10.40 น.
"......." เด็หนุ่มนั้นได้นั่งดูนาฬิกาอีกครั้งพื่อความชัวก่อนจะขยี้เพื่อดูอีกทีแต่ว่าเลขที่นาฬิกานั้นมันก็ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด
"เอาจริงดิ 10 โมงเนี้ยนะนี่มันไม่เรียกว่าสายแล้วมั้งแบบเนี้ย นี้มันไม่ได้เข้าเรียนช่วงเช้าเลยหนิว่า เห้อ" อิซึกินั้นได้บ่นออกมาเพราะที่ตื่นสายก็เพราะตอนนอนอยู่นั้นมันมีการแทรกแซงจากมิติอื่นเข้ามาตอนตี 3 ใช่ตี 3 ตอนแรกก็กะว่าจะค่อยไปหลังเลิกเรียนก็ได้แต่ระบบมันก็เตือนว่าฮอลโลวตัวนี้มันจะโผล่มาเฉพาะตอนกลางคืนแล้วรางวัลมันก็ล่อตาก็เลยฝื่นตื่นขึ้นมากว่าจะจัดการเสร็จก็ล่อไปตี 4 เกือบ 5ของรางวัลก็คือ'บังไค'นั้นเอง
มันก็เลยทำให้หลับยาวถ้าจะถามว่าเเล้วเคียน่าไปไหนปกติจะมากินข้าวเช้าในห้องของอิซึกิแต่ทางเด็กหนุ่มนั้นไม่ได้ตื่นมาเคียน่าเองก็ได้เข้ามาที่ห้องแล้วทางรุนพี่ของเธอนั้นยังไม่ตื่นเธอก็เกรงใจไม่กล้าปลุกก็เลยเดินไปหาของกินในตู้เย็นซึ่งทางอิซึกินั้นเคยบอกกับเคียน่าว่าถ้าตนนั้นยังไม่ตื่นให้หาของกินในตู้เย็นได้เลยเพราะทำเอาไว้แล้ว
"เดี่ยวค่อยไปตอน 11 โมงก็ได้" หลังจากนั้นทางเด็กหนุ่มก็ลุกไปอาบนํ้าแต่งตัวก่อนที่จะเดินไปทำข้าวกล่องสำหรับเคียน่าแล้วก็ตัวเองเมย์บอกว่าเธอนั้นทำมาเองจะได้ไม่ต้องรำบากเด็กหนุ่ม
"10.55 แล้วหรอแต่ก่อนไปขอเช็คข่าวก่อนก็แล้วกัน" หลังจากนั้นทางเด็กหนุ่มนั้นก็ได้เปิดเลื่อนอ่านข่าวในโทรศัพท์ขณะที่กินข้าวเช้าอยู่ไม่สิต้องเรียกข้าวเที่ยงดีกว่าก่อนที่จะเลื่อนไปเจอกับคลิปข่าวในปัจจุบันในข่าวผู้ประกาศได้พูดในสิ่งที่เด็กหนุ่มนั้นไม่คาดคิด
- เมื่อวานตอนช่วงประมาณ 6 โมงเย็น ทางตำรวจได้เข้าไปจับกุม ไรเดน เรียวมะ ในเรื่องคดีฉ้อโกงซึ่งตอนนี้ทางตำรว-----
ข่าวนั้นยังไม่ทันที่จะจบทางเด็กหนุ่มนั้นก็ได้ปิดคริปข่าวก่อนที่เด็กหนุ่มนั้นต้องรีบกินข้าวแล้วเดินทางไปโรงเรียน "ต้องรีบแล้วชั้น!!"
หลังจากออกจากห้องอิซึกินั้นก็ได้ใช้ก้าวพริบตาเพื่อเร่งให้ตัวเองนั้นถึงโรงเรียนให้ทันก่อนที่จะหมดพักเที่ยง
***
11.10 น ณ ดาดฟ้าโรงเรียน
ตัดมาที่เมย์ซึ่งตัวเธอนั้นกำลังนั่งทานข้าวเที่ยงที่เดิม แต่สีหน้าของเธอนั้นดูเศร้าหมองเป็นอย่างมาก ก่อนที่จะนึกถึงเรื่องเมื่อวานที่ตำรวจนั้นได้เข้ามาจับพ่อของเธอ
ตอนนี้โรงเรียนนั้นเปลี่ยนไปเป็นอย่างมากเพราะเรื่องของเมย์ พวกคนที่เคยทำดีกับเธอนั้นเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยที่เดียวในตอนนี้ทุกคนในห้องตอนเธอเดินเข้าไปนั้นต่างก็นินทาเรื่องของเธอ
ไม่เว้นแม้ครูและอาจารย์หลายๆคนเองก็ด้วยที่โต๊ะต่างมีรอยขีดข่วนจำนวนมากเสียงที่เคยทักทายต่างกลายเป็นเสียงซุบซิบนินทาแต่ที่มันทำให้เมย์ชํ้าใจมากที่สุดคือตัวของอิซึกินั้นไม่ได้มาเรียน (ยังไม่ตื่นแล้วก็ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย)
"หรือว่าแม้แต่อิซึกิคุงเองก็----"เมย์นั้นพูดด้วยความเศร้ายิ่งกว่าเดิมพอนึกถึงหน้าองอิซึกิก่อนที่จะมีเสียงเปิดประตูเข้ามา
เอี๊ยด~ ตึง
***
กลับไปที่ก่อนหน้านี้เล็กน้อยพออิซึกินั้นได้เดินเข้ามาในโรงเรียนนั้นบรรยากาศภายในโรงเรียนนั้นเปลี่ยนไปเป็นแบบที่เด็กหนุ่มนั้นคิดไว้ไม่มีผิดมันเต็มไปด้วยเสียงนินทาและถากถางต่างๆนาๆเรื่องของพ่อเมย์แล้วก็ตัวของเมย์เองก็ไม่เว้น
ก่อนที่ตัวของเด็กหนุ่มนั้นจะเดินเข้าไปในห้องทุกคนที่กำลังนั่งคุยกันไปสินินทาเมย์นั้นก็เงียบลงเมื่อเห็นตัวของอิซึกินั้นได้เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับวางกระเป๋าลงก่อนที่จะเอ่ยถามออกมา
"นี้พวกเธอพอที่จะเห็นเมย์บ้างมั้ย?" อิซึกินั้นได้ถามออกไปถึงจะรู้แล้วว่าเมย์นั้นอยู่บนดาดฟ้าที่เดิมเพราะมันไม่ค่อยมีคนขึ้นไปแต่ถามเพื่อดูปฎิกิริยาแต่สิ่งที่ทั้งหญิงและชายตอบมานั้นมันทำให้ความอดทนของเด็กหนุ่มนั้นเกือบหมดเลยที่เดียว
"ถ้าจะให้พูดถึงยัยโสโครกนั้นชั้นไม่เอาด้วยหรอกนะ" หญิงสาวคนหนึ่งในห้องแล้วก็อีกคนที่เป็นผู้ชายนั้นพูดออก
"ใครมันจะไปสนลูกของอาชญกรกันเล่า พวกชั้นหน่ะไมสนใจยัยผู้หญิงที่ใช้เงินสกปรกนั้นหรอกแกเองก็คงเข้าหายัยนั้นเพราะเรื่องเงินสินะเห็นพ่อของยัยนั้นเป็นประธานของบริษัทหนิถึงตอนนี้จะเจ๊งไปแล้วก็เถอะ ฮ่าๆๆ!!" คนที่พูดออกมาเป็นคนที่โดนอิซึกิซักตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียนมันมีความแค้นอยู่แล้วพอเห็นว่าอิซึกินั้นไม่ทำอะไรก็เอาใหญ่
"งั้นหรอพวกแกนี่มันเปลี่ยนสีได้ไวกว่ากิ้งก่าอีกนะรู้รึป่าว"อิซึกินั้นได้พูดเสียงเรียบออกมาตอนนี้ตัวของเด็กหนุ่มนั้นจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว
"เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ!?" ผู้ชายที่โดนด่านั้นก็ได้พูดถามออกมาด้วยความเกรี้ยวกราดที่มันเคยโดนซัดแล้วตอนนี้มันไม่กลัวเพราะในห้องมีพรรคพวกของมันประมาณ 4 คนที่คุยกันเพื่อนของมันที่ได้ยินก็ได้หันมามองเด็กหนุ่มด้วยสายตาขมขู่แต่มันใช้ไม่ได้กลับเด็กหนุ่มที่มีพลังยมทูตที่พึ่งไฟท์กับฮอลโลวจำนวนมากเมื่อคืน
"งั้นชั้นจะพูดให้คนที่หูหนวกอย่างพวกแกฟังอีกซักรอบก็แแล้วกัน พวกแกนี้มันเปลี่ยนสีไวยิ่งกว่ากิ้งก่าอีกรู้มั้ย" อิซึกินั้นยังคงพูดประโยชน์เดิม
"หน่อยแน่แก!! อย่าอยู่เลย!!" ทางนั้นเองก็ยังคงเข้ามาโต่งๆแบบเดิมไม่เข็ดแต่คราวนี้อิซึกินั้นจะไม่ทนอีกแล้ว
ฟุบ! ปัก! ฟุบ! ตึงงง!!!!
อิซึกินั้นได้พุ่งไปด้านหน้าของมันด้วยความเร็วสูงก่อนที่จะฟาดมือเขาที่ปลายคางของมันอย่างจังจนขึ้นด้านบนก่อนที่จะก้าวพริบตาไปด้านหลังแล้วกระแทกหัวมันลงที่โต๊ะอย่างแรงจนมันนั้นหมดสติไปทุกคนนั้นกำลังงงอยู่เพราะมันจบเร็วมากไม่ถึง 3 วิด้วยซํ้า
"แกทำอะไรเพื่อนของชั้นห๊ะ!!" ชาย1
"พวกเรารุมมันเลย!!" ชาย2
"อย่าอยู่เลยแก!!" ชาย3
"ตายซะ!!" ชาย4
คลื่นนนน!!!
"หยุดซะ..." ทางอิซึกิที่เห็นพวกมันวิ่งเข้ามาก็ได้เอ่ยเสียงเรียบพร้อมกับปล่อยแรงดันวิญญานออกมานิดหน่อยแต่มันก็มากพอที่จะทำให้คนที่อยู่ในห้องนั้นเกิดอาการผวาได้เลย
ก่อนที่ทางอิซึกินั้นจะมองไปที่พวกมันที่กำลังหยุดชะงักด้วยอาการผวาและหวาดกลัวก่อนที่จะค่อยๆเดินเข้าไปอย่างช้าๆพวกมันที่เห็นว่าจัวเด็กหนุ่มนั้นเดินเข้ามาก็ได้ปล่อยของเหลวสีเหลืองออกจากเป้ากางเกง
"อ่าวสลบไปแล้วงั้นหรอ...งั้นก็..." อิซึกินั้นได้เดินเข้าไปพวกมันนั้นก็ได้สลบไปแล้วก่อนที่อิซึกินั้นจะมองไปที่เหลือในห้องพร้อมกับพูดออกมาแต่คราวนี้ไม่ได้มีแรงกดดันออกมาด้วย
"เจ้าพวกนักเลงพวกนี้พวกเธอก็หิ้วมันไปห้องพยาบาลก็แล้วกัน ส่วนเรื่องโต๊ะของเมย์คนที่ทำหาอะไรมาลบซะไม่งั้นชั้นจะเรื่องนี้ให้ฝ่ายปกครองเรื่องที่พวกเธอทำลายทรัพย์สินของโรงเรียนซะเข้าใจมั้ย" ทุกคนนั้นก็ได้พยักหน้ากันก่อนที่ทางอิซึกินั้นจะออกจากห้องแล้วก็ขึ้นไปบนดาดฟ้า
ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปแล้วก็เห็นว่าเมย์นั้นกำลังทานอาหารอยู่ก่อนที่จะโบกมือเรียก
"ไงเมย์ ขอโทษที่มาสายนะพอดีชั้นตืี่นสายหน่ะ" ก่อนที่เมย์นั้นจะนั่งก้มหน้าลงแล้วพูดออกมาด้วยเสียงที่เศร้าหมอง "นายไม่ควรจะมาที่นี่นะอิซึกิคุง"
"ทำไมอะ?" ทางเมย์ที่ได้ยินก็คิดว่าตัวของอิซึกิยังไม่ได้ดูหรืออ่านข่าวสินะ
"นะ นายไม่ได้ยินเรื่องของพ่อชั้นหรอ?" เมย์นั้นได้พูดออกมาด้วยเสียงที่สั่นๆเหมือนจะร้องไห้ ทางเธอนั้นในใจก็ขออิซึกินั้นยังไม่รู้เรื่อง
"อืม ถ้าเรื่องนั้นหน่ะชั้นรู้หมดแล้วหล่ะเรื่องพ่อของเธอหน่ะ" เมื่อได้ยินสิ่งที่อิซึกินั้นพูดออกมาทางเมย์เองก็เหมือนจะใจสลายก่อนที่อิซึกินั้นจะพูดออกมา
"ชั้นหน่ะก็มีเรื่องที่จะพูดกับเธอเหมือนกัน" อิซึกิ
'มันคงจบแล้วสินะความเป็นเพื่อนของพวกเรา' เมย์ในตอนนี้นั้นทำหน้าสิ้นหวังเป็นอย่างมากก่อนที่จะรู้สึกอุ่นที่หัว เพราะอิซึกินั้นกำลังลูบหัวสีหน้าของอิซึกินั้นไม่ได้เย็นชาและเรียบเฉยเหมือนคนอื่นๆที่ทำกับเธอแต่มันสีหน้าที่ยิ้มอย่างอ่อนโยนที่มาจากใจจริงก่อนที่อิซึกินั้นจะพูดออกมา
"เธอไม่ต้องกังวลหรอกนะเมย์เพราะชั้นกับเคียน่าเองก็ยังอยู่ข้างเธออยู่นะ เธอหน่ะไม่ต้องกลัวหรออกนะเพราะงั้นไงก็ยังมีพวกเราที่อยู่ข้างเธอนะ" อิซึกิ
"แต่พ่อของชั้นหน่ะทำเรื่องไม่ดีเอาไว้นะ!" เมย์
"แล้วจะไปสนทำไมหล่ะคนที่ทำไม่ใช่เธอหนิ เธอก็คือเธอไม่ใช่พ่อของเธอซึ่งชั้นกับเคียน่าเองถึงจะยังอยู่กับเธอไม่นานแต่พวกชั้นก็รู้ว่าเธอเป็นคนยังไง" เมย์ที่ได้ฟังในสิ่งที่อิซึกินั้นพูดออกมาเธอนั้นก็พุ่งเข้าไปกอดตัวของเด็กหนุ่มเอาไว้
"ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆนะอิซึกิคุงที่ยังอยู่ข้างชั้น" เมย์
"อืม ไม่ต้องอั้นมันเอาไว้หรอกปล่อยมันออกมาเลย ไม่ต้องกลั้นนํ้าตาอีกแล้วหล่ะ" เมย์นั้นก็ได้ร้องไห้เพื่อปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นในใจทั้งหมดออกมา ทางเคียน่านั้นกำลังหลงทางอยู่ในโรงเรียนเพราะจำทางไม่ได้
"รู้งี้ให้รุ่นพี่อิซึกิพาเดินดูโรงเรียนตั้งแต่แรกก็ดีซิจะได้ไม่หลงทางเหมือนตอนนี้ ไม่สิตอนนี้ต้องรีบหาพี่เมย์ก่อนพี่เมย์กำลังเศร้าอยู่แน่ๆ เพราะฉะนั้นรอหนูก่อนนะพี่เมย์!" ก่อนที่เคียน่าจะวิ่งหลงกลับมาที่เดิน
.
.
.
.
*****
[อัพเดทสถานะปัจจุบัน]
[ฮิโรโนะซึกะ อิซึกิ] [อายุ : 17] [เพศ : ชาย]
[เลเวล : 6] [แต้มร้านค้า : 1520]
[พลังตัวละครหลักหรือการ์ดตัวละคร : คุโรซากิ อิจิโกะ]
[พลังสายเลือด : ]
- ยมทูต [พลังระดับ : รองหัวหน้าหน่วย]
- ฮอลโลว [พลังระดับ :?????]
- ควินซี่ (ถูกปิดผนึกยังไม่สามารถใช้ได้)
[ค่าสถานะ]
[สกิลติดตัว] - [ทำอาหาร ระดับ สูง] - [พ่อบ้าน ระดับ กลาง] - [ต่อสู้ ระดับ สูง]
[สกิลอัตโนมัติ] - ล้างสถานะ(ล้างสถานะทุกอย่างที่เกี่ยวกับไวรัสหรือเชื้อต่างๆแต่ไม่สามารถแก้ไข้หวัดได้)
[ทักษะติดตัว] - Getsuga tenshou (คมเขี้ยวจันทราทรวงสวรรค์)-ก้าวพริบตา-บินเหาะ-หน้ากากฮอลโลว
[อุปกรณ์] - ดาบซันเงสึ
[ผลปีศาจ] -
พรุ่งนี้ถ้าไม่ดีดอาจลงตอนเดียวนะงับ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments