ตอนที่ 2

[พาร์ซัน]

"หึ น่ารัก"ผมมองอิงมันวิ่งหน้าแดงออกไปไม่รู้ว่าโกรธหรือเขินกันแน่ ฮ่าๆ เห้ย! แล้วกูจะชมอิงมันว่าน่ารักทำไมว่ะ กูนี่ชักจะบ้าแล้วนะเนี้ย สวัสดีครับผมซันครับ ผมกับอิงเราสองคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กๆ เราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะแยะ เราสนิทกันถึงขั้นสามารถถูหลังให้กันได้ อาบน้ำด้วยกันได้ แรกๆก็อาบกันปกติแหละครับพอหลังๆมาผมนึกอยากแกล้งมัน เราเลยไม่ค่อยได้อาบด้วยกัน ครอบครัวเราสองคนโห่ค่อนข้างสนิทกันเลย เราสองคนสามารถเดินเข้าออกทั้งบ้านผมและบ้านมันได้สบายๆ อยากจะนอนก็นอนได้เลย ผมกับมันเรียกพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายว่าพ่อแม่เลย ไม่มีการเรียกคุณน้าคุณอาแบบเพื่อนๆที่เวลาไปเยี่ยมบ้านแล้วเรียกแทนกันแบบนั้น

ผมเดินออกจากตัวอาคารเรียนมาที่ลานจอดรถ มันคงโกรธผมแหละครับไม่น่าแกล้งมันเลย ปกติถ้ามันรอได้มันก็จะรอขับรถไปพร้อมกัน แต่ตอนนี้ผมไม่เห็นรถมันเลยสงสัยจะโกธรที่ผมแชวมันมั้ง ผมกับมันพักอยู่ระแวกใกล้ๆกันเราชอบขับรถกลับพร้อมกันถ้ามีโอกาส กลับดีกว่าวันนี้ผมกะว่าจะพาสาวมาคอนโดสักคน หึ เรื่องแบบนี้มันไม่เข้าใครออกใครหรอกว่าไหม

{18:11 น.}

ซ่า ซ่าๆ

เสียงน้ำจากฝักบัวไหลผ่านชายร่างกายกำยำ ที่ยืนชำระร่างกายอยู่ มือหนายกมือสางผมแบบลวงๆเป็นการล้างฟองบนหัว เมื่อชำระล้างทุกอย่างออกหมดร่างสูงคว้ามือหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันเอวไว้หมิ่มๆจะหลุดแล่ไม่หลุดแล่เดินออกจากห้องน้ำ

ครืดๆ~~

"ใครมันโทรมาว่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลยจะรีบโทรมาเพื่อ" ผมเหลือบมองนาฬิกาบนผนังเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู อืม อิง มีอะไรถึงรีบโทรมา ติ๊ด

"ว่าไงมึงมีอะไรรีบโทรมา ยังไม่ถึงเวลานัดเลย" ผมถามมัน

[ป่าว กูจะบอกให้มึงมารับกูไปด้วยรถยางรั่วว่ะไปเหยียบตะปูที่ไหนมาก็ไม่รู้ดอกใหญ่สัด] มันว่าปนหงุดหงิด

"อืม รอกูแปปกูขอแต่งตัวก่อน"

[เออกูรอข้างล่างนี่แหละขี้เกียจขึ้นห้อง]

"เคๆ" ติ๊ด~ ผมวางสายจากมันก็รีบแต่งตัวออกไปรับมันทันที

[คอนโดที่อิงฟ้าอยู่]

ผมมาจอดหน้าคอนโดมันไม่นานก็เห็นมันเดินออกมา มันเดินมาเปิดประตูด้านข้างคนขับแล้วเข้ามานั่งปิดประตูรถดังปัง

"ไอ้อิงฟ้า! รถกูเบาๆหน่อยดิ!"ผมว่ามันอย่างหงุดหงิด ก็ดูมันปิดลูกรักผมสะเสียงดังลั่น

"เออ โทษๆกูไม่ได้ตั้งใจก็เผลอมือไปหน่อย" มันตอบอย่างรู้สึกผิดเพราะไม่ได้ตั้งใจ เอาเถอะเรื่องแค่นี้

"เออ ชั่งมันเถอะแค่นี้ แต่คราวหลังดีๆกับลูกรักกูด้วย"

"รู้แล้วคร้าบบบ" อิงมันหันไปด้านซ้ายกะจะดึงสายเข็มขัดนิรภัย กึก กึก เสียงมันดึงสายเข็มขัดสองสามที่ไม่ยอมออกเลยหันมาหาผม "ไอ้ซันลูกมึงเป็นอะไรเนี่ย ดึงแม้งไม่ออก" มันว่าเสร็จก็ออกแรงดึงอีกครั้ง

"เดี๋ยวกูจัดการเองเดี๋ยวลูกกูพังหมดพอดี" ผมกลัวว่ามันจะพังเลยปลดเข็ดตัวเองออกแล้วเอี่ยวตัวไปหามัน ผมเอามือพยายามดึงทีสองทีก็หลุดออกมาได้เลยจัดการคาดล็อคให้มันเสร็จสรรพผมยังอยู่ในท่าเดิมเลยทำให้ ใบหน้าเราสองคนใกล้กันมากจนลมหายใจแทบจะปะทะกันอยู่แล้ว ผมเผลอไล่สายตาไปยังริมฝีปากมัน ปากมันเล็กสีเหมือนลูกพีชน่าสัมผัสด้วยปากผมมาก ผมเลื่อนสายตาขึ้นผ่านจมูกที่ได้รูปเข้ากับหน้าของมันดี มาจบตรงดวงตาแล้วขนตาที่ยาวเป็นแพร นัยตาเราสองคนประสานกัน ดั่งต้องมนต์สะกด ผมค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าใกล้มันทีละนิด เช่นเดียวกับมันที่หลับตาพริ้มเหมือนรออะไรสักอย่าง ที่จะเกิดขึ้นในเสี้ยววินาทีข้างหน้า และแล้วริมฝีปากผมก็ทาบบนริมฝีปากมัน ผมค่อยๆจูบย้ำๆแบบเนิบๆมันเองก็โต้ตอบเช่นกัน จนมันทำให้ผมต้องการมากกว่านี้เลยสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของมัน ควานเกี้ยวลิ้นมันไปมาตอนแรกมันพยายยามหลบลิ้นผมแต่ไม่นานก็โต้ตอบกลับ

"อืม อื้อ" เสียงครางอื้ออึงในลำคอของทั้งสองสองเสียงดังขึ้นเป็นละลอก ในขณะที่ทั้งสองที่กำลังเคลิ้บเคลิ้มอยู่นั้นต้องหยุดการกระทำลงเพราะเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะ ร่างสูงพละหน้าออกนิดหนึ่งเส้นใยใสยืดออกมาแล้วขาดออกจากกัน จ้องตากันสักแปปร่างสูงจึงโน้วหน้าไปเลียริมฝีปากเล็กช้าๆเนิบๆจนคนที่ถูกกระทำตัวชาวาบอ่อนละทวยเลยทีเดียว แต่ทั้งสองต้องดึงสติกลับมาเพราะโทรศัพท์ยังคงดังอยู่ เขาสองคนต่างพากันเก็บความหงุดหงิดที่ถูกขัดขวางไว้ในใจ

"มีอะไรว่ะไอ้ต้า" ผมกรอกเสียงใส่ปลายสายอย่างหงุดหงิด

"เอ่อ แค่จะบอกว่ากูกับไอ้หนิงมาถึงแล้ว " มันพูดเสร็จเล่นทำผมหงุดหงิดกว่าเก่า เรื่องแค่นี้เอง

"แค่นี้เองจะบอกกูเพื่อ? กูไม่ไปผิดเวลาหรอก"

"ไรแว้ แค่นี้ทำเป็นหงุดหงิด รึกูขัดจังหวะอะไรมึง หรือว่ามึงกำลังมีอะไรกับเด็กๆของมึงอยู่ ได้ไงว่ะรีบมาเลยค่อยมาหาที่ร้านก็ได้และ--"ยังไม่ทันที่ไอ้ตัาพูดจบผมก็กดวางแล้วหันหน้าไปมองไอ้คนที่นั่งข้างๆ ตอนนี้หน้ามันแดงเป็นลูกตำรึงเพราะมันได้ยินทุกอย่างที่ไอ้ต้าพูด เพราะก่อนหน้านั้นผมเปิดเพลงฟังเชื่อมบลูทูธกับรถไว้ อิงมันได้แต่นั่งนิ่งผมนี่อดแกล้งมันไม่ได้จริงๆ

"ทำไมหน้าแดง" เป็นคำถามเดียวกับเมื่อเช้า และก็เป็นแบบเมื่อเช้าเลยครับมันรีบเอามือจับหน้าทันที

"อะ เอ่ออกูร้อนอ่ะ รถมึงร้อนมากสัดเร่งแอร์ดิ"มันว่าแบบแถ่ๆร้อนบ้านมึงสิเย็นไม่รู้จะเย็นยังไงแล้ว

"หึ หรอ" มันหันหน้าหนีออกไปทางหน้าต่าง ผมเลยขับรถออกจากคอนโดมันไปยังร้านเฮียเก้าที่หนิงมันนัดไว้ ตลอดทางเราสองคนแทบไม่คุยกันแต่บรรยาการก็ไม่ได้อึดอ้ด ผมขับมาจอดหน้าร้านเฮียเก้า เราต่างคนต่างเดินลงจากรถเข้าไปในร้านพร้อมกัน ร้านเฮียเก้าหรือพี่เก้ารุ่นพี่ของพวกผมนั้นเอง ร้านเหล้าแกจะเป็นร้านนั่งชิวมีนักร้องมาร้องสร้างบรรยากาศให้น่านั่ง ผมกับอิงเดินไปโซนด้านในเห็นไอ้ต้าโบกไม้โบกมืออยู่ เราสองคนเดินเข้าไปโซฟาที่ว่างนั่งข้างกัน

"ไอ้ทิวอ่ะ ยังไม่มาอีกหรอ" อิงมันถามไอ้หนิง

"กูจะโทรหามัน-"หนิงยังไม่ทันพูดจบก็มีเสียงไอ้ทิวดังลั่นเดินมาที่โต๊ะ

"Hi my friend" ไอ้ทิวมันเดินเสียงร่าเริงมาเลย

"ไม่ต้องมามายฟงมายเฟรนด์เลยสัด มาเกือบสาย"หนิงมันว่า

"อะไรกูมาทันเหอะ เหลือตั้งอีกหนึ่งนาที" ไอ้ทิวมันตอบเสร็จก็นั่งลงหัวโต๊ะ

"มาๆๆแดกเหล้ากันดีว่า กูเปรี้ยวปากแล้ว " เสียงไอ้ต้ากระดี้กระด้า สั่งเหล้าสั่งกับแกล้มมาพร้อม หลังจากได้เหล้ามาเป็นที่เรียบร้อยพวกผมก็ไม่รอช้าลงมือชงกันคนละแก้วเลย เรานั่งกินไปสักพัก

"หนิงมึงทำไมแดกช้าจังพวกกูแดกไปหลายแก้วแล้วมึงยังสองแก้วเอง และนั้นมึงทำอะไรอยู่เล่นอยู่ได้โทรศัพท์อ่ะวางลง เลย ชวนพวกกูมาแดกเองแท้ๆ เสือกไม่ยอมแดกเล่นอยู่ได้" อิงมันว่าหนิง ก็จริงเป็นคนชวนมาแล้วมาเล่นแต่โทรศัพท์

"เออน่าจะจบแล้ว อีกแปป "หนิงมันพูดโดยไม่เงยหน้าขึ้น "มาๆไอ้ต้าชงมา กูอ่านจบแล้ว"หนิงมันยืนแก้วเหล้าให้ไอ้ต้าชง

"อย่าบอกนะที่มึงอ่านเมื่อเช้า"ไอ้ทิวถาม

"เออ" หนิงมันกระดกเหล้าเข้าปาก

"มันสนุกหรอว่ะชายกับชายเนี่ย" ไอ้อิงถาม ผมหันไปมองอิงที่ถาม ผมเองก็อยากรู้ว่ามันจะสนุกหรอผู้ชายกับผู้ชาย

"โครตแซ่บพริก10เม็ดก็สู้ไม่ได้"มันว่าอยากออกรส อะไรจะขนาดนั้นเพื่อนกูชักจะหนัก ผมเผลอหันไปมองไอ้อิง อยู่ดีๆผมก็นึกถึงเหตุการณ์ใต้คอนโดไอ้อิงมัน ภาพที่เราสองคนแลกลิ้นกันเข้ามาในสมอง มันทำให้ผมเลียริมปากโดยไม่ตั้งใจ

"เป็นอะไรไอ้ซัน เลียปากทำไม" ไอ้ทิวถาม

"กูรู้สึกปากแห้งนิดๆว่ะเลยเผลอเลียปาก"ผมแถ่มันไปเรื่อย

"นี่งั้นก็แดกเหล้าไป"ไอ้ต้ามันบอก

[จบพาร์ทซัน]

[พาร์ทหนิง]

เราหันไปมองซันพอดีตามที่ไอ้ทิวมันทัก เราไล่สายตามองตามที่ไอ้ซันมองอยู่ก็ไปเจออิง ซันมันมองอิงอยู่หื้ม มองแล้วเลียริมฝีปากด้วย มันยังไงกันแน่นะ ปากมึงไม่น่าแห้งหรอกเพราะมึงแดกเหล้าติดต่อกันขนาดนั้นไม่น่าจะแห้งง่ายๆ ฮั่นแน่ รู้สึกเหมือนจะมีอะไรน่าตื่นเต้นแล้วสิ

[จบพาร์ทหนิง]

.

.

หลังจากที่ทุกคนกินเหล้าไปได้นานพอสมควร ก็ถึงเวลาแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน

"พอๆพวกมึงกลับได้แล้วดึกแล้ว" ผมบอกพวกมันเพราะต้องขับรถกลับบ้านกัน หันไปมองไอ้อิงคอเริ่มพับแล้ว ผมหันไปมองไอ้คนนั่งหัวโต๊ะก็เจอไอ้ทิวมันนั่งนัวเนี้ยผู้หญิงที่มาขอชนแก้วด้วย ส่วนไอ้สองคนไม่ต้องดูถึงหนิงมันจะหลับอยู่แล้วส่วนไอ้ต้าเลื้อยไปแล้วครับมือก็ถือแก้วเหล้าไว้

"อีก อึก นิดไม่ได้หราาา~" ไอ้ต้าถามเสียงล่อแล่ ไม่น่ารอดเพื่อนกู

"ไอ้ซันกูไปก่อนนะ กูจะไปต่อกับน้องเชอร์รี่" ไอ้ทิวมันลุกขึ้นพร้อมน้องเชอร์รี่มือก็ลูบไปมาตามเนื้อตัวน้องเข้า แล้วก็พากันเดินออกไป

"แล้วกูจะเก็บศพพวกนี้หมดไหมเนี่ย" ผมมองพวกมันทีละคน เฮ้อ ถอนหายใจออกมายาวๆ

"ไงไอ้ซัน" ผมหันไปมองตามเสียงคนที่เรียก

"อ้าวพี่เก้าสวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้พี่เขา พอผมสวัสดีเสร็จไอ้พวกนี่มันได้ยินก็ยังมือไหว้ตาม

"สะ อึก สวัสดีคร้าบบบบ~//สวัสดีครับ//สาวัดดีค่ะ พี่ อึกเก้า" สามเสียงประสานกัน มือไม้แต่ละคนไม่ได้ไหว้ถูกจุดเลย ไอ้ต้านี่หนักเลย ยกมือขึ้นเหนือหัวเลยครับ

"โห่ พวกมึงเล่นแดกกันขนาดนี้เลยหรอ พรุ่งนี้ไม่มีเรียนไง"

"มีพี่ แต่เรียนบ่าย" ผมตอบพี่เก้า ดีนะพรุ่งนี้มีเรียนบ่ายคงพอมีเวลาทำให้พวกมันส่างได้บ้าง

"และมึงจะเอากลับหมดหรอว่ะ รถมึงนั่งได้แค่สองคนไม่ใช่หรอ เอางี้ให้มันมานอนบ้านกู แนนจะได้มีเพื่อนนอนกูคงไม่ได้กลับบ้าน กลับเช้าทีเดียวเลยต้องเครียร์บัญชีที่ร้าน"พี่เก้าบอก พี่แนนเป็นแฟนพี่เก้าพวกเราสนิทกันพอสมควรมีอะไรก็ช่วยๆกันมาตลอด

"เอาแบบนั้นก็ได้พี่ ผมฝากพวกมันด้วย" ผมเดินไปพยุงไอ้อิงขึ้น "เดี๋ยวผมพาไอ้อิงกลับคอนโดก่อนนะพี่สวัสดีครับไปไอ้อิงกลับกัน" ผมพยุงมันไม่ถนัดเลยอุ้มแม้งเลย เป็นครั้งแรกครับที่ผมได้อุ้มมันปกติแค่พยุง พึ่งรู้ว่าตัวมันเบามาก หึ ดีจะได้อุ้มได้สบายๆหน่อย

"เออๆขับรถดีๆละมึง" ผมเดินออกจากร้านมาที่รถเปิดประตูทุลักทุเลนิดหน่อยแต่ก็เปิดประตูพามันเข้าไปนั่งได้ ผมขับรถมาคอนโดผมขับขี้เกียจขับไปคอนโดมัน ผมอุ้มมันลงจากรถเดินเข้าลิฟต์ขึ้นไปชั้นบนสุดพามันเข้าห้องวางมันลงบนเตียง ผมมองมันที่กำลังหลับอยู่สักพักแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ อาบน้ำเสร็จผมใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวเดินไปมาที่เตียงพร้อมกะละมังใส่น้ำกับผ้าผืนเล็ก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***