ครั้งแรก

"พวกมึง!!~~~" ผมตะโกนเรียกเพื่อนผมที่ตอนนี้ดูพี่ปีสามเดินแบบอยู่ ไม่ต้องสงสัยครับเพราะวันนี้มีงานทางมหาลัยครับ

"พวกมึงหามาสนใจกูหน่อยได้มั้ย!" ผมเริ่มหมดความอดทนละนะเนี่ย งานก็ไม่ได้ดู จบกัน

"มึงมีอะไรมึงก็พูดมาเลยดิว่ะ จะรอให้พวกกูหันไปทำมั้ย" เพื่อนที่เตี้ยกว่าผมสองเซนพูดขึ้นมันชื่อนทีเป็นเพื่อนผมที่เก่งที่สุดในกลุ่มเราแล้วครับส่วนเพื่อนอีกคนชื่อว่ามาร์คครับ สูงกว่าผมสามเซนแต่ก็ยังฉลาดกว่าผมอยู่ดีเอาง่ายๆเลยนะครับผมโง่ที่สุดในกลุ่มครับ

"ก็พวกมึงอะ ทิ้งให้กูทำงานอยู่คนเดี่ยวอะ"ผมพูดออกมาอยยางน้อยอกน้อยใจ "มึงก็ได้อยู่กับพี่เขาแล้วไง" เพื่อนำที่สูงกว่าผมสามเซนมันชื่อมาร์คพูดขึ้น มาแบบไม่ได้สนใจอะไรมาก

"อยู่เชี้ยอะไร พี่เขาเดินอยู่ตรงนั้นไม่เห็นไง" ผมชี้ไปที่หน้าเวทีที่ตอนนี้พี่ปีสามเดินแบบอยู่ "ปล่อยให้กูนั่งเอ่อรอพวกมึงที่ห้องแล้วไหนพวกมึงบอกจะมาหากู" ผมพูดออกเสียงดุๆให้พวกมันถึงแม้จะไม่สะโถงสะถานพวกมันก็ตาม

"พวกกูลืม ไหนๆมึงก็มาแล้วมาดูกับพวกกูเลยก็ได้ส่วนงานค่อยทำก็ได้ พวกกูรู้ยังไงมึงก็ทำทัน" พวกมันพูดขึ้นพร้อมกับดันผมให้มานั่งข้างพวกมัน

"เอาละค่ะ หลังตากที่พวกพี่ๆปีสามได้เดินแบบกันไปแล้วถ้าใครอยากถ่ายรูปกับพวกพี่เขาก็เชิญเลยนะคะ" ทุกก็แห่กันกริ๊ดกร๊าดกัน

เอ้า!! อะไรอะ ผมพึงมานั่งได้ไม่ถึงวิเองนะ ไงเลิกแล้วอะ "เห็นไหมพวกมึงอะ กูไม่ได้ดูเลย"ผมหันไปพูดกับพวกมันที่ตอนนี้ไม่ได้นั่งอยู่กับที่แล้ว ไงพวกนี้ไปไหนว่ะ ผมมองไปรอบๆแล้วสุดท้ายก็เห็นพวกมัน หน่อยไอพวกมีแฟน ಠ︵ಠ

"น้องณอนค่ะ ช่วยถ่ายรูปให้พี่หน่อยได้ไหม" ผมหันไปตามเสียง ก็เห็นพี่คลอสกับแฟนพี่เขายิ้มมาให้ทางผม "ได้สิครับ( ◜‿◝ )" ผมหันไปยิ้มแห้งๆให้กับพี่เขา ไม่ต้องสงใสครับว่าทำไหมผมถึงเป็นแบบนี้ เพราะพี่คลอสครับเขาคือพี่ที่ผมแอบชอบตั้งแต่ที่ผมเข้ามาเรียนตอนปีหนึ่งยิ่งเห็นภาพแบบนี้แล้วยิ่งเจ็บ ผมถ่ายรูปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมไม่อยากเห็นภาพคนที่ผมแอบชอมมาจู๋จี๋กันหลอกนะครับ

"เสร็จแล้วครับ งั้นผม.."

"เดียวก่อนสิค่ะ"

"ครับ?" ผมหันไปหาพี่ลินที่พูดขัดผมก่อนผมจะพูดจบ อะไรอีกเนี่ย!!

"พี่ถ่ายรูปเรากับพี่คลอสให้ไหมเห็นน้องมองแต่พี่เขา คงอยากมีรูปกับพี่เขา" ??? พี่เขาไม่ใช่ดาราสักหน่อยทำไหมผมอยากถ่ายด้วยละ

"ไม่เป็นไรครับ ผมแค่มองว่าพี่เขาหล่อดีนะครับ ไม่ได้อยากถ่ายด้วย"ผมยิ้มแห้งๆให้กับพี่ลิน

"งั้นผมขอตัวนะครับ" พอผมพูดจบผมก็เดินออกมาจากตรงนั้นเลย โอ้ยยย!! หัวใจจะวาย ถ้าต้องอยู่ตรงนั้นอีกสักพักตายแน่นอน หล่ออะไรขนาดนั้นครับคุณพี่ อยากถ่ายรูปอยู่หรอกแต่มีหวังได้ทำอะไรแปลกๆใส่แน่

หอณอน*

"ไอนที ไอมาร์ค!!! มาให้ก็ด่าเลย" ผมตะโกนลั่นห้องเพื่อให้เพื่อนตัวดีของผม "อะไรจองมึงอีกเนี่ย กูทำงานอยู่อย่ามากวนได้ป่ะ" ไอมาร์คมันทำหน้ารำคาญๆมาให้ผม อะไรอะผมผิดเหรอพวกมันตังหากที่ผิดอะ ทิ้งให้ผมได้เจอกับพี่เขาเป็นไงละสุดท้ายไม่ได้คุยกับพี่เขาแม้แต่นิดเดียว "เอ่อ กูผิดเองแหล่ะ พวกมึงก็ทำงานที่กู

ยังทำไม่เสร็จให้ทันละกัน" ผมพูดเสร็จก็เดินออกมาจากห้อง

"ไอนที" มาร์คพูดขึ้น

"อะไร??" นทีตอบกลับแบบงงๆ

"มึงเห็นไหมไอณอนมันโกรธพวกเราแล้วนะ"

"เอ่อหน่าเดียวมันก็หาย" นทีตอบมาร์คแล้วหันหน้ามาทำงานต่อ

"จำไว้เลยนะพวกมึง กูจะไม่คุยกับพวกมึงเด็ดขาด" ผมพูดขึ้นมาอย่างโกรธๆบวกงอนๆ ชิ! จำไว้เลยนะพวกมึง ถ้าพวกมึงไม่มาง้อก่อนก็จะไม่หายโกรธพวกมึงแน่

ร้านเหล้า*

"ขอไวน์ที่มีแอลกอฮอล์80%หร่อยครับ" ผมบอกกับพี่พนักงาน "รอสักครู่นะคะ" ผมยิ้มให้พนักงาน รู้สึกแปลกๆแห่ะที่มานั่งดื่มคนเดียวเหมือนคนอกหักเลย ทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย ผมคิดอะไรเลื้อยเป้ยไปได้สักพักของที่ผมสั่งก็ได้แล้ว ถือว่านานเหมือนกันนะเนี่ยแค่น้ำอย่างเดียว "ขอบคุณครับ" ผมเดินออกมาตากร้านหลังจากที่ผมทำการขอคุณพี่พนักงาน

"เอ๊ะ! เดี๋ยวนะนั่นพี่ลินหรือเปล่า??" ผมมองไปที่รานจอดรถ

"แล้วผู้ชายคนนั้นใคร??" ผมพยายามมองไปที่พี่ลินกับพี่ผู้ชายที่ยืนคุยกันอยู่ "คุยกับพี่บอสอยู่หรือเปล่าว่ะ อย่าสนใจเลย เฮ้ย~ไม่ใข่เรื่องจองเรานิ" ผมกำลังจะเดินออกมาจากรานจอดรถแต่สายตาผมก็ดันไปเห็นพี่คลอสที่เหมือนกำลังยืนรอใครบ่างคน

"แล้วคนนั้นใคร???" ผมมองสลับไปมาหันำปมองพี่คลอสบ้างพี่ลินที่บ้างที่คุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้ ผมควรเข้าไปยุ่งดีไหม?? ผมขนับเข้าไปใกล้ๆพี่ลินกัยพี่ผู้ชายที่พี่ลินคุยด้วย แล้วชะเง้อฟังว่าพี่เขาคุยอะไรกัน

"ลินทำไหมไม่ติดต่อมาหาพี่บ้างเลยละครับ"พี่ผู้ชายพูดออกมาอย่าเศร้า+น้อยใจ "รอหน่อยนะปีหน้าลินก็บินไปต่างประเทศแล้ว" พี่ลินพูดออกมาอย่าปลอบใจคนตัวสูงกว่า

"แล้วเราก็จะได้อยู่ด้วยกัน" พี่ลินพูดเสริม

"แล้วน้องคลอสละครับ" พี่ผู้ชายถามขึ้น

"พี่ไม่ต้องห่วงนะ คลอสเขารักลินมากคลอสไม่รู้หรอก ว่าลินมีพี่เป็นแฟนอยู่แล้ว"

OMG!! ไม่นะพี่คลอสผม ผมหันไปมองพี่คลอสที่ยืนรอพี่ลินอยู่อย่าไม่รู้อะไรเลย แล้วทำไหมผมต้องมาได้ยินด้วยเนี่ย

"พี่จะรอนะ"พี่ผู้ชายเข้าไปกอดลินอย่าดีใจ

"ขอบคุณนะคะ"

"แต่เราจะไม่ทำร้ายจิตใจน้องคลอสมากไปเหรอลิน " พี่ผู้ขายถามขึ้น ลินมองหน้าแฟนหนุ่มอีกคนที่ถามตนขึ้นมา

"ลิน..." พี่ลินไม่สามารถตอบกลับไปได้อย่าไม่เต็มปากเต็มคำ

"งั้นลินไปก่อนนะ คลอสน่าจะรอลินนานแล้ว"

"ครับ"

.

.

.

.

.

.

.

π π π

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***