วันต่อมา...
"สวัสดีค่ะพี่สาว ใบพัดหน้าตาแปลกๆในภาพคืออะไรอะ ?"
ฉันลองเปิดหนังสือให้พี่ชาดำ ดูว่ามันคืออะไร
"เป็นเครื่องยนตร์ของเครื่องบินที่ใช้เชื้อเพลิงไฮโดรเจน แต่ไม่รู้ว่า ภาพนี้มาจาก ช่วงปีไหนคงระบุชัดเจนไม่ได้ ส่วนเครื่องยนต์จริงอยู่ตรงนั้น แต่ว่า มันยังไม่ได้แกะออกมาให้เห็น เธอคงไม่ได้เห็นด้านในหรอก" หุ่นยนต์สาวได้ตอบอย่างเป็นมิตร แล้วชี้นิ้วไปตามจุดต่างๆที่ได้พูดถึงเอาไว้
"แปลกจัง ที่นี่มีการใช้เชื้อเพลิงไฮโดรเจนด้วยเหรอคะ พี่สาว?" ฉันแปลกใจกับเทคโนโลยีที่พี่ชาดำพูดถึง
"ที่จริงมันเป็นเทคโนโลยี น้ำกรดมากกว่า เพราะว่า ใช้เชื้อเพลิงH2S แต่ว่า มนุษย์ชอบเรียกว่า เชื้อเพลิงไฮโดรเจน" พอได้ยินพี่สาวพูดถึง สารอะไรไม่รู้ก็เริ่มงงแล้ว ทั้งกำมะถัน ทั้งไฮโดรเจน อะไรไม่รู้ งงไปหมดแล้ว
"ง่าาา ไม่เข้าใจ"
ชาดำก็ทำได้แค่ หันมามองแล้ว หยิบ ของชิ้นหนึ่งให้กับลูเซีย เพราะไม่มีความรู้สึกใดๆ
"คริสตัลสีขาว สวยจัง ขอบคุณนะพี่สาว" แล้วอยู่ดีๆ ก็ง่วงนอนแล้วหลับไป
"สร้อยเส้นนี้ มีไว้อัพโหลดข้อมูลเข้าสมองคนที่สวม แต่มันเป็นพลังเวทย์รูปแบบหนึ่ง ไม่มีอันตรายต่อมนุษย์"
[ชาดำ]
ที่นี่เป็นเหมืองแร่เก่าอย่างที่เคยกล่าวไว้ โดยปกติ โรงหลอมแร่จะใช้ถ่านหินกับ เชื้อเพลิงจากแก๊สธรรมชาติ แต่ที่นี่ใช้พลังงานที่มาจากไฮโดรเจนซัลไฟด์ที่ได้จากการย่อยสลายของอินทรีวัตถุที่อยู่ในห้องย่อยสลาย โดยใช้ศพเป็นอาหารให้แบคทีเรีย แล้วเปลี่ยนไปเป็นเชื้อเพลิงหลัก และมีการเติมกำมะถันลงไปด้วยในบางครั้ง เพื่อกระตุ้นให้เกิดการย่อยสลายแบบไม่ใช้ออกซิเจน แก๊สที่ได้มา จะโดนดูดไปห้องกลั่นเชื้อเพลิงต่อ เพื่อแยกน้ำออกมา จากนั้นก็นำน้ำเข้าเครื่องแยกอิเล็กโทรไลต์ เพื่อแยกเอา H2 กับ O เพื่อ เอาไปผสมกับแก๊ส H2S แล้วแล้วปล่อยให้เครื่องยนต์เทอไบน์ ดูดก๊าซทั้งหมดไปเผาไหม้
แอด: ที่จริงมันเครื่องปั่นไฟของโรงไฟฟ้าที่ใช้แรงดันไอน้ำ แต่ใช้แทนๆ กันไปก่อน 😆
แล้ว ทุกการเผาไหม้จะมีก๊าสพิษเสมอ ก็จะนำไปเป่าใส่ต้นไม้ที่เจริญเติบโตด้วยแสงจากห้องเผาไหม้ แต่ต้นไม้นี้พิเศษนะ มันสร้างพลังงานเองได้
ชาดำ: ประมาณนี้ สำหรับแหล่งพลังงาน ไว้เจอกันนะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments