บ้านพักสยองขวัญ ตอนที่ 11 ตึกแถว

วันที่3

เมื่อแสงพระอาทิตย์สาดส่องเข้ามาที่หน้าต่างห้องนอนของทั้งคู่ ทั้งคู่รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกและได้นอนพักผ่อนต่อไปจนถึงเที่ยงวัน รินและนนท์แต่งตัวเตรียมออกไปทำบุญ ก่อนเข้าวัดทั้งคู่ได้แวะซื้อสังฆทาน ดอกไม้ธูปเทียนเพื่อนำไปถวายพระ เมื่อมาถึงที่วัดทั้งคู่ได้นำสิ่งของเหล่านั้นที่เตรียมไปถวายให้กับพระในศาลาแล้วกำลังเดินกลับไปที่รถ ระหว่างทางมีหมอดูตั้งโต๊ะดูดวงอยู่ท่านหนึ่ง จู่ๆ...ท่านก็ได้เอ่ยทักรินและนนท์

หมอดู: ถ้าเป็นไปให้รีบย้ายออกจากบ้านหลังนั้นซะ อย่าอยู่นานมันไม่ดี!

แล้วหมอดูท่านนั้นก็รีบเก็บโต๊ะขับรถออกจากวัดไป ทั้งคู่ได้แต่ยืนงงเพราะไม่ทันที่จะถามอะไร หมอดูท่านนั้นก็ขับรถออกไปเสียแล้ว

ก่อนกลับถึงบ้านทั้งคู่ได้แวะตลาดซื้อกับข้าวไปทานตอนเย็น รินเลือกซื้อแกงเขียวหวาน ไก่ย่างและต้มจืดกลับไป เธอจัดเตรียมอาหารใส่จานแล้ววางไว้ในห้องครัว เธอสังเกตเห็นว่าน้ำปลาในห้องครัวนั้นหมดแล้ว เธอเดินออกมาหานนท์วานขอให้เขาไปซื้อน้ำปลาที่ร้านของชำหน้าปากซอยให้เธอ เมื่อเธอได้น้ำปลามาแล้วเธอเดินกลับไปที่ห้องครัวพร้อมยกกับข้าวออกมาตั้งที่โต๊ะอาหาร ทั้งคู่กำลังจะตักอาหารใส่ปากแต่ได้กลิ่นเหม็นบูดลอยออกมาจากกับข้าว รินได้ตักชิมเข้าไปหนึ่งคำแล้วทำให้เธอต้องบ้วนทิ้งเพราะกับข้าวทั้งหมดที่เธอซื้อมา มันเปรี้ยวและเหม็นบูดมากเหมือนเป็นกับข้าวที่ค้างคืนไว้ประมาณหลายวัน นนท์เริ่มหงุดหงิดเพราะตัวเขาเองยังไม่ได้ทานข้าวมาตั้งแต่เช้าแล้ว รินจึงตัดสินใจพานนท์ไปทานข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งหน้าบ้าน ร้านอาหารร้านนี้เป็นร้านที่เธอเคยมานั่งกินตอนที่พวกเขากำลังหาบ้านพัก

เมื่อทั้งคู่กลับมาที่บ้านกำลังเปิดประตูบ้านเข้าไปนั้น พวกเขาได้ยินเสียงคนทะเลาะกันมาจากบนชั้น 2 แต่เสียงนั้นไม่สามารถจับใจความได้ว่ากำลังพูดอะไรกันอยู่ แล้วทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงโครม เสียงเหมือนมีของบางอย่างตกมาจากชั้นสองและกลิ้งลงมาชั้นล่าง รินและนนท์มองหน้ากันคิดว่าน่าจะเป็นขโมยที่แอบเข้าบ้านตอนที่ออกไปข้างนอก นนท์จึงรีบวิ่งขึ้นไปดูที่ชั้น 2แต่ก็ไม่พบอะไร นนท์รีบเดินลงมาหารินด้วยหน้าตาตื่น แล้วพูดกับรินด้วยเสียงกระซิบกระซาบ

นนท์: รินบนนั้นมันไม่มีอะไรเลย พี่ไม่เจอคนไม่เจออะไรเลย

ริน: พี่นนท์รินว่าบ้านนี้มันเริ่มแปลกแปลกแล้วล่ะ เราลองขึ้นไปไหว้ศาลอีกรอบไหม

นนท์: ก็ดีเหมือนกันนะ

ทั้งคู่ถือธูปและเทียนกำลังขึ้นไปไหว้ศาลบนชั้นดาดฟ้า พอทั้งคู่เดินมาถึงชั้น 3 กำลังจะเดินขึ้นไปชั้น 4 ทั้งคู่เห็นคล้ายหน้าคนก้มมองลงมาจากชั้น 4 ทำให้ทั้งนนท์และรินตกใจเป็นอย่างมาก ใจหนึ่งก็กล้าๆ กลัวๆ ไม่กล้าเดินขึ้นไปเพราะกลัวจะเจอเข้ากับอะไรบางอย่างที่รออยู่ข้างบน แต่แล้วทั้งคู่ก็รวบรวมความกล้าเดินจับมือกันขึ้นไปจนถึงชั้นดาดฟ้า หลังจากที่ทั้งคู่ไหว้ศาลเสร็จก็ได้ลงมานั่งเล่นบริเวณชั้นล่าง ต่างคนต่างไม่มีใครกล้าพูดหรือเล่าอะไรออกมา จนเวลาล่วงเลยมาเป็นเวลาเที่ยงคืนทั้งคู่เตรียมตัวเข้านอน แต่ในวันนี้รินขอเปิดไฟนอนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นห้ามนนท์ปิดไฟเด็ดขาด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***