ตอนที่2 เจ้าโคลม้าพูดได้

เสียงฝีเท้าของเจ้าโคลดัง กุบกับ กุบกับ ในตอนนี้เจ้าโคลพาเราวิ่งหนีห่างจากหมู่บ้านได้สักระยะ ลมแรงพัดปลิวเข้ามากระทบกับหน้าของฉัน ในเวลานี้ฝนค่อยๆ เลือนรางหายไปแต่เมฆยังคงบดบังแสงพระจันทร์อยู่เหมือนเดิมแม้จะมืดมากแต่ก็พอมองเห็นแสงระยิบระยับของหิ่งห้อยตัวน้อย

“อาเรีย ข้าง่วงเหลือเกิน”

“ข้าก็เหมือนกัน”

“จริงๆ ข้าอยากจะให้เจ้าโคลหยุดพักที่นี่นะ แต่ข้าว่าเจ้าพวกนั้นอาจจะตามเรามาก็ได้ห่างไปจากหมู่บ้านคงจะดีสุดแล้วแหละนะ”

“อื้อข้าก็คิดเหมือนกัน แต่ตอนนี้ข้าเริ่มจะหิวแล้วสิทั้งๆ ที่ปกติตอนนี้เราคงกินข้าวแล้วได้เข้านอนแล้วแท้ๆ”

“เห้อ วิ่งมานานนี่มันเหนื่อยจริงๆ เลย”

“อาเธอร์ เจ้าพูดหรอไม่สิเจ้านั่งอยู่กับข้านิแล้วใครวิ่ง หรือว่าแถวนี้มีคนหรือโจรป่ากันแน่นะ?’ ’

“ข้า…ข้าก็ไม่รู้ข้าก็ได้ยิน แต่ข้าไม่ได้ยินแม้แต่เสียงเคลื่อนไหวของใครสักคนเลยนะ”

“อ้าว…คุณหนูคุณชายได้ยินเสียงของข้างั้นเลอะ”

“เดี๋ยวนะคนที่พูดคือเจ้าหรอโคล ไม่สิโคลเจ้าเป็นม้าจะพูดได้ได้ไงกัน” อาเธอร์พูดไปพลางทำสีหน้างง

“ห๊า…เดี๋ยวสิม้าพูดได้ ไม่สิพวกข้าฟังภาษาสัตว์ได้งั้นหรอ??”

“จริงๆ ข้าก็อยากอธิบายให้พวกท่านฟังอยู่หรอก แต่ข้าเป็นม้าไม่รู้เรื่องอะไรนักหนาหรอกนะรอถามท่านแม่ของพวกท่านจะดีกว่า

หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งคุยเรื่อยเปื่อยกับโคลแม้จะมีเรื่องสงสัยมากแค่ไหนโคลก็รู้เพียงแค่ตัวเองเป็นลูกม้าที่เกิดมาที่คฤหาสน์ในตระกูลหนึ่งพอคลอดแล้วก็หย่านมและโดนจับแยกจากแม่ทันทีและได้มาอยู่กับแม่ของฉัน โคลบอกรู้เพียงแค่แม่ของฉันก็พูดกับสัตว์ได้แต่พูดได้แค่กับบางตัวเท่านั้น

อยู่ๆ พวกเราก็ได้ยินเสียงของเจ้าสัตว์ประหลาดกริฟฟิน ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ฉันกับอาเธอร์รู้สึกได้ถึงความสั่นกลัวของโคล เมื่อฉันเอ่ยถามโคลว่าเกิดอะไรขึ้นโคลจึงเล่าตำนานที่กริฟฟินเป็นสัตว์ที่ใช้ลากแทนม้าของเทพเจ้า และสัตว์ที่พวกมันเกลียดที่สุดคือม้าแบบพวกข้าพวกมันคิดว่าม้าคือคู่แข่งเสียด้วย หากเป็นแบบนี้พวกท่านทั้งสองจะได้รับอันตรายเป็นแน่

“คุณหนูคุณชายพวกท่านทั้งสองลงไปหาที่ซ่อนดีหรือไม่ข้ากลัวเจ้ากริฟฟินมาทำร้ายพวกท่าน”

“ไม่ได้หรอกนะโคล หากข้ากับพี่สาวลงชายทั้งสองคนที่นั่งบนหลังกริฟฟินจะต้องตามหาพวกข้าแน่ยังไงก็เสี่ยงเหมือนเดิมเลยแหละนะ หากแถวนี้มีที่ปลอดภัยสำหรับพวกเราทั้งสามคงดี”

“อ๊ะ จริงสิอาเธอร์เมื่อไม่กี่วันก่อนเราเข้ามาในป่าแถวๆ นี้แล้วเจอต้นดอกวิสทีเรีย หากตรงไปข้างหน้าจะเจอต้นของดอกวิสทีเรีย โคลวิ่งไปเลยแต่ระวังห้ามโดนดอกของมันนะ”

โคลรีบวิ่งไปที่ต้นดอกวิสทีเรียทันที และเราสองคนพี่น้องค่อยๆ ลงจากหลังม้า ส่วนโคลค่อยๆหมอบคลานเข้าไปนั่งใต้ต้นวิสทีเรีย จากระยะห่างที่เราทิ้งไว้เจ้ากริฟฟินและคนพวกนั้นคงจะมาถึงในไม่ช้า ฉันแบ่งถุงมือให้น้องแล้วสวมใส่ เอากรรไกรที่พกมาค่อยๆ ตัดก้านของมันออกมา และระวังไม่ให้ดอกของมันโดนตัว

ผ่านไปสักพักชายสองคนกับกริฟฟินหนึ่งตัวก็ได้ย่างกายเข้ามาใกล้บริเวณที่เราอยู่ เมื่อชายหนุ่มทั้งสองเห็นเด็กแฝดยืนกอดกันอยู่ก็รีบพุ่งตัวไปจับเด็กแฝด แต่ร่างกายที่สูงกำยำก็โดนเข้ากับดอกไม้พิษเข้าเสียแล้ว เมื่อชายหนุ่มทั้งสองก้าวเดินไปข้างหน้าพิษก็แล่นเข้าไปในร่างกาย เข่าพวกเขาทั้งสองก็ทรุดลง

“พวกเจ้า…ทำอะไรกับพวกข้านะ… แค่กๆ”

“พวกข้าไม่ได้ทำอะไรพวกท่านเลยแม้แต่น้อย แต่ความไม่รู้ของพวกท่านต่างหากที่กำลังจะฆ่าท่าน”

เมื่อชายหนุ่มทั้งสองล้มลงอย่างหมดสติ กริฟฟินจึงคลุ้มคลั่งเดินผ่านเข้ามาแม้ตัวของมันจะโดนดอกไม้ปกคลุมไปทั้งตัว แต่พิษขนาดนั้นก็ยังไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย สักพักเจ้าโคลหันมากระซิบข้างๆ หูพวกเรา แล้วรีบคลานเข่า ถอยไปจากที่พวกเราอยู่หลังจากนั้นเจ้ากริฟฟินกำลังจะง่างมือตะปบพวกเรา แต่มันก็หันไปตามเสียงของเจ้าโค

“ฮ่า ฮ่า เจ้าม้าไม่รู้จักเจียมตัว งั้นเจ้าก็มาแข่งกับข้าหากข้าชนะข้าจะฆ่าพวกเจ้าทั้งสามให้หมด”

หลังจากนั้นไม่นานนักพวกสัตว์สี่ขาทั้งสองตัวเริ่มวิ่งออกจากรอบๆ บริเวณของที่พวกเราสองพี่น้องอยู่ แสงจันทร์ตอนกลางคืนสาดส่อง พวกเราสองพี่น้องรีบลุกออกเดินทาง ทำตามแผนที่เจ้าโคลกระซิบเจ้าโคลบอกให้พวกเราตรงไปทางทิศเหนือเพื่อไปรวมตัวกับท่านแม่และท่านลุง ส่วนเจ้าโคลจะหลอกล่อเจ้ากริฟฟินไปอีกทางแล้วจะตามไปทีหลัง

ทางฝั่งเจ้าโคล มันวิ่งสุดกำลังเพื่อรอเวลาพิษของดอกไม้กระจายไปทั่วร่างของเจ้ากริฟฟิน แต่สัตว์ประหลาดยักษ์ใหญ่ยังไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อยอ่อน พวกมันวิ่งไปจนถึงหน้าผาเจ้ากริฟฟินพยายามที่จะไล่ต้อนเจ้าโคลให้ตกหน้าผา แต่เจ้าโคลก็เคลื่อนที่หลบหนีได้ทุกครั้ง เจ้ากริฟฟินที่รู้ตัวว่าตอนนี้ร่างกายของมันหนักอึ้งหากไล่ต้อนเจ้าโคลนานๆ มันคงไม่ไหว มันจึงบินโฉบไปกัดเข้าที่หลังของโคล แรงกัดนั้นทำให้เจ้าโคลรีบขยับหนี พิษที่เริ่มเข้าสู่ร่างกายช้าๆ บัดนี้ออกฤทธิ์เดช จนเจ้ากริฟฟินล้มลงไปส่วนทางด้านเจ้าโคลม้าขาวก็ได้รับแผลใหญ่ที่เจ็บเจียนตาย แม้จะเจ็บตัวแต่เจ้าม้าซื่อสัตย์ก็รีบวิ่งตรงไปหาผู้เป็นนาย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***