คุณหนูเศรษฐีผู้ลึกลับ
...ที่ร้านคาเฟ่ชื่อดังกลางเมืองตงไห่ หญิงสาวหน้าตาสดใสคนหนึ่งกำลังโบกมือเรียกเพื่อนของเธอ ...
..."ชินหลาน ทางนี้ " ...
...ชินหลานที่กำลังเหนื่อยหอบจนเหงื่อแทบจะท่วมตัวหันมองไปที่ต้นเสียง เธอจึงเดินเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว หน้าตาที่สะสวยของเธอทำให้คนในร้านถึงกับอ้าปากค้าง ชินหลานเป็นแค่เด็กจนๆคนหนึ่ง แต่หน้าตาและผิวพรรณของเธอนั้นเรียกได้เลยว่าสวยอันดับหนึ่งในเมืองตงไห่ ต่างจากลิ่วชิง เธอนั้นคือคุณหนูผู้สืบทอดตระกูลมู่รุ่นต่อไป แต่ความสวยก็ยังห่างชั้น ...
..."ลิ่วชิง โทรเร่งให้รีบมาขนาดนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้น? " ...
...เธอทำหน้ากังวล แต่อีกฝ่ายหลุดขำพรืดออกมา...
..."ฮิฮิฮิ ชินหลานโทษทีนะ " ...
...เธอขมวดคิ้วมองเพื่อนสาว...
..."ลิ่วชิง ที่เธอโทรเร่งฉันมาคงไม่ใช่มานั่งจิบกาแฟใช่ไหม?"...
... ลิ่วชิงมองเพื่อนที่กำลังโกรธก็อดขำไม่ไหว ...
..."ไม่ใช่หรอกน่า นั่งลงก่อนสิ ฉันสั่งเค้กรสที่เธอชอบกินเอาไว้ด้วยนะ กินไปคุยไปดีกว่า"...
...ไม่นานพนักงานก็ยกเสริฟ "เค้กที่คุณหนูมู่สั่งได้แล้วค่ะ"...
...ชินหลาน นั่งจ้องหน้าลิ่วชิงที่กำลังตักเค้กเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ลิ่วชิงเริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อถูกสายตาอีกฝ่ายจ้องมองมาอย่างไม่คิดที่จะลดละสายตาเลยสักนิด...
... "ยอมแล้วๆ เลิกจ้องซะทีจะละลายเป็นไขมันแล้วเนี้ยเนี่ย"...
...เธอวางช้อน แล้วทำหน้าเซ็ง ก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้าก่อนที่จะเล่าเรื่องของตนให้เพื่อนฟัง...
..."ชินหลานฉันกำลังจะแต่งงาน!"...
...พรวด!!!...
... ชินหลานที่กำลังดูดน้ำถึงกับพุ่ง ...
..."แค่กๆ เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?"...
...เธอถามคำถามอีกรอบเพื่อความมั่นใจว่าหูไม่ได้ฝาดไป...
..."ฉัน กำลัง จะแต่ง งานนนนน!"...
...ลิ่วชิงนั้นเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลมู่ที่ร่ำรวยในเรื่องเงินทองและมีชื่อเสียงในด้านธุรกิจ ก็ไม่แปลกที่จะมีคนมาสู่ขอเธอ แต่ที่อยากรู้ก็คือใครกัน? ...
..."ใครหรอ? ใช่คนเมื่อวานก่อนที่มาสารภาพรักหรือเปล่า หรือจะเป็นพวกผู้ชายที่ตามจีบเธอมาเป็นปีพวกนั้น?"...
... ชินหลานพูดแหย่เพื่อนเล่น...
..."พอๆ พอเลยไม่ใช่ทั้งหมดนั่นแหละ"...
...เธอจึงถามต่อไปว่า...
..."งั้นใครกัน?”...
...ลิ่งชิงหน้าแดงก่อนจะตอบกลับมา...
..."เขาชื่อ *หวังจิง"...
...ชินหลานทำหน้าตกใจหวังจิงเป็นชื่อแฟนที่คบกันมาเกือบสามปีถึงจะไม่เคยเปิดเผยสถานะแต่พวกเขารักกันมาก จะบังเอิญใช่คนเดียวกันเหรอ?...
... "หวังจิง!"...
..."เธอรู้จักงั้นเหรอ?"...
...ลิ่วชิงทำหน้าสงสัยเมื่อเห็นอาการตกใจของชินหลาน...
..."ฮะ..ฮะ...คะ..คงไม่ใช่หรอก น่าจะไม่ใช่คนเดียวกันน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"...
...เธอยิ้มเกลื่อนแม้ไม่เข้าว่าทำตอนนี้ ตนถึงได้เจ็บแปร๊บ ๆที่หัวใจเหมือนน้ำตาจะไหลก็ตาม...
..."แล้วแต่งกันเมื่อไหร่?" ...
...ลิ่วชิงทำหน้าเขินอาย...
..."อีกสองอาทิตย์น่ะ"...
...ชินหลานถึงกับอึ้ง เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?...
..."ฝ่ายผู้ใหญ่เขาจัดการกันเองน่ะ ตอนแรกก็ตกใจอยู่เหมือนกัน เพราะเราเพิ่งเจอกันได้แค่อาทิตย์กว่า"...
ชินหลานเมื่อนึกไปว่าช่วงนี้หวังจิงก็ดูแปลกๆเขาไม่เคยยุ่งจนขาดการติดต่อเป็นอาทิตย์แบบนี้ คงไม่....
...📳ติ๊งง(เสียงโทรศัพท์ดัง)...
..."ฮัลโหลค่ะพ่อ..ค่ะหนูอยู่ข้างนอก...ได้ค่ะหนูกำลังจะกลับแล้วเดี๋ยวหนูซื้อตอนขากลับนะคะ..ค่ะ"...
...สายถูกวางไปแล้ว...
..."เดี๋ยวฉันต้องกลับไปแล้วนะ"...
...เธอกำลังจะลุกขึ้น ลิ่วชิงจึงรีบยื่นการ์ดให้...
"อย่าลืมมางานฉันนะ กาแฟและขนมปังนี่ฉันเลี้ยงเอง"
...ชินหลานยืนมือที่สั่นเทาเล็กน้อยไปรับการ์ดกระดาษมา เธอยิ้มอ่อนๆ ก่อนจะเอ่ยคำยินดี...
..."ยินดีล่วงหน้านะด้วยนะ และก็ ขอบใจสำหรับเค้กนี่"...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments