คิดถึงความหลัง

เช้าวันรุ่งขึ้นหญิงสาวเดินลงมาจากบันไดบ้านด้วยความอารมณ์ดีและเดินมาหอมแก้มแม่หนึ่งฟอดบนโต๊ะอาหาร

"อรุณสวัสดิ์คะคุณแม่"

"อรุณสวัสดิ์จ้ะลูก ทำไมวันนี้อารมณ์ดีจังเลย?ไม่เหมือนตอนที่รู้ว่าจะต้องไปทำงานเลย😁😁"พอพูดจบคุณหญิงชลลดาก็นึกถึงวันที่ลูกสาวเรียนจบแล้วพี่ชายบอกให้ไปทำงานที่บริษัทอาการของลูกสาวไม่ใช่แบบนี้เลย("อะไรนะคะจะให้จุ๋มไปทำงานหรอ??ไม่เอาหรอกพึ่งจะเรียนจบเองให้ได้ไปเที่ยวก่อนดิ"

"ไม่ได้ต้องไปทำงานก่อน"

'"ไม่เอาาาาจุ๋มยังไม่อยากทำงาน คุณแม่ขาช่วยจุ๋มด้วย" พอหญิงสาวพูดจบก็หันไปหาแม่ให้แม่ช่วยพูดกับพี่ชายให้

"ไม่ต้องขอให้แม่ช่วยเลย!!!ถูกตามใจจนชิน คุณแม่ห้ามยอมนะครับ"

"พี่จอร์นอะ😡😡😡😡"คุณแม่ช่วยจุ๋มด้วย"

แม่ได้แต่ยิ้มในความน่ารักของลูก

"เอาหละๆเลิกเถียงกันได้แล้วลูก จุ๋มก็ไปช่วยงานพี่เขานะลูกโตแล้วนะ😁😁"

"โห คุณแม่อ่ะ😔😔" ) พอคุณหญิงนึกถึงเรื่องนี้แล้วก็ได้แต่ยิ้ม

"คุณแม่ยิ้มอะไรคะ?"หญิงสาวถามแม่อย่างมึนคง

"ไม่มีอะไรหรอกลูกแม่แค่คิดถึงวันที่หนูกับพี่ทะเลาะกันเรื่องให้หนูไปทำงานหนะลูกวันนั้นหนูจะไม่ไปอย่างเดียวเลย แต่วันนี้แม่เห็นหนูมีความสุขก่อนไปทำงานแม่เลยดีใจจ้ะ" พอหญิงสาวฟังแม่พูดจบก็ได้แต่ยิ้มไม่ตอบอะไรแม่แต่ในใจกับนึกถึงแตหน้าอัคพันธ์

"มีอะไรกินมั่งคะวันนี้"เธอหันไปถามป้าชูใจทันที

'"วันนี้มีข้าวต้มปลาคะ คุณหนูจะรับเลยใหมคะ"

"คะเอามาเลย แล้วพี่จอร์นไปใหนคะคุณแม่ไม่ทานข้าวเช้าด้วยกันหรอ?"

"พี่เขาไปแล้วลูกน่าจะไปทานบ้านแฟนเขานั้นแหละ

"อ๋อคะ "พอพูดจบหญิงสาวก็ทานข้าวทันที

"อิ่มแล้วคะ อร่อยมากกกกเลยคะป้าชูใจ จุ๋มไปบริษัทก่อนนะคะคุณแม่"

"จ้ะขับรถดีๆนะลูก"

"คะคุณแม่" พอพูดจบเธอก็จุ้ปแก้มแม่หนึ่งทีก่อนจะเดินไปขึ้นรถ และขับออกไปทันที จนถึงบริษัทลุง รปภก็เดินมาต้อนรับเธอทันทีพร้อมทำความเคารพ

"สวัสดีครับคุณหนู"

"สัวัสดีคะต่อไปนี้ไม่ต้องเรียกจุ๋มว่าคุณหนูนะคะเรียกชื่อธรรมดาก็ได้คะ"

"ไม่ได้หรอกครับคุณหนูเดี๋ยวขี้กลากจะกินหัวลุงเอาครับ"

"ทำไมขี้กลากจะกินคะ?"หญิงสาวถามด้วยความมึนงงไม่เข้าใจที่ลุงรปภพูด