ตอนที่1 ทางเลือก

ในเมืองที่เก่าเเก่ที่ชื่อ Window บาทหลวงเห็นเด็กทารกตัวน้อยถูกคลุมด้วยผ้าเปื้อนโคลนถูกทิ้งไว้ที่หน้าโบสถ์ โดยที่ไม่รู้มาจากที่ไหน หน้าตาน่ารักเเละ มีสร้อยคอสีดำทมิฬอยู่ที่คอ ดูเหมือนจะมีค่าที่สุดในเด็กคนนี้

บาทหลวงจึงเอามือไปเเนบที่ปลายจมูกเพื่อเช็คว่าเด็กคนนี้ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เเละพยายามตีก้นของเด็กเพื่อทดสอบว่าเด็กคนนั้นสามารถพูดหรือไม่ บาทหลวงทดสอบทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยได้ยินมา บาทหลวงรู้สึกดีใจมากที่มีเด็กทารกตัวน้อยมาอยู่ในโบสถ์ของตน ในครั้งหนึ่งบาทหลวงมีภรรยา เเละตั้งใจว่าจะมีลูกด้วยกันมากทำทุกสิ่งเเล้วที่ทำให้โอกาสให้เขาทั้งสองมีลูกได้ เเต่เมื่อวันหนึ่งพระจันทร์ได้เปลี่ยนสีเป็นสีดำทมิฬ

(ตอนนี้ยังไม่เป็นบาทหลวง)

-คุณคะ เห็นหวงจันทร์สีดำทมิฬนั่นไหม

-คุณกำลังพูดอะไรอยู่ดวงจันทร์จะไปเป็นสีดำได้อย่างไร

-หืมมีใครกำลังพูดอยู่นะ พูดงึมงัมๆอยู่ลองเข้าไปไกล้ๆดีกว่า

-คุณจะไปไหน เคนญ่า นั่นไม่ใช่ที่ที่คุณควรไปนะ

(หน้าผา)

ภรรยาของเขา ไม่ได้ยินอะไรจากเขาเเล้ว

-คุณคือใครคะ คุณมาจากไหนนี่ไกล้ที่สุดเเล้วที่จะได้ยินเสียงคุณ

-ชื่อของข้าคือ เวลบลั้ม หรือที่พวกเจ้าเรียกว่าดวงจันทร์

-เเล้วคุณพูดว่าอะไรหรือคะ

-ข้ากำลัวบอกเจ้าว่า ข้าจะให้พลังเจ้าตามที่เจ้าต้องการ หรือให้เเม้กระทั้งสิ่งมีชีวิต เเต่ก็มีบางอย่างที่ต้องเเลก...

-คุณบอกฉันได้ไหมว่าฉันต้องเเลกกับอะไร

-ข้าไม่สามารถบอกเจ้าได้ (เวลบลั้ม ได้ยิ้มเหมือนปากจะยิ้มมากกว่านี่ไม่ได้เเล้ว ทำตาอย่างมีความสุขเหมือนกับนี่คือสิ่งที่ทำให้เขามีความสุขที่สุด เเละจ้องไปที่ เคยญ่าอย่างใจจดใจจ่อ)

เคนญ่าขาสั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน (เคนญ่าได้คิดว่าตั้งเเต่เขามีสามี เขาก็รู้สึกมีความสุขมากๆ สามีคนนี้เขาพร้อมมอบทุกอย่างให้กับเขาเหมือนเขาเป็นเจ้าหญิง เคยญ่าจึงคิดไปมาว่า จะขอพลังที่สามารถจะทำให้เขาทั้ง2สามารถอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เเต่ในหัวของเคนญ่าก็มีเรื่องลูกขึ้นมาอย่างฉับพลัน นั่นเป็นสิ่งที่เขาต้องการเเละสามีของเขาต้องการ ซึ่งเขาไม่วามารถทำให้ได้ นี่จึงเป็นทางเลือกเเรก เขาจึงตัดสินใจ)

-เฮ้ๆ เจ้าจะขออะไรกันสิ่งที่เจ้าอยากได้ที่สุด

-เอ่อ~~~ ข้าอยากได้ลูก...

-ช่างเป็นคำขอที่ล้ำค่ายิ่งนัก

-ไม่ได้หรอ...

-ได้สิข้าให้ได้อยู่เเล้ว

หลังจากนั้นผ่านมา สามชั่วโมง พระจันทร์ที่มีสีดำทมิฬได้หายไป

-เเละเคนญ่ากำลังเดินลงมาหาบาทหลวง ระหว่างเดินลงมาเคนญ่า ก็จะเเก่ลงเรื่อยๆ เเล้วเมื่อเดินมาถึงบาทหลวง เคนญ่าได้หมดลมหายใจต่อหน้าบาทหลวง บาทหลังที่เห็นเเบบนั้นก็ช็อคเเละร้องไห้อย่างสุดเสียง ขาอ่อน ปากซีด ตัวเย็นเฉียบเหมือนกับภรรยาของเขา หน้าชาเหมือนกับเอาไม้มาตีหน้าก็คงไม่รู้สึกอะไร เเล้วเมื่อกลับมาถึงบ้านบาทหลวงนั่งเเล้วร้องไห้ซ้ำๆ เเละพูดว่า ฉันอยากตายจริงๆ ฉันไม่เหลืออะไรเเล้วทั้งคนที่รักฉัน เเละ คนที่ฉันรัก... ฉันจำความรู้สึกได้หมด มันเกิดอะไรกับเคนญ่า!!!!!!!!!!!! (เขาพึมพัมอยู่ในห้องเล็กเป็นเวลาหลายวัน)

บาทหลวงนอนอยู่ในห้องโดยไม่ออกไปไหนจึงมีเพื่อนบ้านมาเคาะประตู คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ? ผมไม่เป็นอะไรครับ บาทหลวงเดินมาอย่างโซซัดโซเซ เพื่อนบ้านเห็นสภาพของบาทหลวงจึงหาข้าวหาน้ำให้กิน เเล้วรับฟังเรื่องราวของบาทหลวงทั้งหมดจึงเข้าใจทุกอย่างที่ทำให้บาทหลวงเป็นอย่างงี้เพราะไม่รู้อะไรกับการตายของภรรยาของเขาเลย เเละ เมื่อเพื่อนบ้านพาบาทหลวงไปเดินให้รู้สึกดีขึ้น

-คุณรู้สึกดีขึ้นไหมครับ

-ผมรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยครับ รู้สึกค้างคามาก...

-ถึงผมไม่ได้อยู่ในเหตุการเเต่ผมคิดว่าผมเข้าใจนะ

-ขอบคุณที่เข้าใจผมครับ

ทั้ง2รู้สึกเศร้าจนไม่ได้ถามชื่อกันเเละกัน

-เอ่อ...ขอโทษนะครับผมขอเสียมารยาทหน่อยไม่เเน่ใจว่าคุณบอกชื่อผมหรือยังครับ ผมไม่เเน่ใจเพราะรู้สึกตอนนั้นหูของผมไม่ค่อยพร้อมรับฟังครับ

-เอ่อ... ผมชื่อเเอนโทรลครับ

-ผมชื่อโฮมครับ

-ยินดีที่ได้รู้จักครับ

-เอ่อ ตอนนี้ก็ดึกเเล้ว คุณไปกินข้าวบ้านผมไหมครับ ภรรยาผมทำอาหารอร่อยมากเลยนะครับ

บาทหลวงโฮมได่ยินเเบบนั้นก็ร้องไห้โฮ ออกมา

-คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ

-ผมคิดถึงภรรยาของผมครับ

-คุณดูนั่น เเอนโทรลได้ชี้ดอกกุหลาบสีดำ ที่มีเด็กพยายามเด็ดมัน คุณเข้าใจที่ผมชี้ไหม

-ผม...ไม่เข้าใจครับ

(บาทหลวงโฮมพูดด้วยความมึนงง)

-ใครๆก็ต้องการดอกไม้ที่สวยที่สุดไป เปรียบกับภรรยาของคุณเป็นดอกไม้

(โฮมได้ยินเเบบนั้นเขาเศร้า ปนมีความสุข เเละยิ้มได้มากกว่าเเต่ก่อน)

-ขอบคุณครับ

-ขอบคุณอะไรกัน เพื่อนก็ต้องช่วยเหลือเพื่อนสิ

ปะเราไปกินอาหารให้อิ่มกันเลย

(เเละได้กินข้าวตามปกติเเละโฮมได้กลับบ้าน)

เเละโฮมได้คิดว่าต่อจากนี้จะทำอะไร โดยปกติตอนมีภรรยาอยู่เขามักจะเลี้ยงวัว ปลูกข้าว เเต่เมื่อไม่มีภรรยาเขาเเล้ว เขารู้สึกว่าทุกอย่างที่เขาอยากจะทำได้หายไปพร้อมกับภรรยาของเขาเเล้ว เขาจึงอยากหาอะไรที่อาจจะทำให้เขาผ่อนคลาย เขาจึงตัดสินใจเป็นบาทหลวง)

(ผ่านไป 3 ปี หลังจากภรรยาเสียชีวิต)

เขาก็ได้พบเด็กที่ถูกทิ้ง เเละ ตั้งชื่อว่าโฮปซึ่งเเปลว่าความหวังของเขา เเละเปรียบเขาเสมือนบ้านให้ความอบอุ่นที่ชื่อว่าโฮม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***