บ้านพักสยองขวัญ ตอนที่ 8 ตึกแถว

รุ่งเช้าทั้งคู่ต่างแยกย้ายออกไปทำงาน ตกเย็นนนท์เดินทางกลับมาถึงบ้าน เขาได้ยินเสียงดังมาจากห้องครัวเหมือนมีคนอยู่ในนั้น นนท์จึงเอ่ยปากถามไป

นนท์: รินกลับมาแล้วหรอ? ทำไรกินดีเย็นนี้?

นนท์เดินเข้าไปในห้องครัวแต่ไม่เห็นมีใครอยู่ในนั้น เขาทำหน้างงแล้วเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่น รินที่เพิ่งกลับมาจากที่ทำงานหิ้วของกินเต็มไม้เต็มมือเดินเข้าไปในห้องครัว  เตรียมของจัดใส่จานพร้อมสำหรับยกไปที่ห้องนั่งเล่น ระหว่างที่เธอหันหลังเตรียมช้อนและจาน เก็บของที่เหลือใส่ตู้เย็น เธอได้เรียกให้นนท์มาช่วยยกของไปวางบนโต๊ะอาหารที่ห้องนั่งเล่น เธอได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินมาจากทางห้องนั่งเล่นแล้วกำลังยกจาน

ริน: พี่นนท์ เดี๋ยวพี่ยกของกินออกไปแล้วกลับมาช่วย รินเอาของที่เหลือใส่ตู้เย็นด้วยนะ

เธอนหันกลับไปหานนท์พร้อมแจกรอยยิ้มอันสดใสให้เขา แต่ในครัวนั้นไม่มีใครอยู่เลยนอกจากเธอ เธอได้แต่เก็บความสงสัยแล้วเดินยกกับข้าวออกไป

ริน: พี่นนท์ได้เข้าไปในครัวมาไหมเมื่อกี้?

นนท์: เปล่าพี่นั่งดู TV อยู่ ยกของออกมาทำไหมไม่เรียก พี่จะได้เข้าไปช่วย

รินยืนยิ้มแห้งๆให้กับพี่นนท์แต่ก็ยังไม่ได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องครัวให้เขาฟัง ทั้งคู่นั่งทานข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร ไม่นานนักเสียงของตกดังขึ้นจากชั้น 2 รินทำท่าห้ามนนท์ไม่ให้ทักหรือพูดอะไรออกมา ทั้งคู่นั่งทานข้าวจนเสร็จ รินชวนนนท์ไปล้างจานในห้องครัวเพราะตัวเธอเองตอนนี้เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาแปลก

หลังจากที่ล้างจานเสร็จทั้งคู่เดินมานั่งดู TV ก่อนที่จะตัดสินใจขึ้นไปเข้านอนเพราะรู้สึกง่วงมากๆ รินเดินไปอาบน้ำ แต่ในขณะที่เธออาบน้ำอยู่นั้น เธอรู้สึกเหมือนมีบางอย่างมองเธออยู่ตลอดเวลา เธอรีบอาบน้ำเตรียมเข้านอน เธอเดินมาที่เตียงนอนเปิดผ้าห่มมุดเข้าไปอยู่ในนั้น แล้วกำลังจะเอื้อมมือไปกอดนนท์ มือเธอไปจับโดนเส้นผมจำนวนหนึ่งที่ตกอยู่บนเตียง เธอรีบจับขึ้นมาดู เส้นผมมีลักษณะเส้นเล็กสีดำยาว ยาวกว่าเส้นผมของเธอ เธอถามนนท์

ริน: พี่นนท์นี่ผมใคร? ทำไมมันมาอยู่ตรงนี้!

นนท์: ผมรินหรือเปล่า?!

ริน: ไม่ใช่นะพี่…..ผมมันยาวกว่าของริน!

นนท์หยิบขึ้นมาดูแล้วโยนมันทิ้งลงถังขยะ บอกให้รินนอนพักพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน รินเริ่มรู้สึกไม่ดีกับตึกหลังนี้เพราะตั้งแต่ที่คบนนท์มา นนท์ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวและไม่เคยนอกใจเธอเลย เธอได้แต่เก็บความสงสัยนี้ไว้ในใจและจะหาจังหวะเหมาะๆเล่าสิ่งที่เธอพบเจอให้นนท์ฟัง นนท์และรินได้พักอยู่ที่ตึกนี้มาเกือบจะครบ 2 เดือนแล้วสิ่งแปลกๆในระหว่างนั้นก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลย

จนกระทั่งน้องชายของรินมาเยี่ยมและขอนอนค้างที่นี้ด้วยหนึ่งคืน รินตอบตกลง ในวันที่น้องชายของรินเข้ามาอยู่ด้วยกัน นนท์กับรินได้ของตัวขึ้นไปนอนก่อนปล่อยให้น้องชายนั่งดูหนังอยู่ข้างล่างคนเดียว จนเวลาล่วงเลยมาถึงตี 2 น้องชายของรินได้ยินเสียงคนคุยกันดังมาจากชั้น 2 แต่จับใจความไม่ได้ เขาชะโงกหน้าขึ้นไปดูแต่ไม่เห็นมีใครอยู่บริเวณชั้น 2 ตอนนี้ใจคอเขาเริ่มไม่ดี เขาเดินไปปิดไฟแล้วเดินกลับขึ้นไปบนห้องที่ชั้น 4 ระหว่างที่เขาเดินอยู่นั้นเขารู้สึกเหมือนมีคนเดินตามขึ้นไป พอหันไปมองก็ไม่เห็นมีใคร เขาเลยตัดสินใจวิ่งขึ้นไปบนห้องแล้วปิดประตูทันที ในขณะที่เขานอนครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่บนเตียง ผ้าห่มก็ไหลลงไปอยู่ที่ปลายเท้าของเขา น้องชายของรินไม่ได้คิดอะไรก็เอื้อมมือไปหยิบมาผ้าห่มมาห่มเหมือนเดิม แต่แล้วหลับไปได้สักพักเขารู้สึกมีคนมาดึงขา ลากเขาลงมาจากเตียงอย่างแรง เขาตกใจกลัวรีบวิ่งลงไปข้างล่างขอนอนกับรินและนนท์ เช้าวันถัดมาน้องชายของรินรีบเก็บข้าวของแล้วออกไปทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***