ไอจีน้องผู้หญิงคนนึง ลงสตอรี่ว่า “ ครบรอบหนึ่งปีที่ครบกันมาแล้วนะที่รัก ไวมากเลย อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆเลยนะ ”

หลังจากที่ฉันได้เห็นโพสต์นั้น มือที่ได้ถือโทรศัพท์อยู่กับสั่นขึ้นมา และได้รีบโทรไปหาคนในสตอรี่นั้นอย่างทันที

“ มาร์คเรื่องนี้หมายความว่ายังไง ครบรอบหนึ่งปี?? ”

“ พาย ฟังมาร์คอธิบายก่อนนะ ”

“ พายฟังอยู่ มาร์ครีบอธิบายมาสิ ”

“ ที่รักคะ กำลังคุยกับใครอยู่เอ่ย // คุยกับเพื่อนคร้าบ งั้นวางสายก่อนนะค่อยคุยกัน ”

“ ……. ” แค่เพื่อนงั้นเหรอ เพื่อนที่ไหนจับมือ กอด หอมกัน ไอ้เด็ก\*\*\*\*\* ตอนนี้ฉันทำได้แค่กัดฟัน จิกมือตัวเองเพื่อเรียกสติ แล้วก็ได้ท่องยุบหนอ พองหนอ แต่แล้วสติที่เหมือนจะได้กลับมานั้นก็ได้มาฟุ้งซ่านกับประโยคถัดมาของในสาย

แต่หาได้รู้ไม่ว่าไม่ได้กดวางสาย แต่เผลอไปกดปุ่มลำโพงแทนแล้วก็วางหน้าจอโทรศัพท์คว่ำลง จึงทำให้ไม่ได้เห็นว่ากดปุ่มผิดไป

“ ที่รักคะ ตอนนี้ที่รักอยากแกะของขวัญวันครบรอบของเราแล้วหรือยังเอ่ย ”

“ อยากแกะที่สุดเลยคร้าบ ไหนเอ่ยของขวัญของผม ”

“ ที่รักค่อยๆ กระตุกโบตรงนี้เบาๆนะ แล้วที่รักจะได้เห็นของขวัญที่เค้าเตรียมไว้ให้ ”

จากที่ค่อยๆกระตุกโบเบาๆ ก็ทำให้ชุดนอนที่ไม่ได้นอนเผยออกมา เสียงกลืนน้ำลาย อึกก

“ ที่รัก อย่าลูบสิ เค้าขนลุกไปหมดแล้ว ”

“ เค้าไม่ไหวแล้ว ไปที่เตียงกันเถอะ ”

“ ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกนะ แม่จะเตะให้สูญพันธุ์ไปเลย ไอ้บ้าเอ้ย เสียเวลาชะมัด ”

อารมณ์สวาทที่กำลังจะฟิน ก็ได้ถูกดึงกระชากลงมาจากสวรรค์

“ \*\*\*\*\*\*\*บหาย ยังไม่ได้กดวางสายเหรอ เป็นไปได้ยังไง พายฟังมาร์คก่อ……. ตู๊ดดๆๆๆๆๆ ”

“ ที่รัก นี่มันเรื่องอะไรกัน ??? ”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***