...“ อ่า.... แจ้งเตือนเยอะจัง... ” เธอพูดขึ้นหลังจากเห็นข้อความที่ยังไม่ได้อ่านภายในบัญชีโซเชียลมีเดีย ก่อนที่เธอจะกดเข้าไปเช็กที่ เพจของเธอก่อนเป็นอันดับแรก...
...ข้อความมากมายภายในโพสต์ที่เธอเคยลงไว้เมื่อหลายเดือนก่อน มีทั้งคนถามหาว่าเธอไปไหน และบางคอมเม้น ที่เรียกหา และให้กำลังใจเธอ แม้เขาจะไม่รู้สิ่งใดเลย หลังจากอ่านไปเรื่อย ๆ จนเธอได้อ่านครบทุกช่องทางโซเชียล และ ทุกความคิด เธอรู้สึกว่า เธอควรจะทำอะไรสักอย่าง......
...เธอจึงตัดสินใจ โพสต์ลงไปในช่องทางโซเชียลมีเดียของเธอ ว่า ‘ ขอโทษที่ทำให้หลาย ๆ ท่านเป็นห่วงนะคะ ตอนนี้เลญไม่เป็นไรแล้วค่ะ ขอบพระคุณสำหรับความเป็นห่วงของทุกท่านนะคะ ปล.ขอแอบกระซิบว่าเดี๋ยวเลญจะกลับมาอัพนิยายเร็วๆนี้แล้วค่ะ♡ ’...
...หลังจากที่เธอโพสต์ลงไปไม่นาน ก็มียอดกดไลก์ และคอมเม้นมากมาย หลายหมื่นหลายพันคน มีข้อความให้กำลังใจมากมายภาย และ คนรอนิยายของเธอ ภายใต้โพสต์ แต่ก็ไม่มีใครถามถึงสาเหตุที่เธอหายไป...
...เธอไล่อ่านทุกความคิด อ่านไป เรื่อย ๆ ๆ จู่ ๆ น้ำสีใสก็ไหลจากตาลงมาเปื้อนใบหน้าสวยของเธอ โดยที่เธอยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ... เธอเช็ดน้ำตา ขณะที่ใจก็ตระหนักขึ้นได้ว่า...
...ตัวเธอรักงานนี้ และชอบที่ทำให้คนไม่มากก็น้อยมีความสุข “ แม้มันจะหนัก และเหนื่อยเพียงใด พี่ก็ห้ามล้มเลิกมันเด็ดขาดเลยนะ! ” เสียงใสที่มักแว่วเข้ามาในหัวของเธอในยามเธอเหนื่อย เจ้าของเสียงนั้นคือ เคย์ญ่า น้องสาวของเธอ...
...แม้ขณะนี้ เด็กสาวคนนั้นจะไม่ได้คอยอยู่เคียงข้างเธอแล้ว แต่ยังไง เด็กสาวคนที่ทั้งสดใส ร่าเริง และอ่อนโยน จะยังคงอยู่ภายในความทรงจำ และภายในส่วนลึกของจิตใจ ของผู้เป็นพี่ตลอดไป.......
...และอีกสิ่งที่เธอตระหนักได้คือ เธอควรจะใช้ชีวิตให้ปกติ และมีความสุขมากที่สุด เพื่อแทนชีวิตที่น้องสาวของเธอยังใช้ไม่คุ้มค่านัก เธอเชื่อว่า น้องสาวของเธอคงจะมองเธอมาจากที่ใดสักแห่งหนึ่ง หากไม่ใช่เหนือนภา ก็อาจจะ ข้าง ๆ กายเธอตลอดเวลา...
......................
...ในเช้าวันรุ่งขึ้น ตัวเธอรีบตื่นมาแต่ตะวันยังไม่ทอแสง หลังจากที่เธอจัดการกับตนเองเรียบร้อย ก็ออกจากห้องนอนของเธอ และเดินไปที่ห้องครัว เพื่อจะเตรียมอาหารสำหรับเช้าวันนี้ เธอเดินไปที่ตู้เย็นภายในครัวของเธอ ก่อนจะเปิดมัน และหยิบไข่ และ แฮม ที่เป็นของโปรดของน้องสาวเธอออกมาจากตู้เย็น ก่อนจะเดินไปปิ้งขนมปังสองแผ่น...
...หลังจากที่เธอทอดไข่ และแฮม เรียบร้อยแล้ว ขนมปังที่ปิ้งไว้ก่อนหน้าก็สุกพอดี ในวันนี้เธอไม่ทำอาหารเกินมาอีกแล้ว ในวันนี้มีเพียงแค่อาหารสำหรับตัวเธอคนเดียวเท่านั้น...
...เธอเปิดโน้ตบุ๊กขึ้นมาก่อนที่จะเริ่มพิมพ์อะไรบางอย่าง เธอนั่งพิมพ์อยู่อย่างนั้นเรื่อย ๆ ๆ เมื่อเธอรู้สึกตัวอีกที มันก็เย็นเสียแล้ว เธอปิดโน้ตบุ๊กลงก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ ...
......................
...“ เหนื่อยจัง... ” ...
...“ ถ้าตอนนี้เคย์ยังอยู่ก็คงบ่น แล้วก็เดินมากอดเราสินะ.... ” ...
...“ คิดถึงเคย์จัง... ” เธอพูดขึ้นกับตัวเองขณะอาบน้ำ ...
...เมื่ออาบน้ำเสร็จเธอก็รีบเข้านอนทันที เพราะพรุ่งนี้ เธอมีบางสิ่งที่ต้องทำ......
......................
...ในเช้าวันใหม่ เธอก็ยังคงทำทุกอย่างเช่นเมื่อวาน และวันก่อน ๆ วันนี้เธอจะออกจากบ้าน จึงแต่งหน้า และเลือกชุดที่จะใส่ให้ดูดีกว่าปกตินิดหน่อย...
...หลังจากแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จ เธอหยิบกระเป๋าใบเล็กใบหนึ่งก่อนจะ นำเสื้อโอเวอร์ไซส์ และกางเกงวอร์ม ที่พับไว้อย่างสวยงามใส่ลงไป เมื่อทุกอย่างสิ้น เธอจึงออกจากห้องและล็อคให้เรียบร้อย ก่อนจะลงไปที่ รถของเธอ ที่จอดอยู่ภายในที่จอดรถของคอนโดที่เธออาศัยอยู่ ก่อนจะขับมันออกไป...
......................
...เมื่อถึงที่หน้าห้างหรูแห่งหนึ่ง เธอก็เลี้ยวรถเข้า และจอดรถให้เรียบร้อย ก่อนจะลงจากรถ และเดินเข้าไปภายในตัวห้าง เธอเดินไปที่โซนของ ซุปเปอร์มาร์เก็ตก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อที่เธอจะซื้อข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ภายในห้องของเธอขาด เธอเดินเลือกไปสักพักก่อนจะเดินไปจ่ายค่าสินค้าทั้งหมด...
...เมื่อจ่ายเสร็จเธอเดินไปซื้อ ชาเขียวปั่นหวานน้อย จากร้านกาแฟภายในห้าง หนึ่งแก้ว ก่อนจะเดินกลับไปที่รถ และขับคอนโดไป ในวันนี้เวลาชีวิตเธอยังเหลืออีกมากมาย ทว่าเมื่อกลับถึงห้อง เธอก็ดันผลอยหลับไป ด้วยความเพลีย ...
......................
...เมื่อหญิงสาวตื่นขึ้นมาและหันมองเวลาก็ได้พบว่าตอนนี้เป็นเวลา เกือบตี3ได้แล้ว เธอเปิดโทรศัพท์มือถือขึ้นมา พบกับข้อความ ข้อความหนึ่ง ที่ส่งมาในบัญชีโซเชียลส่วนตัวของเธอ ...
...เธอจึงกดเข้าไปดูเนื้อหา ภายในแชตนั้น เขาพิมพ์มา คงจะประมาณว่า อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ เธอไม่ได้อะไรมากจึงได้ตอบกลับไป และไม่นาน อีกคนก็ได้มาตอบเธอ ทั้งคู่คุยกันเช่นนี้ไปสักพักใหญ่ ใช่ ทั้งคู่เข้ากันได้อย่างน่าอัศจรรย์เลยล่ะ ไม่น่าเชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงวันเดียว......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments