

 

บทที่ 1

...อาจะมีคำหยาบคาย...

......................

...และการใช้ความรุนแรง...

......................

...ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ตัวละครเสียหาย...

......................

...ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน...

......................

ณ โรงเรียนหญิงวิทยา

"อือ~สอบเสร็จสักที"เด็กสาวผมดำยาวในชุดนักเรียนพูดขึ้นพร้อมกับยืนบิดขี้เกียจข้างโต๊ะสอบ

แต่ยืนได้ไม่พอนาที เธอก็ต้องสะดุ้งกับเสียงของครูคุมสอบ

"เด็กหญิง คันศร วิรุฬ นั่งลงด้วยค่ะ"ครูสาวพูดขึ้นเมื่อเห็นนักเรียนลุกขึ้นจากที่นั่งโดยที่ยังไม่ถึงเวลาออกจากห้องสอบ

คันศร วิรุฬ ชื่อเล่นว่าเทียน

"โถ้~ครูค่า~หนูเป็นนางสาวแล้วนะค่าอายุ16แล้วอ่าา~"เทียนทำท่าอิดอ่อนพูดจาแง่งอนใส่ครูของเธอ

"ถ้าเธอทำตัวให้สมกับเป็นนางสาวครูก็จะเรียกเธอว่านางสาวแล้วถ้าเธอทำตัวเป็นเด็กก็เอาเด็กหญิงไปใช้ก่อนน่ะ😄😄😄"

กริ้งๆ~🔔

เสียงกริ้งหมดเวลาสอบดังขึ้นครูสาวลุกขึ้นเดินไปเก็บข้อสอบของเด็กเเต่ละคน แต่ก่อนที่จะได้ลุกจากที่นั่งเสียงประกาศลำโพงโรงเรียนพร้อมกับเสียงครูผู้ชายได้พูดขึ้น

ตึก!ๆ📢📣

[แฮ้มๆ!นักเรีนที่จะเดินกลับบ้านขับรถกลับบ้านช้วยฟังทางนี้ด้วยครับ ให้นักเรียนดูที่ท้องฟ้าวันนี้ด้วยครับว่าฝนนั้นใกล้ตกแล้ว ให้นักเรียนทุกคนรีบกลับบ้านโดยด่วนเพราะวันนี้ฝนอาจจะตกหนักได้]

เทียนมองขึ้นไปที่ท้องฟ้าตามที่ประกาศ ก็พบว่าฝนมันใกล้ตกเต็มที่แล้วแต่มือของเธอก็ไม่ได้อยู่นิ่งเธอต้องรีบเก็บของกลับบ้านอย่างที่เขาประกาศเอาไว้

และเสียงประกาศก็ดังขึ้นอีกครั้ง

[ขอแจ้งให้เข้าใจอีกครั้งว่าให้รีบกลับบ้านโดยด่วนหรือโทรหาผู้ปกครองให้มารับสำหรับนักเรียนที่เอารถมาแต่ลืมเอาเสื้อกันฝนมาด้วยให้มาเอาที่ห้องพักครูใกล้ประตูโรงเรียนด้วย ขอจบการประกาศเพียงเท่านี้]

กึก 🔇

เทียนที่เก็บกระเป๋าไปด้วยฟังไปด้วยได้หยิบเสื้อกันฝนในกระเป๋าเธอ ที่พกมาด้วย มาส่วมใส่เธอคิดว่าไม่ต้องโทรหาพ่อให้มารับก็ได้ บ้านของเธอไม่ได้ไกลขนาดนั้นเสียหน่อย แค่เดินตามทางไปผ่านบ้านอีกห้าหลังแล้วเลี้ยวเขาซอย ก็เดินไปถึงสะพานไม้ พอข้ามไปก็ถึงทางเขาหมู่บ้านแล้ว

คิดได้อย่างนั้น เทียนก็ได้ทำการเดินออกจากห้องสอบ แต่ก็ต้องหยุดเมื่อได้ยินเสียงของครูสาวดังขึ้น

"คันศร เธอจะเดินกลับบ้านแล้วหรอ"ครูสาวถามขึ้นด้วยความเป็นหวง เพราะดูเหมือนนักเรียนคนนี้ของเธอจะเดินกลับบ้านเองเสียแล้ว

"ค่ะ"เทียนตอบกลับครูสาว

"ให้ครูไปส่งดีกว่าไหม"ครูสาวถามกลับไป

แต่เด็กสาวกลับสายหน้าไปมา

"ไม่เป็นไรค่ะ บ้านอยู่ใกล้ๆเองค่ะ"เธอพูดขึ้น

ครูสาวที่รู้นิสัยเด็กคนนี้ดีก็ได้แค่เพียงถอดหายใจ"งันก็รีบกลับบ้านได้แล้วดูเหมือนฝนจะเริ่มลงแล้ว"

🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧

ซ่าๆ~

เสียงฝนที่เริ่มแรงขึ้นและลมที่เริ่มพัดแรงเทียนได้เดินไปถึงสะพานแต่หางตาของเธอก็ไปสะดุดกับอะไรกลมสีส้มๆอยู่ตรงกิ่งไม้ข้างแม่น้ำแถมมันร้องด้วยว้ะไหนๆขอดูดิตัวไร ○-○

"!!!!(เห้ย!! เหี้-ย!!แมวนี้หว่า!!)"เทียนที่เห็นแบบนั้นจึงถอดกระเป๋าออกและวิ่งไปหาเจ้าแมวโดยที่เธอได้ผ่านป้ายที่เขียนว่า อุบัติเหตุเกิดบ่อย☡☡

ซ่าๆ

เทียนจึงลงไปในน้ำเพื่อเอาแมวขึ้นจากน้ำ

"ขึ้นไปเลยแมวน้อย ฮึบ!!ฉันต้องรีบขึ้นจากน้ำแล้วสิ เอะ!!ฮึบ!!อะไรเกาะขาเนี้ย!!บ้าเอ้ย!!!ขึ้นไม่ได้"เทียนที่พยายามดิ้นอย่างแรงเพื่อให้หลุดจากอะไรสักอย่างที่มันติดที่เท้าเธอ

ซ่าๆ!!

1 ชั่วโมงแล้วแต่เธอก็ยังไม่สามารถหลุดออกจากตรงนี้ได้เลยแม้แต่น้อย เธอสามารถอยู่ได้ถึง1ชั่วโมงก็ถือว่าเธอยื้อเวลาได้ดีแค่ไหนแล้ว แต่คงยื้อต่อไปไม่ได้แล้วเพราะอากาศที่เริ่มเย็นและน้ำที่เย็นเฉียบฝนที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่องมันทำให้เธอรู้สึกอ่อนแรงเป็นอย่างมาก

ถ้าเธออยู่นิ่งๆคงปอดบวมตายแน้และถ้าเธอดิ้นเธอคงหมดแรงและตายแน้เหมือนไม่มีทางออกเลยแม้แต่น้อย กิ่งไม้เล็กและมีหนามต่างพัดพาตามน้ำมาทำให้ตัวของเทียนได้รับบาดเจ็บจากการโดนกิ่งไม้บาดอีกด้วย

แมวน้อยที่อยู่ด้านบนก็ไม่สามารถช้วยอะไรเธอได้เลยมันทำได้เพียงแค่ร้องมันไม่สามารถช้วยผู้มีพระคุณได้เลย

แต่เสียงหนึ่งก็ดังพร้อมกับดวงไฟน้อยแม้ฝนจะตกแรงแต่เธอก็พอจับใจความได้

"เทียน!!!"

"ลูกอยู่ไหนเทียน!!"

มันคือเสียงของพ่อเธอนั้นเองแต่เธอไม่เหลือเรียวแรงแล้ว เธอไม่ไหวแล้ว

และท้อนไม้ขนาดใหญ่ก็ได้พัดมาทางเธอมันฟ้าดเข้าที่หน้าเธออย่างจัง

ผั้วะ!!!

ร่างของเธอค่อยๆหลุดลอยไปตามน้ำที่เชียว

🌊⛈🌊⛈🌊⛈🌊⛈🌊⛈🌊⛈🌊⛈🌊⛈🌊

ณ เบื่องล่างของพิภพ

เคร้ง!!ๆ เคร้ง!!ๆ

"อ้ากกกก!!ช้วยด้วย"

"ฮือๆฉันผิดไปแล้วปลอยฉันไปได้แล้ว!!!"

"ฆ่ า ฉันสักที่เถอะ!!!ขอร้องละ!!!"

"ร้อนนนนน!!!!"

"หุบ ปาก!!!แล้วลงไป ไอ้ พวกมนุษย์"

เสียงโหยหวนและเสียงต่างๆดังเข้าหูหญิงสาวที่หลับอยู่

"จงตื่นเสียมนุษยเอ๋ย"เสียงทุ้มต่ำดูวังเวงแปลกทำให้หญิงสาวที่หลับอยู่ค่อยๆลืมตาตื่น

"คันศร วิรุฬ ตายในวันศุกร์ บาปและบุญ มีมากและเท่ากัน"

เธอมองคนตรงหน้าที่พูดชื่อของเธอ เป็นชายร่างใหญ่ที่นั่งอยู่บนซากโครงกระดูก มันดูสยองสำหรับเธอมาก เธอไม่สามารถมองอย่างละเอียดเธอรู้แค่เพียงว่าเป็นร่างดำขนาดใหญ่ เธอพยายามมองแค่ไหน

แต่ดูเหมือนยิ่งมองภาพตรงหน้าก็ยิ่งมั่วแถมมันยังทำให้เธอปวดหัวอีกด้วย

เธอจึงต้องก้มหัวลงเพราะยิ่งมองเธอรู้สึกว่าเธอจะเป็นไข่เป็นหนาวเสียให้ได้

ร่างใหญ่สีดำเริ่มพูดขึ้น

"เจ้ารู้หรือไม่ ว่าไม่เคยมีมนุษย์ที่ทำความดีและบาปออกมาเท่ากันมาก่อนช่างแปลกเสียจริงฮ้าๆ☺"

เทียนได้เพียงแค่ก้มหน้าฟัง เธอเริ่มรู้แล้วว่าที่นี้คือที่ไหน บุญ บาป และเสียงโหยหวน ความร้อนที่เหมือนลงไปในหม้อที่มีแต่น้ำเดือดไม่ต่างอะไรจากนรก และที่นี้คือนรกแน้ คนตรงหน้าเธอคงเป็นยมบาล

"มนุษย์เอ๋ยเจ้าคงรู้แล้วว่าที่นี้คือที่ใด"เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นมันก้องอยู่ในหูเธอไปมา

"ของขวัญของความดีคือการขึ้นสวรรค์ ของขวัญของการทำบาปคือการลงนรก เจ้ามนุษย์เอ๋ยเจ้าไม่สามารถไปได้ทั้งสองอย่าง เพียงแค่บาปและบุญเจ้ามีค้าเท่ากัน"

ตึง!!

เสียงบางอย่างกระทบกันเสียงดังทำให้เทียนที่นั่งก้มหน้าต้องสะดุ้งอย่างแรง

"มนุษย์เอ๋ยจงใช้ความดีของเจ้าไปเกิดเป็นมนุษย์เสีย!! และจงชดใช้บาปของเจ้าในชาติใหม่เสีย!!"

วี้ดดดดดดด!!!!~

เสียงวี้ดร้องโหยหวนดังก้องไปทั้วขุมนรกเหล่าคนบาปทั้วขุมนรกต่างร้องโหยหวน

เทียนที่รู้สึกเหมือนร่างกายกำลังร่วงหล่นไปในอากาศเธอหายใจไม่ออกและร่างเธอลอยไปอย่างไม่สิ้นสุด

เฮอออออ

💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐

แง้มๆๆน้องกำลังไปหาตัวเอกแย้ว😆

—————————————————————————