คำสาปแห่งมิตร
ณ ชนบทแห่งหนึ่งในโลกเวทมนต์
ภายใต้คืนจันทราลับฟ้า
หมอสมุนไพร:เอ้าฮึบ อีกนิดอึบ
ซูริ: อ๊ากกกก อึกก
หมอสมุนไพร:อีกนิด
ทารก:แง๊ เเง๊ แง๊
ซูริ:แม่ขอตั้งชื่อลูกว่า เรเนีย อึกแม่ทนไม่ไหวแล้ว ขอให้ลูกจงรู้ว่า แม่รักลูกสุดหัวใจเรเนียลูกแม่ คริสตัลอันนี้❄️ขอให้มันปกป้องลูกจากภัย แม่จะเฝ้าดูลูกอยู่ห่างๆจากที่ใดที่หนึ่งนะเรเนียจนกว่าแม่จะสลายลาก่อนเรเนียลูกรักของแม่😔
แล้ววันเวลาก็ล่วงเลยไปเป็นเดือนจากเดือนเป็นปี
5 ปีผ่านไป
แม่นม:อย่าออกไปเล่นที่ไกลๆนะเด็กๆมัอันตรายแล้วรีบกลับมานะจะเด็กๆ
พวกเด็กๆรวมถึงเรเนีย:ค่าาา คาบบบ
ขอย้อนหลังนะคะ
หลังจากที่แม่ของเรเนียเสียชีวิตหมอสมุนไพรก็เอาเรเนียมาไว้ที่บ้านเด็กกำพร้า
กลับมาปัจจุบัน
เนริ:เรเนียมาเล่นกานนน
เรเนีย:จะไปเดี๋ยวนี้เเหละ
ผ่านไปสักพักก็เกิดพายุฝนฟ้าคนองจู่ๆจากที่ท้องฟ้าสดใสกลายเป็นสีดำ
แม่นม:เด็กๆกลับมาเข้าบ้านได้เเล้วนะจะ
เนริ:แล้วเรเนียล่ะคะแม่นมเรเนียอยู่ไหน
ข้างนอก
เทพพระเจ้าของนักเวท:หนูน้อยทำอะไรอยู่รีบเข้าบ้านได้เเล้วนะ
เรเนีย:ทำไมหรอคะคุณลุง
เทพพระเจ้าของนักเวท:จะเกิดการต่อสู่ขึ้นยังไงละ
เรเนีย: อืมมมม หรอคะ
เทพพระเจ้าของนักเวท:จะ
ระหว่าการสนทนา
ตูมมมมมม!!! ตูมมมมมมม!!!
เรเนีย:ว๊ากกกก เอเลี่ยนบุกโลกเวทมนต์แล้วง่าาาาาา
เทพพระเจ้าของนักเวท:จริงๆเล้ยยยเด็กเนี่ยยย
เทพพระเจ้าของนักเวท:ท่านเรย์ฝากดูแลเด็กป่วนคนนี้ด้วยเดี๋ยวข้าจะมารับ
เรย์:อืมมม เข้าใจเเล้วเจ้าไปเถอะ
เทพพระเจ้าของนักเวท:ฝากเจ้าด้วยละกันเรย์
5 นาทีผ่านไป
เรเนีย:นายชื่ออะไรหรอ
เรย์:เรย์
เรเนีย:ส่วนหนูชื่อเรเนียอายุ5ขวบ
ผ่านไปสักพัก
เทพพระเจ้าของนักเวท:เป็นไงบ้างตัวเล็กนะทำตัวดีไหมหึ
เรเนีย:ทำตัวดีคะ
เรย์:หึ ทำตัวดี เชื่อเกิ๊นนนจะเด็กน้อย
เรเนีย:ปู่เรย์อย่าพูดคะ
เรย์ คิดในใจ(ยัยเด็กนี่กล้าว่าเราเเก่คอยดูเถอะข้าจะเอาคืนจำไว้) ระหว่างคิดในใจก็จ้องตากันอย่างอาฆาต
[ย้อนไปอมื่อสักพัก ทั้งสองคนทะเลาะกันเพราะอายุเป็นเหตุสังเกตุได้ ชีวิต]
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะถ้าชอบฝากกดไลค์ กดหัวใจด้วยนะคะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments