เอาแล้วไง ผมไม่น่าลงมาจากห้องเลย จะได้ไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ผมมองตามพี่ลินที่เดินมาหาพี่คลอส
"รอนานไหมค่ะคลอส?"
"ไม่นานครับ แล้วคุยธุระเสร็จแล้วใช่ไหมครับหรือว่ายัง คลอสรอต่อได้นะถ้ายังไม่เสร็จ"พี่คลอสตอบกลับแฟนสาว น่าสงสารจังเลยพี่คลอสของผม (ใช่หรือเปล่าน้องณอน?)
"เสร็จแล้วค่ะ นี้คลอสไร้ลินเหรอค่ะ?"พี่ลินแกล้งทำเป็นงอนเพื่อให้พี่คลอสรู้สึกผิดที่พูดออกมาแบบนั้น
"เปล่าครับ" พี่คลอสตอบไปอย่างนึกขอโทษ
เอาแล้วไงผมคงต้องไปจากที่นี้ละ จะไม่เห็นผมใช่ไหมเนี่ย ผมเดินไปที่รถอย่าช้าๆเพื่อไม่ให้พี่เขาสังเกตเห็นผม ผมเดินมาที่รถผมให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาผมจะก้าวได้แล้ว แล้วในที่สุดผมก็มาถึงอย่างปลอดภัย แต่เดี๋ยวนะ แล้วผมจะทำไงต่อดีจะคุยกับใครดี
"เอาไงดีว่ะ?" ผมบ่นออกมากับตัวเอง
"น้องครับ"
"อ้าก!! อะไร!? ใคร!? " ใครว่ะแม่งตกใจหมดเป็นผีไงว่ะมาไม่ให้สุมให้เสียงเลย
"ขอโทษที่ทำให้ตกใจครับ"
"ไม่เป็นระ..เอ๊ะ!??" เอ้า!? พี่คลอสมาอยู่อะไรตรงนี้แล้วพี่ลินละ ผมมองไปรอบๆ
"??"
"...." อย่าทำหน้างงแบบนั้นสิครับ มันจะทำให้ผมขาดอากาศหายใจแล้ว หล่ออะไรขนาดนั้น
"...."
"เอ่อ..พี่มีอะไรเปล่าครับ??" ถ้ายังจองแบบนี้ต่อไปผมคงไม่มีสติสะตังทำอะไรแล้ว แล้วยังจะมานิ่งใส่ผมอีก ทั้งๆที่เป็นคนเรียกผม
"อ๋อ พี่อยากถามว่ารู้จักหอ KKK ไหมครับ" พี่คลอสถามผมขึ้นมาเหมือนพึ่งนึกขึ้นได้ว่าจะถามอะไรผม
"รู้ครับ" ผมตอบกลับไปอย่างไม่คิดสงใสจะถามอะไรต่อ
"นำทางพี่ไปให้หน่อยได้มั้ย" พี่คลอสถามกลับมา ผมไม่ได้ตอบอะไรได้แต่พยักหน้าแล้วเดินไปขึ้นรถแล้วรอให้พี่เขาขับรถตามผมมา
หอณอน*
"ที่นี้ครับ งั้นผมขอตัวนะครับ" ผมไม่รอที่จะพูดอะไรต่อแล้วเดินขึ้นลิฟท์ไปที่ห้อง แล้วเดินตรงไปที่ห้องผมโดยว่างไวน์ที่ผมซื้อมาไว้ที่โต๊ะมาร์คโดยไม่พูดอะไรแล้วเดินไปที่ห้องตัวเอง
"???"
"เป็นอะไรของมัน" มาร์คหันไปถามนทีที่กำลังเล่นเกมอยู่ นทีได้แต่หยักไหล่ตอบกลับให้
เช้าวันต่อมา
"ไอฌอน!!!~" มาร์คตะโกนเรียกชื่อเพื่อน
"ตื่นได้แล้ว วันนี้มีสอบนะเว้ย!!" นทีพูดเสริม
อะไรของพวกมันว่ะคนจะหลับจะนอน ผมรู้ครับว่าวันนี้มีสอบแต่ผมสอบก่อนพวกมันแล้วไงครับ
"รู้แล้วว่ามีสอบ แต่กูสอบแล้ว เพราะวันนี้กูต้องไปไหว้ศพปู่กู" ผมตอบกลับพวกมันแล้วนอนต่อ
"เอ่อ..จริงนิว่ะ ลืมเลย" มาร์คหันไปยิ้มแห้งๆให้กับนที
"งั้นเราไปกันเถอะก่อนที่จะสาย" นทีหันไปบอกมาร์ค
13.00นาที โลงศพปู่
"ขอโทษที่มาหาช้านะครับ"ผมมานั่งหน้าโลงศพเพื่อมาไหว้ปู่ผม ในบรรดาครอบครัวผมสนิทกับปู่ที่สุดแล้ว กับคนอื่นผมไม่ค่อยสนิทหรอกครับเพราะตั้งแต่จำความได้ผมก็อยู่กับปู่ผมแล้วไม่ว่าจะนอนจะกินข้าวจะออกไปไหนก็ตามผมก็จะไปกับปู่ผมจนในที่สุดปู่ผมก็เสียชีวิต (╯︵╰,)
"อย่าร้องดิ เดี๋ยวพี่ก็ร้องตามหรอก" พี่ผมพูดขึ้นพี่ผมชื่อเเนตครับ(คนโต)เป็นผู้หญิงที่ใจดีครับผมก็ไม่รู้อะไรมากหรอกครับก็อย่างที่บอกว่าไม่ค่อยสนิทกัน ส่วนพี่คนรองชื่อทิพย์ครับผมเป็นลูกคนกลางครับเพราะผมมีน้องขายคนหนึ่งขื่อชินครับ คือเอาว่ายเลยนะครับแต่ผมรู้ชื่อจริงภายในครอบครัวก็ม่กพอเเล้วครับ แหะ! แหะ!
"ใช่ หยุดเลย เป็นผู้ชายซะเปล่า"พี่คนรองพูดเสริม เฮ้ย~ เอาแล้วไง ร้องก็ไม่ได้ ชิ!
"พี่ แม่เรียกไปกินข้าวครับ" น้องคนเล็กตะโกนขึ้นมา
"โอเค"ผมตอบกลับไปแล้วเดินตามพี่ๆผมไป
"อาฌอนครับผมมีอะไรให้ดูครับ"
"หื้ม?~ อะไรเหรอครับ" ผมตอบกลับหลานผม หลานผมชื่อต้นครับเป็นลูกชายของพี่คนโตครับ ส่วนพี่คนรองตั้งครรภ์อยู่ครับ
"นี้ครับ(✿^‿^)" ต้นยืนดอกไม่มาให้ผม
"ให้อา?"
"ครับ"
"ขอบคุณครับ"ผมหอมแก้มเป็นการตอบแทนแล้วต้นก็หน้าแดงวิ่งไปหาแม่ทันที อะไรมันจะน่ารักขนาดนี้ หลานผมอายุ 4 ขวบครับ นารักมากเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษครับ
"555 น่าแดงเลยนะลูกแม่ แค่อาหอมแก้ม"พี่สาวผมหยอกล่อลูกตัวเองที่หน้าแดงกลับมาหาตน
"555" พี่เขยผมหัวเราะเสริม
"เมื่อไรผมจะมีหลานเพิ่มละครับพี่จัสเคย์"ผมพูดขึ้นหลังจากที่พี่สาวผมกับพี่เขยหัวเราะลูกตัวเองเสร็จ
"ถามพี่สาวเราดู" พี่เขยผมตอบกลับ
"พอก่อนน้อ ลูกอยากมีน้องเราค่อยว่ากันอีกที" พี่สาวผมตอบกลับ
.
.
.
.
.
.
.
π π π
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments