รัชทายาทหลงรักองค์ชายสอง

...บทที่หก งีบหลับซะนาน...

สถานที่ลับ ป่าม่วง นํ้าตกวิเศษ

'ฟางเอ๋อ ข้ารักท่านมานานมากแล้ว ข้ารักท่านที่เป็นทั้งองค์ชายสองทั้งฟางเอ๋อผู้ที่ให้ชีวิตของสายเลือดของเรา'

'เจ้าเด็กน้อยของข้า ทำไมเจ้าถึงร้องไห้แถมกอดข้าไม่ยอมปล่อยอีกข้าขอโทษที่ทำให้เจ้ากลัวต่อไปดูแลตัวเองให้มากกว่าเดิม'

'อืม ข้ารักท่านมากจริงๆๆ ข้ากลัวว่าถ้าข้าปล่อยท่านจะไปกลับมาหาข้า ต่อไปเรามาดูแลกันละกันเถอะฟางเอ๋อ'

'ก็ได้ ข้าไม่ให้ทำเจ้าก็ยังทำอีกรึ'

'ฟางเอ๋อ ท่านมอบให้ข้าเถอะ ข้าสัญญาจะครั้งว่าจะไม่ทำท่านเจ็บแน่'

'...ข้าอยากกลับแล้ว'

'ฟางเอ๋อ เวลานี้ท่านร่างกายยังไม่สู้ดีนัก แต่ถ้าหากท่านยังไม่ฟื้นฟูกลับอย่างเดิม ท่านก็ไม่อาจหายไปจากข้าหายไปจากหงหลิน'

'เด็กน้อย เจ้าขู่ข้ารึ'

'ฟางเอ๋อ ท่านอย่าโกรธไปเลย ข้าไม่ได้กำลังขู่ท่านแต่อย่างใด แต่มันคือคำขอร้องจากข้าเพื่อตัวข้าเอง -!'

'เจ้าอย่าได้ใจไปเลย ว่าข้าทำเพื่อเจ้าครั้งนี้ข้าทำเพื่อหงหลินเท่านั้น'

'ข้ารู้ดี ขอบใจฟางเอ๋อ'

'เจ้า..เจ้า! อ่าส์ เจ้าเก็บ..เก็บกดหรือไง เจ้าเด็กนี่-!'

'แฮ่ก-- ใช่ข้าเป็นอย่างที่ท่านพูด ข้าทั้งหลงไหลทั้งคิดถึงท่านตลอดเวลา ที่เราทั้งสองอยู่ห่างกัน ข้าทำทุกสิ่งทุกอย่างเพราะข้ารักท่านจากใจจริงนะฟางเอ๋อ'

'อื้อส์ อ่าส์ เจ้านะเจ้า อ่าส์ คนเจ้าเสือร้าย แฮ่กๆๆ-- ข้าเกลียดคนนิสัยแบบเจ้าที่สุด อ่าส์'

'อื้อส์. ข้าขออภัยฟางเอ๋อ แต่ข้าไม่ไหวจริงๆๆ ได้โปรด'

'แฮ่กๆๆ ข้าสัญญาเลยว่าหลังจบเรื่องนี้ข้าจะลงโทษเจ้าแน่ อ่าส์ เจ้าเป็นเด็กไม่รู้จักคำว่าพอประมาณรึไงกัน อื้อส์ อ่าส์ เอาแรงมากขนาดนี้มาจากไหนกันถึงได้ใหกระทำลงกับข้าเช่นนี้'

'อื้อส์ ฟางเอ๋อ ข้าขอโทษ ข้าจักรีบทำให้เสร็จ เจ้าทนต่ออีกสักหน่อยเถอะ'

'เข้าจะไม่ทนกับด็กอย่างเจ้า อ่าส์ เจ้ากระทำแรงไปแล้วนะ'

'ข้าขอโทษฟางเอ๋อ'

'อ่าส์ อ่าส์ อ่าส์-!'

สิบวันต่อมา ณ เรือนแสงดาวปักใจรักนิรันดร์ เป็นเวลาช่างที่ช่างรำคาญใจสำหรับองค์ชายสองซะจริง ไม่รู้ว่ารู้สึกผิดหรือตามใส่ใจพระองค์หลายวันนี้มากันแน่ กริยาท่าทางของท่านอ๋องสิบเก้าเหมือน

ตอนนี้มีหงหลินครั้งนั้นไม่มีผิดเลยแม้แต่น้อย คงเพราะแบบนี้มั้ยถึงทำให้พระองค์ยิ่งรำคาญใจท่านอ๋องสิบเก้ามากกว่าเดิม

'ฟางเอ๋อ ข้าอยากได้ลูกแฝดจริงๆๆนะ ท่านช่วยพูดกับบุตรท่านหน่อยเถอะ'

'...เจ้ามาทั้งกอดทั้งหอมข้าทำไม ถ้าหากเจ้าอยากได้นักก็วางมือลงแล้วกล่าวกับพวกเขาเองเถอะ ข้าเหนื่อยจะพูดกับเจ้าแล้ว'

' ขอบใจฟางเอ๋อ งั้นข้าขอจูบท่านหน่อยเถอะ'

'ได้ แต่อย่านานนัก ไม่เช่นนั้นข้าอ่านหนังสือไม่เข้าใจแน่'

'ฟางเอ๋อท่านดีที่สุดเลย'

'อื้อส์'

'ยังคงหอมหวานเหมือนเดิมฟางเอ๋อของข้า'

'เจ้าแกล้งข้ารึอ๋องสิบเก้า-! อ่าส์ เจ้า....เจ้าอย่าแม้จะคิดทำเชียว อ่าส์ ข้าบอกว่าอย่าไงเล่า เจ้าเด็กนี่. อ่าส์ อ่าส์ '

'ข้าขออีกสักคนสองคนเถอะ ฟางเอ๋อผู้น่ารักของข้า'

'เจ้าคนบ้ากาม อ่าส์-!'

ครึ่งปีผ่านไป

'อ๋องสิบเก้าข้าอยากรู้เสียจริง ว่าเวลาที่ผ่านมาสองสามเดือนนี้เจ้าเอาน้ำอะไรให้ข้าทานกันแน่'

'แค่ก-- นํ้าที่ท่านแทนก็แค่นํ้าธรรมดา..'

'หื้อ เจ้าบอกว่านํ้าธรรมดา เจ้าพูดมาเช่นนี้ข้ายิ่งสงสัยเหมือนตอนนั้นไม่มีผิด'

'ฟางเอ๋อ มันก็แค่นํ้าธรรมดาจริงๆๆ ท่านต้องเชื่อข้านะ'

'แต่รสชาติมันแปลก'

'มันแปลกคงเพราะท่านกำลังตั้งครรภ์อยู่รสชาติก็เลยแปลกก็ได้ '

'อืม อาจเป็นอย่างที่เจ้าพูดมานั้นละ'

'ฟางเอ๋อ แล้วหงหลินหายไปไหนกัน'

'อี้เชิงหล บ่นกับข้าว่าไม่มีใครช่วยกิจการเลยมาขอหงหลินไปอยู่ด้วยที่อาณาจักรเหนือคงอยู่ทำงานอีกนานเลยมั้ย เจ้ามีธุระกับหงหลินรึ'

'เปล่าๆๆไม่ใช่อย่างนั้นข้าแค่สงสัยว่าหายไปไหนเพราะหลายวันมานี้ข้าไม่เจอเขา เห็นเจอกล่าวมาอย่างนี้ข้าก็สบายใจมากขึ้นหน่อย'

'ทำไมมีเรื่องอะไรหรือป่าว'

'ข้าอยากรู้ว่าถ้าหากข้ารับสนมเข้ามาเพิ่มเจ้าจักว่าเช่นใดบางก็เท่านั้น'

'....เจ้าอยากรับก็รับสิ ขอแค่ไม่มายุ้งวุ่นวายคนของตำหนักและหาเรื่องมาให้ข้าตามเก็บกวาดก็พอแล้ว ไม่เช่นนั้นข้าจักทำให้คนที่เกี่ยวข้องกับคนเหล่านั้นอยู่ไม่เป็นสุดแน่'

'ข้า ข้าเข้าใจแล้วฟางเอ๋อ. '

'ทำไมเจ้าถึงเป็นเด็กแบบนี้กัน'หื้อ ข้าไม่เด็กแล้วนะ อย่างน้อยข้าก็ได้ฟางเอ๋อมาเป็นพระชายาแถมยังกำลังให้กำเนิดบุตรของข้าด้วย ข้านะทั้งโชคดีทั้งรักท่านที่สุดเลยด้วย''

'ไม่เด็กก็เรื่องของเจ้า ข้าจักเรียกเจ้าเป็นไหนก็เรื่องของข้า แล้วทำไมต้องมาพูดอะไรให้มากความด้วย'

'...ข้าจะจักไป-!อื้อส์ แฮ่กๆๆ อยากมากก็ไปทำเหล่าสนมของเจ้า!'

'ไม่เอาหรอก พวกเขาสู้ท่านก็ไม่ได้ ทำกับพวกเขาก็เสียเวลาป่าว สู้ทำกับท่านดีกว่าเยอะเสียอีก'

'เจ้าคนไม่รู้จ4ักศิษย์อาจารย์!'

'ช่างสถานะประไร ท่านคิดว่าข้าสนใจนักรึไงกัน'

'อ่าส์อ่าส์อ่าส์ เจ้านะเจ้า'

'หลังจากนี้ข้าไม่ขอบุตจากท่านแล้ว แต่จักขอท่านอยู่กับข้าข้าตลอดชีวิตของข้าและท่าน'

'ฝันไปเถอะยังไงข้าก็อยู่กับเจ้าไม่ได้หรอก แล้วหยุดเสียทีข้าจักไม่ไวเพราะเจ้าแล้ว เจ้าเด็กบ้ากาม-!'

'เดียวอีกไม่นานท่านคงจักไม่รู้ด้วยตัวของท่านเอง ข้าทำไปก็เพื่อท่านทั้งนั้นละ'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***