“เฮ้!! ทางนี้ๆ” ดลผู้เป็นเพื่อนดมื่อเห็นผมกับไอ้เลย์ถึงร้านก็ตะโกนจนคนหันมามอง น่าอายจริงๆแต่ทำไงได้มันเป็นเพื่อนผมนิ
“ไง มึงมานานยัง?” ไอ้เลย์ถามไอ้ดลที่ตอนนี้ยิ้มแป้นจนคิดว่ามันบ้าแล้วมั้ง
“โห้~~ ไม่หรอกมึง~ แค่ครึ่งชั่วโมงเองไม่น๊านน” ไอ้ดล
“งั้นหรอ” โห้~สมกับเป็นไอ้เลย์ดูก็รู้ว่าไอ้ดลมันรอนานจนสั่งเหล้ามาแดกก่อน แต่ทำเป็นไม่รู้ เห้ออ
“ไอ้เบส” ไอ้ดล
“ว่า มีไรว่ะ” ผมตอบกลับทันทีหลังจากไอ้ดลเรียกส่วนไอ้เลย์ก็แดกเอาๆ
“เห็นไม่คุยกับพวกกูนึกว่าเป็นไรสักอีก หรือมึงยังเสียใจที่นังนั้นทำกับมึง” ไอ้ดลถามผมพร้อมกับยัดของบนโต๊ะที่สั่งมายัดเข้าปาก
“เปล่าว่ะ แค่เหนื่อย” ผมตอบปัดๆไป
“เออๆ แต่ตอนนี้ไหนๆก็มาแล้ว ไม่เมาไม่เลิกโว้ยยย!!!” ไอ้ดลตะโกนออกไปพร้อมกับกอดคอไอ้เลย์ที่เมาแล้วแต่ปากบอกว่าไม่เมา
.
.
.
.
.
.
.
อีกด้านหนึ่งของร้านได้มีชายหนุ่มกำลังมองไปทางกลุ่มของเบสด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ถ้าใครเห็นคงคิดว่าบ้าแล้วที่ยิ้มอยู่คนเดียว ในขณะนั้นได้มีหญิงสาวผู้หนึ่งปรากฎตัวขึ้นมาต่อหน้าชายคนนั้น
“ ขอโทษนะค่ะ ขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ ” หญิงสาวได้ถามชายหนุ่ม
“ เชิญครับ ” ชายหนุ่มได้ขานรับพร้อมกับเขยิบให้หญิงสาวนั่ง
“ เออ...คุณชื่ออะไรหรอคะ ”
“ ฉันชื่อ นฤมล เรียก มลก็ได้นะค่ะ ” หญิงสาวได้แนะนำตนให้อีกฝ่าย
“ ผม เหมันต์ครับ เรียกเหมก็ได้ ” ผมได้ตอบกลับไป
.
.
.
.
.
.
.
เช้าวันถัดไป....
[ เมื่อคืนเวลาประมาณตี 3 ได้มีคนพบเห็นศพหญิงสาว คาดว่าอายุ30ปี ตามตัวร่างกายของผู้ตายคาดว่าอาจถูกทุบตีก่อนที่จะเสียชีวิต และมีรอยกรีดตามตัวและใบหน้าจนไม่สามารถยืนยันได้ว่าเป็นใคร ทางตำรวจกำลังสืบหาหลักฐานและได้ออกหมายค้น ให้ค้นบ้านที่อยู่ระยะในที่เกิดเหตุ เพราะคาดว่าคนร้ายอาจจะอาศัยแถวๆที่เกิดเหตุเพื่อหาเป้าหมายหรือเหยื่อรายใหม่ ขอ- ] ปิ๊ป (เสียงปิดโทรทัศน์) อ่าาา เมื่อคืนผมคงเมาหนักจนตอนนี้ผมดันมาอยู่บ้านใครก็ไม่รู้ ส่วนเจ้าของบ้านนะหรอ พอผมตื่นเค้าก็บอกว่าจะไปทำข้าวต้มมาให้ ที่จริงก็เกรงใจแหละแต่คนมันหิวทำไงได้ ตอนนี้เลยทำอะไรฆ่าเวลาก่อนที่ข้าวต้มจะมา เลยเปิดดูข่าวและตามที่เห็นข่าวเกี่ยวกับคนถูกฆ่า เห้ออ
“เป็นอะไร หรือว่าไม่สบายตัว” อ่าา คุณเจ้าของบ้านมาล่ะ
“เปล่าครับ แค่ดูข่าวเมื่อกี้แล้วรู้สึกเซ็งนิดหน่อย” ผมตอบกลับปัดๆไป
“ดูข่าว? ข่าวอะไรหรอ” คุณเจ้าของบ้านถามผมกลับ
“ก็ข่าวเกี่ยวกับคนตายนะ ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก” ผมตอบกลับไปพร้อมกับหยิบข้าวต้มที่คุณเจ้าของบ้านยืนมาให้
“ ออ! ” คุณเจ้าของบ้านขานรับส่วนผมก็ไม่สนอะไรทั้งนั้น ตอนนี้โครตหิวเลย ผมทานข้าวต้มจนหมดเลยหันกลับไปทางคุณเจ้าของบ้านเพราะตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าเขาชื่ออะไร
“นี่คุณ! ชื่ออะไรหรอ?” ผม
“เหมันต์ เรียก เหมก็ได้ ” คุณเหมตอบผมทันควัน
“ ออครับ ผมชื่อเบสนะ ” ผมก็แนะนำตัวให้คุณเหมด้วย เพราะเดี๋ยวจะมองว่าผมไม่มีมารยาททั้งๆที่ถามชื่อคุณเขา
.......
.
.
.
.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments