บทที่3แกล้งใสซื่อ

...ณ บ้านของทะเล...

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณนายน้อย"

พอเดินเข้ามาในบ้านก็ได้ยินเสียงของคุณป้าแม่บ้านทันที

"คุณทะเล อยู่ไหนหรอครับ"

พอป้าแกได้ยินสิ่งที่ผมถามแกก็ทำหน้าสงสัยพร้อมกับงง อาจจะเป็นเพราะว่าผมไม่เคยเรียกนายน้อยของบ้านนี้ว่าคุณก็อาจจะสงสัยแหละมั้ง

"ยังไม่กลับมาค่ะ"

"อ๋อ..โอเคครับ"

หึ..จะให้มาเร็วได้ไงสงสัยจะยังไม่เสร็จ//คิดใจพร้อมกับหัวเราะเยาะตัวเอง

"งั้นผมขึ้นห้องก่อนน่ะครับ"พูดเสร็จกำลังจะเดินขึ้นห้อง

"เดี๋ยวก่อนค่ะคุณนายน้อย"                             

"ตรงหน้าอกของคุณมีเลือดค่ะ"

ถ้าป้าแม่บ้านไม่ทักเค้าคงจะทำไม่ได้แล้วแหละ

"งั้นผมขออุปกรณ์ทำแผลหน่อยได้ไหมครับ"

พูดเสร็จป้าแม่บ้านก็รีบเดินไปหยิบให้

"อ่าา นี่ค่ะคุณนายน้อย" รับเสร็จก็ก้มหัวให้เล็กน้อยก่อนที่จะเดินขึ้นห้อง

...ห้อง...

พอชลลธีขึ้นมาที่ห้องก็ตรงเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำ พออาบเสร็จก็มานั่งทำแผลต่อ แต่ต้องใช้เวลามากหน่อยเพราะต้องเอาลูกกระสุนปืนออกจากตรงหน้าออกด้วย

...แกร๊ก แกร๊ก ...

มือของชลลธีที่กำลังผ่าเอากระลุนปืนออกต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังเปิดประตูเข้ามา 

"อ้าว..กลับมาแล้วหรอครับพี่ทะเล"

หึ เมาเหมือนหมามาเลยน่ะ 

"แล้วไม่เห็นหรือไงถามมาได้"

เมาขนาดนี้มึงยังมาปากดีอีกน่ะไอสัสนี่นิ

"แล้วพี่เข้ามามีไรหรอครับ"

ผมเมินคำถามของมันเพราะไม่อยากจะมาต่อล้อต่อเถียงกันตอนนี้เพราะผมอยากจะทำแผลให้เสร็จเพราะผมเริ่มง่วงแล้ว

"เห็นป้าปราณีแกบอกว่าเห็นเธอเลือดท่วมตัวฉันเลยมาดู"

หึ กลัวฉันจะมาตายที่นี่หรือไง

"หึ..ผมไม่ตายง่ายๆหรอกครับ"

"งั้นหรอ"พูดเสร็จเขาก็เดินออกจากห้องไปเลย   

...  "แปลกว่ะ"...

[ทะเล]

(วันนี้ผมสังเกตได้ว่าคู่หมั้นของผมเขาเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเหมือนเป็นคนละคนกับที่อยู่กับผม บางทีอาจจะดูเหมือนผมไม่สนใจ แต่ผมก็แอบดูอยู่ตลอด)

...2ชั่วโมงผ่านไป...

00:30น.

...แกร๊ก...

"หลับแล้วหรอ หึ"

เขาแอบเข้ามาในห้องของคนปากดี กะว่าจะลงโทษซะหน่อยไม่คิดว่าจะหลับเร็วขนาดนี้

"ลักหลับเอาก็ได้ว่ะ"

เขาที่เดินมาหยุดตรงเตียงนอนก็เริ่มที่จะปลดกระดุมชุดนอนของชลลธีออกแต่เขาก็ชะงักเมื่อสังเกตเห็นผ้าพันแผลของชลลธี 

...Rrrrrrr Rrrrrrr Rrrrrrr...

"แม่งก็โทรมาได้จังหวะจริงๆน่ะ"

พอเขาเห็นว่าเป็นลูกน้องของตนเอง จึงกดรับสาย

"มีไร"

"นายครับพวกของนายชัชชัย ถูกฆ่าหมดแล้วครับนาย"

"ว่าไงนะ ไปตรวจสอบมาว่าใครเป็นคนทำ"

เขาสั่งลูกน้องไปเสียงเข้ม เขาอยากรู้จริงๆว่าใครเป็นคนทำ เขาคิดและมองไปที่ร่างบางที่นอนหลับแบบไม่สนโลกอยู่

"คงหาตัวคนทำไม่เจอหรอกครับ เพราะว่าหลักฐานทุกอยางถูกเก็บกวาดหมดเลยครับ ที่มีให้เห็นอยู่ก็มีแค่ศพที่นอนเกลื่อนเต็มพื้นเลยครับนาย"

"เออเค ถ้ามีอะไรคืบหน้าค่อยโทรมา"พูดเสร็จเค้าก็กดวางสายทันที

"ใครเป็นคนทำว่ะ"พูดเสร็จก็มองมาที่ชลลธี

"อย่าให้รู้นะ ว่าที่ผ่านมาแกล้งใสซื่อมาตลอดน่ะ"

พูดเสร็จเขาก็ติดกระดุมให้ชลลธีเหมือนเดิมก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องนอนของชลลธี

.......

.......

.......

.......

...คอมเม้นท์มาพูดคุยกันบ้างน่ะจ๊ะ😚...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***