ตอนที่2 แต่งงาน

ธันวากลับถึงบ้าน ก็เจอคุณท่านไพศาลนั่งรออยู่ที่ห้องนั่งเล่น เอ้า!กลับมาแล้วเหรอธันวา มามา นั่งลงก่อนพ่อมีอะไรจะคุยกับแกหน่อย ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วนั่งลง เอ่อ! ธันวา คือ พ่ออยากให้แก แต่งงานกับหนูวรัณยา จากบ้านเจริญทรัพย์ แกจะว่ายังไง ชายหนุ่มอึ้ง หันมองผู้เป็นพ่อ แล้วก้มลงเขียนใส่กระดาษที่หยิบขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อสูทแล้วส่งให้ผู้เป็นบิดา คุณท่านไพศาลหยิบมาอ่าน แล้วเขาจะยอมแต่งกับผมเหรอครับ คุณท่านไพศาลอ่านเสร็จแล้วยิ้ม พร้อมตอบ ยอมไม่ยอม ก็ต้องยอมล่ะ บ้านนั้นเป็นหนี้เรามากโขอยู่ คุณท่านไพศาลกล่าว ชายหนุ่มก้มลงเขียน แล้วส่งให้ผู้เป็นบิดา ผมเป็นคนใบ้ที่ไม่สามารถพูดคุยกับเขาได้ เขาจะทนอยู่กับผมได้เหรอครับ ผมว่า คุณพ่อลองถามความสมัครใจของเขาดูก่อนเถอะครับ ผมยังไงก็ได้ คุณท่านไพศาล อ่านเสร็จก็ยิ้ม แล้วพูดขึ้น แค่แกไม่ติดอะไรทางนั้นก็คงไม่กล้ามีปัญหากับทางเราหรอก เรื่องนี้เดี๋ยวพ่อจะคุยกับ คุณศรุตเอง แกแค่เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวหล่อๆรอเลยแล้วกัน รีบๆ แต่ง พ่ออยากอุ้มหลานไวๆ เออ!นี่ น้อ

งสาวแกไปไหน ชายหนุ่มส่ายหน้าไม่ทราบ ยัยนัณก็อีกคน ลอยไปลอยมา เรียนจบมาก็ปีกว่าล่ะไม่คิดจะมาช่วยพี่ชายทำงานเลยหรือไง ชายหนุ่มก้มาเขียน ปล่อยแกสักพักเถอะครับคุณพ่อ เดี๋ยวแกใช้ชีวิตอิสระเสร็จผมเตรียมงานรออยู่แล้วครับไม่ต้องห่วง คุณท่านไพศาลได้แต่พยักหน้า ก็คงต้องเป็นแบบนั้นล่ะ มีพี่อย่างแกให้ท้ายจนจะเสียคนล่ะ เฮ่อ! คุณท่านไพศาลถอนหายใจ แล้วพูดขึ้น พ่อก็มีแต่แกที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในทุกอย่าง ถึงแกจะหยุดพูดไปตั้งแต่ตอนเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับแม่แก แต่พ่อก็หวังว่าในสักวันแกจะพูดออกมาได้ ชีวิตพ่อไม่หวังสิ่งใดแล้ว ชายหนุ่มก้มหน้า และคิดถึงสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น และจมอยู่ใน ภวังค์ ในปีนั้นที่เขาและน้องสาวนัณฐิชา พร้อมมารดากำลังกลับจากโรงพยาบาล ซึ่งเป็นวันที่เขาและมารดาต้องไปรับน้องสาวที่เกิดมาไม่ค่อยแข็งแรงและต้องอยู่ตู้อบเป็นเดือนในโรงพยาบาล เขาเเละมารดาคุณหญิงเพียงแขดีใจมากที่จะได้น้องสาวกลับบ้านสักที แต่ สิ่งที่ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น ในขณะที่อยู่บนรถ อยู่ก็มีกระบะเสียหลักวิ่งข้ามจากอีกฝั่งของถนนและเข้ามาอัดเข้ากับรถที่เขาและแม่นั่งอยู่ ทำให้ผู้เป็นมารดาและคนขับเสียชีวิตคาที่ส่วนเขาและน้องสาวที่นั่งอยู่กับคาร์ซีทนั้นถูกหลังคารถอัดลงมาทับไว้ตัวเขาได้รับบาดเจ็บส่วนน้องสาวร้องให่จ้า เขาพยายามเรียกแม่ด้วยคาวมเจ็บปวดแต่ก็ไร้เสียงตอบใดๆ มันทำให้เขาช็อคมากจนสติหลุด เมื่อพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งเขาก็ได้รับรู้ว่ามารดาได้จากเขาไปแล้ว เขาร้องให้ออกมา แต่! พระเจ้ามีแต่น้ำตาที่ไหลอาบแก้มแต่เสียงของเขาไม่สามรถเปร่งออกมาได้อีกนับแต่นั้นมา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่1 คิดหนัก

บทต่อไป

ตอนที่3 ขัดขืน



ฮอต

Comments

