![Mon amour dandylion [Joseph x Carl]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/23835491d23.webp)
Mon amour dandylion [Joseph x Carl]
..."ประมูลผู้ลี้ภัย!ชาวเยอรมันผิวขาว ลงเงินเริ่มต้น 15000 ปอนด์สเตอร์ลิง!! มีใครจะเสนอเยอะกว่านี้ไหมคับ?!"...
...เสียงพ่อค้าตลาดมืดที่ดังกังวาน ลงมาจากบนเวทีแสดงค้าทาส ณ อังกฤษ ปี ค.ศ 1895 ที่ ตลาดมืดชื่อดังในย่าน The momentum ของกรุง ลอนดอน (London)...
...เมื่อครั้ง อดีตยุคที่เริ่มมีการแบ่งชนชั้นนิยมเกีดขึ้น ชนชั้นนายหน้าคือผู้มีอำนาจสูงสุด...
...ชนชั้นชาวนา และ ผู้ลี้ภัยต่างแดนก็เป็นได้แค่ทาสแรงงานที่จะใช้ออกแรงงาน หรือ ตบตีตามอำเภอใจได้ถูกต้องตามกฎหมาย...
...เพราะคนพวกนั้นล้วนถูกซื้อมาด้วยเงินของพวกนายหน้า ดั่งนั้นแล้วซีวิตของพวกเขาก็เหมือน...
...เครื่องประดับในตู้โชว์ของพวกเศรษฐีกระเป๋าหนัก ก็เท่านั้น...
..."ผมลง 20000 ปอนด์สเตอร์ลิง!"...
..."ฉันลง 25000 ปอนด์เตอร์ลิง!"...
..."30000 ปอนด์สเตอร์ลิง ลงเงินค่ะ!"...
...เสียงเรียกร้องประมูล ที่วุ่นวาย กันไปทั่ว อย่างไม่ขาดสาย ทุกคนต่างประมูลราคา...
...กันอย่างดุเดือด เสียงถกเถียง ที่ไม่มีใครยอมใคร ต่างเรียกร้องราคาที่สูงขึ้นเลื่อยๆ...
...จนสุดท้ายราคาก็มาถืงจุดที่สุด.......
..." เงินสด 50000 ปอนด์เตอร์ลิง มีใครจะเสนอเยอะกว่านี้อีกมั้ย?!มีใครไหม?!"...
...ทั้งตลาดเงียบสนิทเมื่อราคาของทาสสูงเกินกว่าที่นายหน้าบางคนที่จะ...
...สามารถลงทุนไหว แต่ในขณะที่การประมูลจะจบลงนั้นเอง......
..."75000 ! ผมลงเงินสด 75000 ปอนด์เตอร์ลิง!"...
...หนุ่มฝรั่งเศษ ร่างสูงใหญ่ผิวจางผมสีทองเงินอ่อนๆ ดวงตาสีทะเลอ่อนๆ ผูกโบว์สีเหลือง แดนดิไลออน แบบผู้ดี ที่มีเชื้อสายราชวงศ์...
..."ปิดการ ซื้อขายลงได้ จบอยู่ที่ 75000 ปอนด์เตอร์ลิง!!"...
...ณ คฤหาสน์ของตระกูล Forestier ที่มีชื่อเสียงของ ลอนดอน...
...เป็นตระกูลชนชั้นขุนนางชาวฝรั่งเศส ที่ย้ายมาหาแหล่งทำมาหากินใหม่ ที่อังกฤษ เนื่องจากทางการเมืองฝรั่งเศส...
...ในตอนนี้กำลังอยู่ในช่วง วิกฤติทางการค้าขาย เลยเป็นเหตุที่ทำให้ คนฝรั่งเศส ตกงานไปหลายคน...
...เลยเป็นเหตุจำเป็นที่บีบบังคับให้เจ้าของประเทศ ออกจากบ้านเกิดสู่ สหราชอาณาจักรอังกฤษ เพื่อหาเลี้ยงอาชีพ...
...หลังจบการแสดงค้ามนุษย์ ไปเด็กหนุ่มผู้ลี้ภัยก็ได้ถูกส่งมอบไปยังรกขนส่งแรงงานทาส...
...ที่จะส่งไปตามหมายเลขของบ้านที่อยู่ในชองเงิน...
...เด็กหนุ่มผู้ลี้ภัย ค่อยลงจากรถม้า ยื่นประชัน ณ หน้าคฤหาสน์ที่ใหญ่มหึมา ยิ่งกว่าพระราชวัง...
...สวนดอกไม้สไตล์ ฝรั่งเศส เลียนแบบการจัดวางของ เมืองหลวงกรุง ปรารีส...
...(Région parisienne) แบบเปะๆ...
...ความตะการตาของ ตัวคฤหาสน์ทำเอาชะ เด็กหนุ่มก้าวเท้าแทบไม่ออก...
...ความเหนียมอายที่มีต่อตนเอง ทำให้...
...เด็กหนุ่มกังวลเล็กน้อยที่จะเหยียบย้ำเข้าไปที่คฤหาสน์ ทั้งๆที่ตัวเองทั้ง สกปรกเนื้อตัวมอมแมมเลอะเทอะ แบบนี้...
...ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ทำให้เขาชะล่าใจ เป็นพักๆ แต่ก็คุ้นคิดอยู่ได้ไม่นาน ก็มีแม่บ้าน ของคฤหาสน์ เดีนดิ่งเข้ามาที่เด็กหนุ่ม...
..."คุณคงจะเป็น ผู้ลี้ภัยที่ คุณชาย ประมูลตัวมาเมื่อบ่ายนี้สินะคะ... ไม่ต้องอายหรอก มาฉันจะพาไปล้างตัวนะ แล้วคอยเข้าไปหาคุณชายนะคะ"...
...เด็กหนุ่มมองด้วยแววเนตรที่หวาดระแวง ก่อนที่จะคอยๆเดีนตาม ไปยัง โรงอาบน้ำ...
...เพื่อชำระ เนื้อกาย แล้ว เปลี่ยนชุดตามที่คุณแม่บ้านได้มอบให้...
...เป็นชุดของผู้หญิง ฝรั่งเศสที่น่าจะถูกสั่งตัดเป็นพิเศษ เสื้อกั๊กสีขาว แขนยาวข้อมือเปีด...
...ทับด้วยกระโปรงสองชั้น ชั้นแรกเป็นกระโปรงสีดำแบบเปีดด้านหน้าสั้นเหนือหัวเข่า ขึ้นมาเล็กน้อย...
...ชั้นข้างในเป็นกระโปรงสีน้ำเงินแก่ยาวเลยหัวเข่าไปเล็กน้อย พร้อมกับผ้าผูกคอขาวยาวเลยช่วงท่อนอกลงไป...
...ก่อนที่คุณแม่บ้านจะมาพาตัวเข้าไปส่งในตัวคฤหาสน์ และ คุณแม่บ้านก็หยุดอยู่ ณ หน้าประตูไม้โอ้คขณาดใหญ่ ที่เต็มไปด้วยลวดลายที่ถูกสลักจากมืออย่าง ปรานีปรานอม...
...พอเปิดประตูเข้าไปใน ณ ห้องโถงก็ได้พบกับชายคนนั้น...
...ชายผู้เป็นเจ้าของเงินที่ประมูลเด็กหนุ่มมานั้นเอง......
..."ขอบคุณครับ คุณแม่บ้านไปได้แล้วครับ"...
...หญิงแม่บ้านพยักหน้าเบาๆ แล้วคอยหันหลังกลับจะออกจากห้อง แต่ทันใดนั้น...
..."อย่าทำให้คุณชายไม่พอใจละคะ เจ้าตัวยิ่งเป็นคนอารมณ์ร้อนนะคะ"...
...น้ำเสียงแผ่วเบาเหมือนกับว่ากำลังหวาดกลัว สิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ชึ้งนั้นก็คงไม่ต้องไปหาคำตอบที่ไหนไกล...
...หลังจากที่ หญิงสาว ได้ออกไปจากห้องโถง ในห้องก็เต็มไปด้วยความน่าอึดอัดเพราะ เนรตของนายหน้าคนนี้จ้องเขม็งมาที่เด็กหนุ่ม...
...อย่างไม่วางตาเลยแม้แต่น้อย ความสงัด ทำเอาให้เด็กหนุ่มกังวลไม่น้อย...
...ความร้อนรนทำให้เหงื่อท่วมเต็มใบหน้า...
..."นายมีชื่อ รึเปล่า?"...
...เด็กหนุ่มสดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ แล้วทำสีหน้ามึนงง ทำไมจากอยู่เงียบๆทำไมถึง ได้พูดออกมาอย่างไม่มีการให้ตั้งตัวเลยสักนิด...
..."นายฟังภาษาอังกฤษเข้าใจใช้ไหม?พูดได้รึป่าว?"...
...เด็กหนุ่มได้สติ แล้วพยักหน้าทันทีแล้วตอบด้วยน้ำเสียงที่ อ่อนน้อม อย่างหวั่นใจ...
..."ค...คับ..ผมชื่อ เอซอฟ... เอซอฟ คาร์ล คับ นาย...นายคุณ..."...
...หนุ่มชาวฝรั่งเศสสังเกตความผิดปกติ ก็รับรู้ได้ในทันทีว่าตอนอยู่ในตลาดมืดคงโดนทำร้ายมาจน...
...สภาพจิตคงตกแย่ เลยพยามาพูดคุยอย่างอ่อนน้อมเพื่อให้อีกฝ่าย ผ่อนคลายลง...
..."ไม่ต้องสุภาพขณาดนั้นก็ได้หรอกนะ...
...ฉันไม่ถือหรอก นายก็น่ารักดี ไม่ต้องเรียกคุณท่านก็ได้ ฉันมีชื่อของฉันอยู่...
...Joseph Forestier "...
...ใบหน้าที่มีรอยยิ้มอย่างเลย์เลี่ยม แต่ก็เข้าใจแค่ภาษาอังกฤษเพราะ เอซอฟ เองนอกจากประเทศตนเองแล้ว เขาก็ไม่เคยได้เหยียบแผ่นดินอื่นเลย...
...ถืงจะเคยได้ยินบางภาษามาบ้างแต่ก็ไม่ได้ความ เพราะไม่เคยได้เรียนหนังสือ...
...ฮึๆ.. ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆอย่างกับเกมต้อนเหยื่อ ไม่มีผิด...
..."เรียกแค่คุณ โจเชฟ ก็พอแล้วละ คุณ เอซอฟ คาร์ล "........
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments