ผู้นำอสูร ได้ถามเรื่องที่ขอ
ชั้นจึงได้ตอบกลับไปว่า ความรักอยู่ที่ใจมิใช่เผ่าพันธุ์ และอย่าได้คิดร้ายต่อนายหญิงอีกเป็นอันขาด
จากนั้นผู้นำอสูรก็ได้จากไปพร้อมกับบอกว่า แล้วท่านจะเสียใจ
เวลาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักฤดูหนาวก็ได้เข้ามา
ท่านพี่กับข้าก็ยังห่างกันไปอีก ตอนนี้ท่านได้สนใจแต่มนุษย์นางนั้น และตำแหน่งผู้นำอสูร
จนกระทั่งท่านพี่แต่งตั้งนางขึ้นเป็นนายหญิง
ยินดีต้อนรับครับนายหญิง เหล่าอสูรได้กล่าวด้วยสีหน้าที่ไม่เต็มใจมากนัก
ในวันที่หิมะตก ใต้'ต้นซากุระใหญ่ในบ้าน
ท่านพี่ได้เข้าใจผิดว่า ชั้นจะฆ่านายหญิง
วันนั้นชั้นยังจำได้ดีไม่เคยลืม
ท่านพี่ได้แทงดาบที่อกของชั้น
จากนั้น ท่านพี่ได้พูดขึ้นว่า ทำเจ้าไม่หลบดาบ วิชาที่ข้าสอนไปไหนหมด!!
นานแค่ไหนแล้วที่ข้ากับท่านไม่ได้คุยด้วยกัน
ทั้งที่ข้าก็สามารถ หลบคมดาบได้แท้ๆ แต่กับยอมให้ท่านแทง
ท่านพี่ท่านเคยสนใจข้ารึไม่ ชั้นพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
หึ เจ้าก็แค่น้องบุญธรรม ถ้าหากข้าไม่ช่วยเจ้า เจ้าคงตายไปนานแล้ว!!
นั้นสินะ ข้าคงตายไปหากไม่มีท่านท่านพี่ ท่านเคยเห็นข้าเป็นน้องรึไม่?
ท่านเคยเสียใจที่แทงข้ารึไม่?
ไม่เคยหากเจ้าคิดทำร้ายคนของข้าแล้ว ท่านพี่ได้ตอบมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ....
ขออภัยที่ทำให้ท่านข้องใจ ข้าจะไปแล้วต่อไปนี้เราไม่รู้จักกัน
ได้
ชั้นได้เดินออกมาจากตรงนั้น มีภูตหิมะตนหนึ่งได้เดินมาเจอเข้า
เทอได้บอกชั้นว่า
ภูตหิมะ: คุณหนูเป็นอะไรไปเจ้าค่ะ รีบห้ามเลือดเร็วเจ้าค่ะ
เทอได้พูดด้วยน้ำเสียงทกระวนกระวาย
ไม่มีประโยชน์หรอก ข้าคงอยู่ได้อีกไม่นาน ถ้าข้าไม่อยู่แล้ว ฝากดูแล ท่านพี่ด้วย ต่อไปนี้ก็อย่าได้เรียกข้าว่าคุณหนู เรียกข้าว่าคิลิมก็พอ ข้าดีใจนะที่ได้รู้จักเจ้าหนะ รับปากข้าสิ
เจ้าค่ะข้ารับปากจ
จากนั้นร่างกายของชั้นก็ได้กลายร่างเป็นจิ้งจอก🦊
ตามคำสาปของปีศาจ😈
แล้ววิ่งจากไปในหิมะที่หนาและหนาว
ฝากดูด้วยนะ
เดี๋ยวมาต่อ🎃
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments