ประสบการณ์ที่ไม่เคย "ลืม" โรงแรม 303

ในวันหยุดยอดอยากไปเที่ยวต่างจังหวัด เค้าได้ชวนเพื่อนเพื่อนและคนที่รู้จักไปเที่ยวด้วยกันแต่ไม่มีใครว่างไปกับเค้าเลย

เค้าเลยตัดสินใจไปคนเดียวโดยจองห้องพักผ่านเว็บไซต์หนึ่ง หลังจากได้รับการยืนยันการจองห้องพัก

เค้าก็เก็บข้าวเก็บของเตรียมตัวออกเดินทางโดยรถยนต์ส่วนตัว การเดินทางในครั้งนี้ใช้เวลาไปประมาณ

12 ชั่วโมงถึงจะถึงจุดหมายปลายทาง

เมื่อถึงจังหวัดที่เค้าจองโรงแรมไว้ เค้าได้จอดรถข้างทางหาอะไรกินก่อนจะเข้าไปพักที่โรงแรม

หลังจากที่เค้ากินข้าวเสร็จเค้าได้ขับรถตรงไปที่โรงแรม โรงแรมที่เค้าพักนั้นเป็นโรงแรมที่หาได้ง่ายมากเมื่อเค้าจอดรถอยู่หน้าโรงแรมสิ่งที่เค้าสังเกตได้ก็คือความเงียบถึงแม้ว่าที่ลานจอดรถจะมีรถจอดจำนวน

10 กว่าคัน เค้าก็ยังคิดว่าเค้าเป็นลูกค้าคนเดียวของคืนนี้ แต่เค้าก็ไม่ได้เอะใจอะไร

ลูกค้าคนอื่นอาจจะออกไปเที่ยวหรือทานข้าวก่อนแล้วค่อยเข้ามาที่โรงแรมก็ได้ หลังจากนั้นเค้าเดินไปหยิบกระเป๋าเดินทางที่ท้ายรถเพื่อที่จะเข้าไปเช็คอินในโรงแรม

เค้าเดินเข้าไปในโรงแรมก็ไม่พบว่ามีพนักงานต้อนรับยืนอยู่หน้าฟร้อน

เขาจึงได้ตะโกนเรียก

ยอด: มีใครอยู่มั้ยครับ

เค้าเรียกอยู่อย่างงั้นสองสามนาน

จู่จู่เค้าก็ตกใจเพราะมีผู้หญิงเดินมาจากทางด้านหลังของเค้า

พนักงาน ญ. :ขอโทษค่ะ พอดีเข้าห้องน้ำมาเลยไม่ได้ยิน

พนักงานได้ทำการเช็คอินและพายอดขึ้นไปบนห้องบริเวณชั้น

3 หลังจากที่ยอดเข้ามาในห้องแล้ว เค้ารู้สึกว่าบรรยากาศภายในห้องนั้นมันแปลกแปลก เค้ารู้สึกแปลกแปลก

รู้สึกอึดอัดเหมือนมีบางอย่างอยู่ภายในห้องนี้ แต่ถ้าว่าเค้าเหนื่อยจากการเดินทางเค้าเลยรีบเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าและอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน

หลังจากที่เค้านอนอยู่บนเตียงได้ไม่นาน เค้ารู้สึกว่าแอร์มันเย็นผิดปกติเพราะเค้าเปิดแอร์ไว้เพียงแค่

26 องศา เค้าจึงเดินไปปรับแอร์ให้เหลือเพียง 28 องศาแล้วกลับมานอนที่เตียง

เค้าใช้ผ้าห่มคลุมโปรงอยู่อย่างนั้น

จากนั้นไม่นานเค้าก็รู้สึกว่าผ้าห่มที่ปลายเท้าเค้ามันขยับเหมือนมีใครตั้งใจที่จะดึงผ้าห่มของเค้าออกจากตัว

ยอดไม่ได้สนใจและได้พลิกตัวกลับมานอนอีกฝั่งหนึ่ง จากนั้นเค้าก็เผลอหลับไป

รุ่งเช้าเสียงนาฬิกาของเค้าดังขึ้นแต่สิ่งที่ผิดปกตินั่นก็คือประตูห้องของเค้าถูกเปิดทิ้งไว้เค้าสงสัยเป็นอย่างมากเพราะก่อนที่เค้าจะเข้ามาเค้าได้ทำการล็อกและปิดประตูไว้อย่างดี

อย่างไรก็ตามเค้ารีบเดินไปปิดประตูและอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะออกไปเที่ยวตามแผนที่เค้าวางไว้

ยอดได้กลับเข้ามาที่โรงแรมอีกครั้งประมาณสองทุ่มกว่ากว่า

เค้าจึงเดินไปแจ้งพนักงานที่หน้าเคาน์เตอร์เรื่องที่ประตูห้องของเค้ามันเปิดออกเองแต่พนักงานที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นผู้ชายและเขาได้แจ้งกลับมา

พนง. ช .: ขอโทษนะครับ คุณลูกค้าเราไม่มีชื่อของคุณลูกค้าในระบบ

ยอด: แต่เมื่อคืนนี้

มีพนักงานผู้หญิงเช็คอินให้ผมเข้าพักแล้วนะ ครับผมอยู่ที่ห้อง 303

พนง. ช.: ลูกค้าครับห้องนั้นเป็นห้องปิดตายที่เราไม่ได้เปิดใช้งานมานานแล้วนะครับ

ยอด: แต่ว่าเมื่อคืนมีพนักงานผู้หญิงเช็คอินให้จริงๆนะครับ

พนง. ช.: ลูกค้าครับทางโรงแรมของเราไม่มีนโยบายให้พนักงานหญิงอยู่กะดึง

มีแต่ผู้ชายเท่านั้นนะครับ งั้นผมขอดูลูกกุญแจห้องหน่อยได้ไหมครับ

ยอดรีบเปิดกระเป๋าและค้นหาลูกกุญแจ หาอย่างไรก็หาไม่เจอ

จึงทำให้พนักงานตัดสินใจพายอดขึ้นไปบนห้องนั้น เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงหน้าห้อง ยอดต้องตกใจเพราะก่อนออกไป

เค้าได้ล็อคประตูไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตอนนี้ประตูมันถูกเปิดแง้มออกไว้เหมือนตอนเช้า

พนักงานจึงได้ชะโงกหน้าเข้าไปมองในห้องและเห็นว่ามีกระเป๋าเดินทางของยอดอยู่ในห้องจริงๆ

เค้าจึงเชิญยอดลงไปเช็คอินอีกรอบหนึ่ง

ระหว่างที่ทั้งคู่เดินลงมาใกล้ถึงหน้าเคาน์เตอร์นั้น

ยอดเหลือบไปเห็นพนักงานผู้หญิงนั่งอยู่ด้านใน เค้ากำลังจะเอ่ยถามกับพนักงานผู้ชายแต่เมื่อหันไปดูอีกที

กลับไม่พบพนักงานผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว

หลังจากที่เดินมาถึงหน้าเคาน์เตอร์พนักงานได้ทำการเช็คอินให้ยอดในระบบเป็นที่เรียบร้อยและได้ยื่นลูกกุญแจห้องอื่นให้กับยอด

พนง. ช.: เดี๋ยวผมขึ้นไปช่วยเก็บของย้ายสัมภาระไปที่อีกห้องหนึ่งนะครับ

หลังจากที่เค้าเก็บของย้ายห้องเป็นที่เรียบร้อย

เค้ากลับมาล้มตัวลงนอนบนเตียงและก็ได้หลับไป ช่วงกลางดึกเขาได้ยินเสียงเหมือนมีคนมาเรียกทำให้เค้าตื่นขึ้นมา

แล้วเดินไปที่หน้าห้องเค้าเปิดประตูออกมาพบกับพนักงานผู้หญิงคนนั้น

เมื่อเขาเห็นดังนั้นเค้ากำลังจะเดินกลับไปนอนที่เดิมแต่แล้วก็มีบางอย่างที่เขาต้องเดินตามพนักงานผู้หญิงคนนั้นไปที่ห้อง

303 เค้าได้ล้มตัวลงนอนในห้องนั้นและพนักงานผู้หญิงคนนั้นก็ได้ยืนยิ้มจ้องเค้าอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน

เสียงเรียกจากแม่บ้านทำให้ยอดตื่นขึ้นมา

ก็พบว่าตัวเองนั้นนอนอยู่ในห้อง

เค้าแปลกใจที่ทำไมแม่บ้านถึงเข้ามาในห้องได้ทั้งทั้งที่เขาก็ล็อกประตูแล้ว

แม่บ้าน: คุณมาทำอะไรในห้องนี้คะ

ยอด: ผมนอนอยู่ในห้องของผม

คุณเข้ามาได้ยังไง

แม่บ้าน: ห้องของคุณหมายเลขอะไรคะ

ยอด: 311

แม่บ้าน: แต่นี่ห้องหมายเลข 303 นะคะ

ยอดตกใจเพราะเขาคิดว่าสิ่งที่เค้าเจอเมื่อคืนเป็นแค่ความฝันเท่านั้น

ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง ….. เค้าพยายามสอบถามแม่บ้านเรื่องห้อง 303

แต่ไม่มีใครกล้าพูดหรือกล้าบอกรายละเอียดอะไรกับยอดเลย

ทำให้ยอดต้องรีบเช็คเอาท์แล้วหาโรงแรมใหม่ทันที …. สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาทำให้เขาไม่กล้าที่จะเข้าเช็คอิน

ตอนกลางคืนคนเดียวอีกเลย….

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***