ฤดูกาลแปลงเปลี่ยน

... ตอนที่หนึ่ง บ้าคลั่ง...

ณ โรงเรียนทหารอากาศแห่งหนึ่งของโลก

ห้องทำงานผู้บังคับบังชาการหนึ่งในทั่วประเทศ หญิงสาวคนหนึ่ง

กำลังไล่ดึงสายไฟและคอมพิวเตอร์ของพวกเขาอย่างบ้าครั่ง

ไม่มีสิ้นสุดเหมือนกำลังตามหาอะไรบางอย่างที่เป็นของตน ' ใครก็ได้รีบไปเรียกอาจารย์มาเร็ว ไม่งั้นคอมพิวเตอร์ได้พังหมดแน่ '

' โอเคๆๆ '

' ส่วนคนที่เหลือเข้าไปช่วยพาคนที่นั่งอยู่ที่นั่นออกมาเร็ว '

' ก็ช่วยอยู่นี่ไง ตาไม่เห็นหรือไง คุณหัวหน้าหน่วยพระอาทิตย์ '

' เออ ตาฉันไม่เห็นเองละ รีบช่วยคนก่อนเถอะ '

' เออๆๆ ส่วนคนที่ยืนอึ้งเป็นก้อนหินนะ รีบพาคนของที่นี่ลงไปที่สนามด่วย '

' ครับ รุ่นพี่ '

' ดอรี แกใจเย็นก่อนได้ไหม ตอนนี้แกเป็นอะไร หากไม่สบายก็ครวกลับไปพักที่ห้องสิ ไม่ใช่พอไม่สบอารมณ์

อะไรก็มาทำลายข้าวของพวกนี้ตลอด '

'แกพูดเหมือนฉันผิดอยู่คนเดียวอย่างนั่นละ ถ้าไม่มีใครมายุ้งกับของของฉัน คิดว่าฉันอยากมาที่นี่นักหรือไงกัน ''

'ขอโทษจ้า แกตามหาของของแกเพราะมีคนไปขโมย เดียวฉันให้หน่วยของฉันและหน่อยของภูเขาช่วยกันตามหาแล้วนำมาคือให้โดยเร็วที่สุด แต่ตอนนี้แกต้องใจเย็นก่อน โอเคนะ ดอรี '

'อืม แต่ต้องพาหน่อยฉันไปด้วย ไม่อย่างนั่นฉันก็จะหาเดียวแบบนี้ละ'

'ไม่จ้าไม่ต้อง ฉันพาหน่วยแกไปด้วยก็ได้ ตอนนี้แกก็กลับไปพักเถอะ '

'อืม ได้ต้องตามให้เจอนะ ลูน '

' จ้าๆๆ คุณหัวหน้าหน่วยท้องทะเล'

'ไม่แปลกใจที่ทำไมคุณดอรีถึงได้นั่งอยู่ตำแหน่งหัวหน้าหน่อยได้แบบนี้มานานกว่าใคร ถ้าไม่รวมเหตุการณ์ที่เกิดอยู่ตอนนี้ผมว่าทุกอย่างถือว่าดีหมด'

'คำชมหรอนั่น คุณน้อง '

'ใช่แล้วแถมเป็นคำชมที่โอเคสุดด้วย'

'เข้าข้างตัวเองซะจริง'

... ...

...^^^ตอนที่สอง ตามหาของแทนใจ^^^...

ห้องเก็บเอกสารของทหารอากาศเมื่อผู้ดูแลเข้ามาจักทำความสะอาด ก็ตกใจเป็นอย่างมากเพราะ สมุด กระดาษ

เอกสาร หนังสือ ที่เก็บไว้อย่างมีระเบียง กำลังกระจายอยู่กลางอากาศทั่วห้องพอเห็นตัวคนการทำเท่านั่นละถึงกับอึ้งเลย

' หัวหน้าหน่วยท้องทะเล คุณกำลังกระทำความผิดที่มาบุกรุกสถานที่ที่เป็นของกองทัพอากาศนะครับ รู้ตัวบางไหมว่าคุณเลยเขตแดนระหว่างของทั้งสองกองทัพครับ '

' นายไม่รู้อะไร ก็อย่ามาขว้างทางฉัน '

' ถึงอย่างนั่นก็เถอะ แต่คุณกำลังทำความผิดอยู่นะครับ '

' ใช่ ฉันกำลังทำความผิด เพราะเป็นกองทัพอากาศของพวกนายนั่นละที่กล้ามาขโมยของของฉันถึงถิ่นของฉัน หากคนของพวกนายไม่มายุ้งกับฉันก่อน

คิดว่าฉันอยากมาที่นี่มากนักหรอ ไอ้กองทัพอากาศงี่เง่าที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ครอบครัวของฉันตายหมดทุกคน หากเมื่อเดือนนั่นคนของพวกนาย

ไม่กุเรื่องสร้างเรื่องใส่ร้ายครอบครัวของฉันจนถูกประหารทุกคน คิดหรอว่าฉันจักตกอยู่ในสภาพแบบนี้มาตลอดหลายเดือน'

' ผมไม่รู้เรื่องอะไรกับเรื่องนั่นเลยนะครับ '

' คอยดูเถอะ ฉันเก็บข้อมูลหลักฐานและพยานครบเมื่อไร พวกนายทุกคนที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ครอบครัวของฉันไม่รอดแน่ '

' คุณ- '

'รุ่นพี่ อยู่ห้องนี้ใช่จริงๆๆด้วย มาให้ผมลงโทษเลยนะครับ ผมจะลงโทษรุ่นพี่ให้สมที่เล่นงานผมเลยครับ '

' ไอหมาบ้ากัดไม่ปล่อยซะจริง คุณปืนขว้างไว้ที ฉันจะออกทางประตูหลัง '

' ครับ ครับ แล้วเรื่องเมื่อครู่ละครับ '

'เดียว ฉันคุยกับท่านผู้นำกองทัพของพวกนายเอง '

' ครับ ครับ'

' รุ่นพี่กลัวคนอื่นด้วยหรอเนี่ย '

' ฉันไม่ได้กลัว แค่สถานที่ไม่เหมาะกับการต่อสู้ก็เท่านั่นละ แล้วจะโยนใส่ฉันทำไหม ไม้มันไม่ใช่เบาๆๆนะ คุณไซที '

'แล้วไงครับ ถึงยังไงผมก็ไม่ขอโทษรุ่นพี่หรอกนะครับ'

'คุณไซที พูดเหมือนเคยขอโทษฉันเลยนะ รู้แบบนี้จับล่ามโซ่ไว้ที่เกาะมุนิซะยังจักดีกว่า ฉันไม่น่าพาตัวคุณไซทีมาด้วยเลย '

'แล้วใครขอให้รุ่นพี่พาผมมาด้วยละครับ '

'จักใครซะอีกก็ลุงฉลามของคุณไซทีนั่นละขอให้คุณมาด้วย'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***