แม่ไม่เคยลดละการค้นหาพ่อแม้แต่น้อย จนทำให้พ่อใจอ่อนแล้วกลับมาติดต่อแม่อีกครั้ง ตอนที่เธออยู่บ้านหลังนั้นเธอได้พบเจอเรื่องแปลกแปลกอยู่บ่อยครั้งแล้วก็เล่าให้แม่ฟังตลอด.........ห้องนอนเก่าของเธอคือห้องที่เตยบอกว่าชอบที่สุดและพบเจอรื่องน่ากลัวอยู่บ่อยครั้ง....เตยมีสีหน้าจริงจังพอรู้ว่าเรื่องที่เธอเล่านั้นคือไม่ได้แต่งขึ้นเพื่อที่จะไม่อยากอยู่บ้านหลังนั้น..........เมื่อเธออายุได้ 15 ปีพ่อได้เข้ามาฉลองวันเกิดด้วยกัน เธอดีใจมากเพราะเป็นคืนที่จะได้อยู่กันพร้อมหน้ากับครอบครัวอีกครั้ง แม่พยายามขอให้พ่อนอนค้างคืนด้วยกันแต่พ่อไม่ยอม หลังจากที่พ่อส่งเธอเข้านอนก็ได้ออกไปลาแม่แล้วขอตัวกลับ แต่พ่อกับแม่เริ่มทะเลาะกันอยู่สักพักเธอรู้ว่าแม่พยายามจะให้พ่อเบาเสียงลงแต่เธอก็ยังได้ยินชัดเจนดี เธอค่อยๆหลับตาลงเพราะความง่วง จังหวะนั้นเธอสังเกตเห็นมีดวงตาจับจ้องมาที่เธอผ่านช่องประตูห้องนอน เธอแกล้งหลับประตูนั้นค่อยค่อยเปิดออก เธอก็คิดในใจว่าน่าจะเป็นพ่อของเธอ คงเข้ามาดูอีกครั้งว่าเธอหลับไปแล้วหรือยัง เธอได้ยินเสียงค่อยๆเดินเข้ามาหาเธอที่เตียง แล้วหยุดอยู่ที่ข้างเตียงซึ่งเธอก็ไม่ได้ลืมตามาดู เธอรู้สึกและสัมผัสได้น่าจะเป็นพ่อของเธอ จากนั้นก็ได้ยินเสียงกระซิบ
“Happy birthday มีความสุขมากๆนะ”
แต่ก็แปลกแปลกอยู่ที่พ่อของเธอโน้มตัวลงมากระซิบข้างหู ทำไมมันไม่รู้สึกอะไรเลย เธอลืมตาขึ้นก่อนจะตกใจสุดขีด เธอเห็นเงาดำดำหลายตนกำลังยืนอยู่ข้างเธอแม้แต่บนเตียงก็ยังมีอีกด้วย เธอกรีดร้องออกมาอย่างดังจนสุดเสียง
เมย์: .........กรี๊ด.........
แม่รีบเปิดประตูเข้ามา
แม่: เป็นอะไรลูก.....เป็นอะไร
พ่อพุ่งตัวเข้ามากอด เธอเลยลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นเพียงพ่อกับแม่ของเธอเท่านั้น เธอเริ่มเล่าเรื่องทุกอย่างให้พ่อและแม่ฟัง มันทำให้พ่อของเธอมีอาการโกรธขึ้นมา
พ่อ: ผมบอกแล้วว่าไม่อยากให้ลูกอยู่ที่นี่บ้านหลังนี้มันน่ากลัว คุณทนอยู่คนเดียวเถอะ ถ้าคุณไม่ยอมให้ลูกมาอยู่กับผม ผมจะฟ้องหย่าและเอาลูกมาอยู่กับผมให้ได้
พอพูดจบพ่อก็จับมือเธอเดินออกมาจากห้องนอน แม่ก็ไม่ได้ดึงรั้งเธอกับพ่อไว้ ก่อนที่เธอจะเดินออกมาจากห้องเธอแหงนขึ้นไปมองบนเพดาน เงาดำพวกนั้นไม่ได้หายไปไหนแต่เกาะอยู่ที่บนเพดานห้องของเธอ หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เธอก็ออกมานอนกับพ่อบ่อยมากขึ้น จนเธออายุได้ 20 ปี จึงย้ายออกมาอยู่คนเดียวในเมือง แล้วเมื่อกี้ที่ตกใจเพราะเห็นเงาดำเหล่านั้น ตอนที่กำลังเปิดหน้าต่าง เตยแสดงสีหน้าตกใจแล้วหันไปมองที่กระจกหน้าต่างอีกครั้ง ก่อนจะหันกลับมามองที่เมย์
เตย: แล้วตอนนี้เธอยังเห็นอยู่ไหม
เธอส่ายหน้าแทนคำตอบ ทั้งทั้งที่ตอนนั้นเธอยังเห็นมันอยู่เพราะไม่อยากให้เตยคิดมากและกังวลไปมากกว่านี้ เธอเลยตัดสินใจโกหกเตยในตอนนั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 22
Comments