จนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน จากวันเป็นเดือน.จากเดือนเป็นปี.จากปีก็เป็นหลายๆปี.จนเจนจิราเรียนจบม.6แล้ว
"คุณพ่อคะเจนขอไปเรียนที่นิวยอร์กเหมือนพี่จักได้มั้ย" เจนจิราถามพ่อ
"ก็ตามใจหนูสิลูก" คุณเจนภพตอบลูกสาว.
"น้องเจนทำไมต้องไปเรียนไกลขนาดนั้นด้วยลูก" พิศมัยถามหลานสาวทันทีที่ได้อยู่ด้วยกัน2คน "เรียนที่ไทยเราก็ได้ไม่เห็นจำเป็นต้องไปถึงนิวยอร์กเลย"
"แต่เจนอยากไปนี่คะน้าใหม"
"แล้วถ้าหนูไม่อยู่แล้วพวกมันสองแม่ลูกฮุบทุกอย่างที่เป็นของหนูหละลูก หนูจะทำยังไง"
"น้าใหมก็ดูแลไว้รอเจนสิคะ"
"เฮอะ!!น้าคงทำอะไรได้หรอกนะ พวกมันมารยาสาไถลขนาดนั้นพ่อหนูคงเชื่อมันหมดแหละ" พิศมัยพูดกับหลานสาวพลางแกล้งร้องไห้
"น้าใหมอย่าร้องไห้เลยคะ เจนไปไม่กี่ปีเองเดี๋ยวก็กับมา ถ้าพวกมันกล้าทำแบบที่น้าใหมพูดนะเจนจะกับมาจัดการพวกมันเองคะ" พูดเสร็จทั้งสองก็กอดกัน พิศมัยแอบยิ้มอย่างมีเลศนัยที่พูดให้หลานสาวเกลียดปานวาดกับจันทร์จิราได้ พลางคิดถึงเรื่องสมันก่อน《เธอคือคนที่เจอกับเจนภพก่อนที่พิไลวรรณจะเจอกับเจนภพซะอีก.เธอแอบหลงรักเจนภพเป็นเวลานานมากเธอแอบมองเขาทุกครังที่เขามาที่บ้านจนกระทั่งเจนภพได้เจอกับพิไลวรรณทั้งสองได้พูดคุยและถูกคอกันจนได้เป็นแฟนกันและได้แต่งงานกันในที่สุด.เธอได้แต่แอบร้องไห้เสียใจอยู่คนเดียวและพอทั้งสองมีลูกด้วยกันคนแรกนั่นก็คือจักภพ เธอก็ได้ขอพี่สาวของเธอให้เธอมาอยู่ด้วยโดยแสร้งให้เหตุผลว่ามาช่วยพี่สาวดูแลหลาน.และตั้งแต่นั้นมาเธอก็ได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ได้แต่แอบมองพี่สาวกับพี่เขยอยู่ด้วยกันด้วยความริษยาแต่ก็ต้องแสร้งทำเป็นดีกับทุกคน.จนเวลาผ่านไปได้3ปี พิไลวรรณก็ได้คลอดสูกสาวอีกคนนั่นก็คือเจนจิรา.แต่เนื่องด้วยวิไลวรรณร่างกายอ่อนแออยู่แล้วและหลังจากคลอดลูกเสร็จเธอก็ป่วยออดๆแอดๆเรื่อยมาจนเจนจิราอายุได้5ขวบพิไลวรรณก็เสียชิวิตลง.แต่ก็อดเป็นห่วงน้องสาวไม่ได้ก่อนตายเธอก็ได้บอกเจนภพผู้เป็นสามีให้ดูแลพิศมัยด้วย. ตั้งแต่นั้นมาพิศมัยก็เป็นคนดูแลหลานทั้งสองและได้แต่แอบหวังว่าสักวันเจนภพก็จะมองเห็นเธอในสายตา.แต่ก็ผิดคลาดเจนภพได้แต่งงานใหม่กับปานวาดเรื่องนี่จึงทำให้เธอโกรธมาก.เธอจึงธอจึงได้แต่ยุยงไห้หลานทั้งสองเกลียดปานวาดนั่นเอง》
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 36
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments