"ที่นี้ที่ไหนกันนะเราตายไปแล้วไม่ใช่หรอ"
คำที่พูดออกมาจากปากของมิกเต็มไปด้วยความงง
และสงสัย
"ไ*้เด็กน้อยมากินช้าวได้แล้ว"
เสียงของป้าแก่คนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
พอมิกได้ยินเลยรีบออกจากห้องตัวเองลงไปรับประทานอาหาร
"ไ*้เด็กน้อยวันนี้คุณชายจะมาบ้านทำตัวดีๆด้วยเข้าใจไหม"
ยายบอกมิกว่าพ่อมิกจะมา
มิกพูดในใจ
(คุณชายพ่อเรางั้นหรอถ้าเป็นอย่างนั้นทำไมยายป้าคนนั้นถึงไม่ทำตัวดีกับเราละ)
ก่อนที่มิกจะได้พูดอะไรมากกว่านั้นก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้น
"มิกพ่อกลับมาแล้วนะ"
สิ้นเสียงพ่อที่ไม่ได้เจอลูกมานานเพราะงานราชการก็ได้เข้ากอดลูกทันที่
"ลูกพ่อกับมาแล้วนะ"
พ่อพูดพร้อมกอดมิกด้วยความคิดถึง
"พ่อจะไม่ไปอีกใช่ไหมครับ"
มิกได้ถามขึ้นแต่ก่อนคนเป็นพ่อจะตอบอะไรมิกก็ได้พูดมาก่อน
"พ่อจะไม่ทิ้งผมไปไหนแล้วใช่ไหมครับ"
คนเป็นพ่อทำสีหน้าเป็นกังวล
"ถึงพ่ออยากเจอลูกแค่ไหนแต่งานราชการที่พ่อต้องทำมันแทบไม่มีวันหยุดแต่เรื่องนั้นพ่อคิดไว้อยู่แล้วว่าลูกต่อเหงาพ่อเลยหาเพื่อนมาให้"
พอสิ้นคำพูดก็มีเด็กเดินเข้ามา"สวัสดี"(เด็กคนนั้น)
"เด็กคนนั้นพูดแค่คำนั้นและเงียบไป"เขาดูเป็นเด็กเย็นชามากแต่เขาต้องแก้ปัณหาให้ลูกได้แน่นอน"
คนเป็นพ่อได้กล่าวไว้ก่อนที่จะมีงานด่วนให้จากไป
...-------(เงียบสนิท)---------...
มิกรู้สึกไม่โอเคกับความเงียบนี้เลยเริ่มบทสนทนา
..."นี้นายชื่ออะไรหรอเราขื่อมิกนะมีที่ไหนที่อยากให้พาชมไหม?"มิกพูดพร้อมยิ้มหวาน"อืม"เด็กคนนั้นพูดอย่างเฉยชา"ฉันชื่อเลออนฝากตัวด้วย"...
...--------(จบ)--------...
จากนักเขียน
นายเอกชื่อ มิก
พระเอกชื่อ เลออน
ตอนนี้ตัวหลักได้เจอกันแล้วตอนต่อ
ไปจะเป็นยังไงฝากติดตามด้วยนะคะ
ถ้าอยากให้ต่อไว้ๆช่วยโดเนทเป็น
กำลังใจหน่อยน้า🥺💝🙏🏻
อยากจะบอกคนที่อ่านถึงตรงนี้ว่าถ้า
ไม่เข้าใจเนื้อหาให้ทักส่วนตัวได้นะไม่
ถือเป็นการกวนเพราะเราอาจจะเขียน
คำไม่ชัดก็ขออภัยทุกคนในที่นี้ด้วยนะคะ
เพราะเราก็มือใหม่หัดเเต่งฝากทุกคนเป็นกำลังใจด้วยเด้อ
🥺💝💝💝🙏🏻💖💖💖💖🌷🌷🌷🌷🌷
facebook : supaporn Pekpankham
ช่องทางสนับสนุน : 0935150253
ฝากติดตามผลงานต่อๆไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments