ตอนที่3 มีปัญหา

ฉันนั่งกินข้าวคนเดียวหลังจากที่เพื่อนสาวเดินกลับไป

ฉันกินไปนั่งทำงานที่ค้างไป

ตุ้บ !เสียงทุบโต๊ะดังขึ้น

ฉันเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับโจทย์เก่า ให้ตายสิไม่อยากเจอเลยเเท้ๆ

"หลบ ฉันจะนั่งตรงนี้"เธอพูดเสียงดังจนคนทั้งโรงอาหารหันมามองเธอ

ฉันก็ไม่ได้อยากมีเรื่องตอนนี้ลำพังงานที่ปั่นอยู่ก็ลำบากจะเเย่เเล้ว

ฉันจึงเลือกที่จะลุกออกไปโดยไม่ได้ตอบโต้อะไร

โครม!เธอขัดขาฉันตอนกำลังลุก ทำให้ร่างฉันไปกองอยู่กับพื้น

"มองทำไม ห่ะ"

ฉันหยัดตัวกำลังจะลุกขึ้นอีก เเต่ก็มีบางอย่างล่วงลงมารดหัวฉัน

"อุ้ย ข้าวหลุดมือน่ะโทษทีนะ"

ฉันได้เเต่เก็บอารมณ์กลั้นน้ำตาเอาไว้

พรึ้บ!ตุ้บ เคร้ง เสียงโน้ตบุ้คกับโทรศัพท์ฉันล่วงลงมาจากโต๊ะด้วยน้ำมือของคนตรงหน้า

"ลิลลี่ มันจะมากไปเเล้วนะ"ฉันเริ่มตะคอกเเละมองคนตรงหน้าอย่างเหลืออด

"ทำไมหล่ะ ฉันยังไม่ทำอะไรเลย จริงไม๊"

ลิลลี้ดาวคณะนิเทศน์ หันไปถามเพื่อนตัวเองอีก2คน

ยัยนี่มันบ้าไปเเล้วเเน่ๆ นี่มันจะมากเกินไปเเล้วนะ

สติขาดพรึง! ฉันไม่ทนอีกต่อไป อย่าคิดว่าไม่สู้คนนะ

"อีลิลลี้ จะเอาใช่ไม๊!! "ฉันตะโกนอย่างเหลือดอด ก่อนหยัดร่างตัวเองขึ้นมาถอดเเว่นที่ตอนนี้มันเลอะไปหมดเเละเสื้อคุมตัวนอกออก ก่อนจะพุ่งไปหาลิ้ลลี้ด้วยท่าทางเอาเรื่อง

"อย่าคิดว่ากูไม่สู้เเล้วจะทำอะไรก็ได้นะมึง"ฉันโวย

"ว้าย ปล่อยนะอีนาโน!"

ฉันขึ้นค่อมคนตรงหน้า ตบหน้าเธออย่างเอาเป็นเอาตายจนเลือดซึมออกปาก

คนที่อยู่ในโรงอาหารตกใจกับเหตุการที่อยู่ตรงหน้า บางคนก็ยกกล้องมือถือมาถ่าย บ้างคนก็ยืนเชียส์ด้วยความมันส์

"โอ้ย จอย ลิน ช่วยหน่อยสิวะ"

ปากน้อยๆของลิลลี้เรียกเพื่อนเธอ2คนให้ช่วย เพื่อนนางจับเเขนฉันไว้2ข้าง ก่อนลิลลี่จะได้โอกาสลงมือตบบ้าง

เพี้ยะ!!! เสียงดังสนั่นด้วยเเรงตบของเธอ

"โอ้ย!"จอยร้องเสียงหลง

"อีนาโนเเน่จริงอย่าหลบสิ"

ฉันหลบจนฝ่ามือลิลลี้กระทบกับใบหน้าจอยเพื่อนเทออย่างจัง ก่อนที่ฉันจะยกตัวกระโดดถีมคนตรงหน้าจนเซถลาไปชนกำเเพง เเล้วกระเเทกศอกตัวเอง2ข้างจนหลุดจากพันธนาการ

"กูย้ายคณะมา มึงยังจะมาตามหลอกหลอนกูนะลิลลี้" ฉันกำลังจะเดินไปตบซ้ำ

หมับ! มือของใครบางคนยั้งไว้

"ค.คลาส"ยังไม่ทันพูดฝ่ามือหนาก็ฟาดเข้าเต็มเเรงที่หน้าฉัน

เพี้ยะ!! ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเเฟนเก่าตบฉันจนตัวฉันลงไปกองกับพื้น

"คลาสลิลลี้เจ็บ"นางเขาไปอ้อนเขาทันที

"อยากออกจากมหาลัยมากนักใช่ไม๊!"คลาสขู่

"ออกหรอ? นายจะเอาไง นายนอกใจฉันไปคบยัยนี่ฉันก็ไม่ว่า"

".."

"นายบอกเลิกฉัน ก็ไม่เคยว่า"

"คลาสคะเอามันออกเถอะค่ะ"ลิลลี้เเทรก

"หุบปากเธอซะ ฉันย้ายจากคณะนิเทศน์ออกมาอยู่คณะเเพทย์เพื่อไม่พบหน้ากันจะได้ไม่มีปัญหา ฉันก็ทำ"

".."

"เห็นชัดๆว่ายัยนี้มายุ่งกับฉันก่อน"

น้ำตาที่กลั่นไว้มันเริ่มไหลออกมาจากเเก้มทั้ง2ข้างของฉัน ทั้งที่ฉันเคยเป็นดาวคณะนิเทศน์ตอนอยู่ปี1เเต่คลาสกลับบอกให้ย้ายออกไปหลังบอกเลิกฉันไปคบกับลิลลี้ ตลอดเวลาฉันไม่เคยได้สงบสุข ลิลลี้เเทบจะคอยป่วนตลอดเวลาที่ฉันอยู่คนเดียว

"อยากไล่ออกก็เชิญ เป็นลูกผอ.หนิคงไม่ยาก"

ฉันก้มหยิบมือถือ เเละโน้ตบุ้คที่พังเดินออกไปจากตรงนี้ด้วยน้ำตาที่ยังพรั่งพรูออกมาไม่หยุด"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***