ตอนที่1 บทเปิดตัว

...บทนำ...

"จ..เจ็บ"

"กูไม่เจ็บมั้ง!"คำพูดหยาบคายเเละการกระทำที่รุนเเรงถูกเเสดงออกมาจนหญิงสาวเริ่มผวา หญิงสาวเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองกำลังต่อต้านคนที่ไม่ควรเสียเเล้ว

"ปล่อยย อื้อ.."

"อ้าปาก!"ชายหนุ่มใช้เน็กไท ปิดคาดปากเธอไว้

"อื้ออ"

"ไว้ถ้ากูจะจูบกูจะเเกะให้ ตอนนี้เหนื่อยที่จะฟัง"

ร่างเเกร่งจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองกับของหญิงสาวจนหมด

ก่อนจะ...(โปรดติดตาม)

——————

1เดือนก่อน

..มหาลัย

"นาโน ช่วยหน่อยสิ "

"อะไรอีกหล่ะทีนี้"หญิงสาวเอื้อมละอากับเพื่อนตัวดี

"รายงานมันยากไปอ่ะ"

"เเล้ว?"

"ทำให้หน่อยสินะ นะ"

"เเนน เเต้องหัดทำเองบ้างไม๊"

"ก็ไม่ว่างนี่นา "

"คนที่มีเวลาน้อยกว่ามันฉันนะ"

"ก็เเกทำเร็วกว่าใคร"

"เอามาๆ พอเเล้วนะงานสุดท้ายนะ"

"okเพื่อนรัก น่ารักที่สุด"

นาโน ประธานคณะเเพทย์ ปีนี้เธอเรียนปีสุดท้ายเเล้วหลังจากนี้เธอต้องไปฝึกงานที่รพ.

ใบหน้าขาวใสไร้เครื่องสำอางของเธอถูกบดบังด้วยเเว่นตาหนา เเละบดบังรูปร่างด้วยเสื้อตัวหนาที่ใส่มาประจำ ไม่ใช่ว่าเธอไม่สวยเเต่เธอก็มีเหตุผลบางอย่างที่ต้องปกปิดตัวตน

..สถานบันเทิงKC PUB

"เฮ้ย นั่งทำไรอยู่วะ ไม่เห็นเรียกสาวมานั่ง"

เท็กซัส หนุ่มเจ้าสำราญเดินเข้ามาทักทายคนบนโต๊ะพร้อมกับเพื่อนอีกคน

"..." ไร้การตอบรับจากบุคคลปลายทาง

"เห้อ มึงก็ทักมัน ไม่ดูอารมณ์มันเลย"มาคัส ทักท้วง ก่อนจะเดินไปกอดคอคนบนโต๊ะ

"เอาน่า!ถ้ามันไม่ดีก็ปล่อยๆไป" มาคัสเอ่ย

"เรียกสาวมาดิ๊ วันนี้กูต้องได้สักคน"

"ไอ่ เท็กมึงห่วงเพื่อนหน่อย"

"ก็ไอ่คุณไวน์ มันทำตัวเอง"

พูดดังนั้นก็เท็กซัสก็เรียกผู้หญิงมานั่งด้วย2คน ให้คนนึงนั่งบนตัก เจ้าตัวก็ล้วงมือปัดป่ายไปทั่วไม่เกรงใจคนข้างๆ

"เสียดายที่พี่ใหญ่ไม่มา"มาคัสพูด

"เออ ช่วงนี้ไอ่พี่โช มันหายหัวเลย คงวุ่นอยู่กับธุรกิจใหม่มั้ง"

"..."ไวน์ยังคงนั่งเงียบกระดกเหล้าเข้าปากไม่หยุด

ปั้ง! จู่ๆไวน์ก็ทุบโต๊ะอย่างเเรง จนทุกคนตกใจ ไวน์ชายหนุ่มมาดนิ่งเดินออกไปจากโต๊ะ ก่อนละลงไปหยุดที่โต๊ะชั้นล่าง

...

wine:

หมับ!!

"ว..ไวน์"

ผมเดินไปคว้าข้อมือโซเฟีย เเฟนสาวผมที่กำลังจูบอยู่กับผู้ชายอีกคน

"กูบอกให้มึงอยู่บ้าน ทำไมเสือกมาเเรด!"

"คือว่า โอ้ย" ไม่ทันให้เธอพูดจบผมก็ลากเธอกลับ เเล้วก็อย่าคิดว่าผู้ชายที่มันจูบกับเเฟนผมจะรอดนะ หึ ฝันไปเถอะ!!

"ไวน์ ปล่อยนะ"

"อยากได้อะไรกูก็ให้ทุกอย่าง เเล้วยังต้องการอะไร "

"เราเลิกกันเถอะไวน์"

"กูไม่เลิก!!"

"เฟียเหนื่อย เฟียอยากมีอิสระ"

ผมเกลียดคำนี้ เธอบอกเลิกผมมาตลอด ที่ผมไม่เลิกเพราะเวลาที่ผมรักใครผมก็ให้ใจหมด

"กลับบ้าน!!!"ผมลากเธอกลับ

"ฮื้อๆ"โซเฟียร้องไห้ออกมาเเบบไม่สนใจใคร ผมยังคงฝืนเธอลากเธอกลับมาที่บ้านเเละขังเอาไว้ในห้อง ก็เวลาที่ผมไม่อยู่เธอก็เเอบหนีออกมาเที่ยวตลอดก็เลยต้องขัง

ผมพาโซเฟียเข้ามาในห้องก่อนจะปรับความเข้าใจกับเธอ

"ไหนเธอบอกว่ารักฉัน"

"เฟียอยากมีอิสระ เราเลิกกั..."โซเฟียพูเยังไม่จบ เธอมองไปทางชั้นวางของในห้องก่อนจะเปลี่ยนท่าทีมากอดผม

"อะไร?"ผมจ้องเธอ

"เเหม ไวน์ซื้อให้เฟียหรอ" เธอเดินไปหยิบกระเป๋าที่ผมซื้อให้ขึ้นมาก่อนจะทำสีหน้าพอใจ

ฟอดด-3- เธอหอมผมก่อนจะมาคลอเคลียผมเหมือนที่เคยทำ มันเป็นเเบบนี้ทุกครั้งที่ผมซื้อของให้เธอ

"เฟียรักไวน์นะ เเต่ไวน์ก็ต้องปล่อยเฟียเที่ยว บ้างสิคะ"

"ทำไมต้องไป?"

"อยู่เเต่ในห้องก็เบื่อเเย่สิ"

"ไม่เคยบอกว่าห้ามเที่ยวเเค่ไม่ให้นุ่งกับผู้ชายอื่น"

"ก็.."

"ทำไม่ได้?"

"ได้สิคะ รักไวน์นะ" เธอพูดเเบบนี้มาไม่รู้กี่หนเเต่ทุกครั้งเธอก็ไปมีผู้ชายคนอื่นอยู่ดี เเต่ผมรักเธอเกินกว่าจะปล่อยเธอไป ผมจึงพยายามติดตามเธออย่างน้อยก็ไม่ปล่อยให้หน้าไหนมาเอากับเเฟนตัวเองเเน่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***