ชีวิตประจำวันที่ปกติ

วันนี้ก็ยังคงเหมือนเหมือนแต่ต่างที่เคียน่านั้นมากินหาอาหารที่บ้านของเด็กหนุ่มในช่วงเช้าหลังจากที่เคียน่ากับเด็กหนุ่มได้ทานอาหารเช้าแล้วก็คือพากันเดินไปโรงเรียน

ณ โรงเรียนชิบะ

ในตอนนี้ตัวของอิซึกิและเคียน่านั้นก็ได้เดินมาจนถึงโรงเรียนมันก็เวลาเดี่ยวกับที่เมย์มาพอดีซึ่งในตอนแรกที่เมย์นั้นเห็นอิซึกิเดินมากับเคียน่านั้นก็ตัวแข็งค้างก่อนที่เด็กหนุ่มนั้นจะได้อธิบายว่าเธอคือเด็กใหม่แล้วก็รุ่นน้องนั้นแหล่ะก่อนที่ทั้งสามนั้นจะพากันเดินเข้าไปในโรงเรียนแน่นอนว่ามันต้องมีสายตาอิจฉาตาร้อนจากรอบข้างอยู่แล้ว

ตอนพักเที่ยง ตัวของอิซึกินั้นก็ได้บอกให้เมย์นั้นขึ้นไปรอเลยเพราะอาจารย์นั้นเรียกไปช่วยงานเพราะตัวของเด็กหนุ่มนั้นแรงก่อนที่หลังจากนั้นประมาณ 5 นาที หลังจากที่ช่วยอาจารย์เสร็จเด็กหนุ่มนั้นก็ขึ้นไปบนดาดฟ้า ก็ได้เจอกับเคียน่านั้นพอดีทางเคียน่านั้นก็ได้เรียกตัวของอิซึกิตอนที่กำลังเดินขึ้นบันได

"รุ่นพี่อิซึกิ" เคียน่านั้นได้วิ่งมาหา

"อ่าว เคียน่าหรอแล้วจะไปไหนหล่ะนั้น?"อิซึกิ

"ตอนแรกหนูหลงทางหน่ะค่ะ ก็เลยก็ว่าจะตามหารุ่นพี่ให้ช่วยนำทางให้หน่อยนะค่ะ" ก่อนที่หลังจากนั้นจะมีเสียงท้องของเคียน่านั้นดังออกมาจนเจ้าตัวนั้นหน้าแดงเพราะความอาย

ทางเด็กหนุ่มนั้นก็ได้หัวเราะแห้ง "แหะๆ ดูเหมือนเธอจะหิวสินะ ชั้นกำลังจากไปทานข้าวที่ดาดฟ้าหน่ะจะไปด้วยกันมั้ยหล่ะ"

"ค่ะ!!" ก่อนที่ทั้งเคียน่าและอิซึกินั้นจะเดินขึ้นไปที่ดาดฟ้าหลังจากที่ขึ้นไปถึงก็พบกับเมย์ที่กำลังนั่งรอตรงม้านั่งอยู่ทางเมย์ที่เห็นตัวของเด็กหนุ่มที่พาเคียน่ามาด้วยก็แปลกใจเล็กน้อย

"อะ รุ่นพี่เมย์เองก็มาทานข้าวกับรุ่นพี่อิซึกิงั้นหรอค่ะ" เคียน่าที่เห็นว่ามีเมย์นั่งอยู่ด้วยก็ได้ถามขึ้น

"ก็อย่างที่เห็นนั้นแหล่ะ" ก่อนที่อิซึกินั้นจะลงไปนั่งที่ม้านั่งแต่ทนทีเคียน่านั้นจะไปนั่งตรงเมย์ที่เป็นผู้หญิงด้วยกันแต่กับมานั่งประกบตัวของอิซึกิซะงั้นก่อนที่เด็กหนุ่มนั้นจะถามขึ้นมา

"ว่าเเต่เคียน่าแล้วข้าวกล่องของเธอหล่ะ?" หลังจากที่อิซึกิและเคียน่านั้นเอาข้าวกล่องขึ้นมาแล้วก็เห็นเคียน่านั้นไม่ได้เอาขึ้นมาด้วย

"อะเอ่อคือว่าเรื่องนั้น....."เคียน่า

"ดูแล้วคงลืมสินะเคียน่า" อิซึกิ

"ใช่ค่ะ หนูลืมจริงๆนั้นแหล่ะ" เคียน่า

"ก็คิดเอาไว้แล้วหล่ะเมื่อวานก็เล่นซื้อแต่ขนมหนิ เอานี่" ก่อนที่ทางเด็กหนุ่มนั้นจะเอาขึ้นมาอีกกล่องขึ้นมาให้เคียน่าก็เพราะว่าคิดไว้แล้วว่าต้องลืม

"ก็เลยทำมาเผื่ออีกกล่องหน่ะ ตอนแรกก็คิดว่าถ้าไม่ลืมก็จะเก็บเอาไว้กินเองนั้นหล่ะ"ก่อนที่จะเอามันให้เคียน่าทางเคียน่านั้นก็นิ่งไปก่อนที่จะกระโดดเข้าไปกอดตัวของอิซึกิ

"ขอบคุณมากนะค่ะรุ่นพี่ ตอนแรกหนูก็คิดว่าจะต้องอดข้าวแล้วแน่ๆ" เคียน่า

"อ อ่าเข้าใจแล้วหล่ะ ตอนนี้ก็ปล่อยชั้นก็เถอะ" ทางอิซึกินั้นก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะถ้าไม่นับแม่หรือน้องสาวโลกเก่าตนนั้นไม่เคยโดนผู้หญิงกอดเลยก็เลยทำตัวไปถูก(โลกนี้ตัวของอิซึกิเองก็มีน้องสาวด้วยนะแต่อยู่กับแม่และพ่อเพราะทางอิซึกินั้นแยกมาเรียนที่นางาโซระ)

ทางเด็กหนุ่มนั้นก็เรียกสติเคียน่าก่อนที่เธอเหมือนจะรู้สึกตัวก่อนที่จะผละตัวเองออกพอรู้ว่าตัวเองนั้นทำอะไรลงไม่ก็ได้แต่นั่งหน้าแดงส่วนเมย์นั้นก็ค้างไปอีกแล้วก่อนที่ทางเด็กหนุ่มนั้นจะเริ่มเห็นว่าบรรยากาศนั้นเริ่มที่จะมาคุแล้วก็ได้พูดเปลี่ยนบรรยากาศ

"อะ เอาหล่ะของเมย์เองชั้นก็ทำมาด้วยนะ ถ้าไม่อิ่มจะเอาไปชั้นก็ไปว่าหรอกนะ" ส่วนเมย์ที่ได้ยินนั้นก็ทำหน้าสดใส"ขอบคุณนะอิซึกิคุง"

"อืมไม่เป็นอะไรหรอก รีบมากินกันเถอะ"เคียน่านั้นก็นั่งกินสีหน้ายิ้มแย้มก่อนที่อิซึกินั้นจะถามคำถามหนึ่งออกมาจนเคียน่านั้นทำอะไรไม่ถูก

"แล้วเรียนวันแรกหล่ะเป็นยังไงบ้างเคียน่า" อิซึกิ

กึก

"เอ่อไม่มีปัญหาค่ะ เรื่องเรียนเองก็ปกติดีแหะๆ"เคียน่านั้นได้พูดลนออกมาทางเด็กหนุ่มก็ได้หรี่ตาลงก่อนที่จะ

"แอบหลับสินะ" ทางเคียน่าที่ได้ยินก็เบิกตากว้าง "เอ๋!! รุ่นพี่รู้ได้ไง!! อุบ!"

ทางเคียน่านั้นก็เหมือนจะรู้ตัวว่าตนนั้นผลังปากก็ได้เอามือปิดปากเอาไว้แต่มันไม่ทันแล้ว "ไม่ต้องมาเอามือปิดปากเลย ชั้นได้ยินเธอหมดแล้วหล่ะส่วนเรื่องแอบหลับเนี้ยเดาได้ไม่ยากหรอกนะกับสีหน้าของเธอตอนโดนถามหน่ะ"

"ขะ ขอโทษค่ะ.."เคียน่า

"เอาเถอะงั้นไงชั้นก็พูดอะไรมากไม่ได้หรอกยังไงก็ตั้งใจเรียนบ้างซะหล่ะ ตกขึ้นมาเดี่ยวยุ่ง" ก่อนที่หลังจากนั้นทั้งสามก็ได้ทานข้าวเที่ยงจนเสร็จก่อนที่ทั้งหมดนั้นจะแยกย้ายเข้าเรียนคาบบ่ายแต่ทางเด็กหนุ่มนั้นก็ไม่ลืืมที่จะเน้นยํ้ากับเคียน่าว่าให้ตั้งใจเรียนด้วย

***

ตัดมาช่วงเย็นหลังเลิกเรียน

ซ่าาาาาาาาาา(เรียบร้อยฝนตก)

'ให้มันได้หยั่งงี้สิให้ตายเถอะอะไรมันจะซวยขนาดนี้กันเนี้ย' อิซึกินั้นได้บ่นในใจขณะที่รอเมย์กับเคียน่าอยู่ก็เพราะฝนตกแถมวันนี้ก็ไม่ได้ดูเลยว่าวันนี้จะมีฝนตกรึป่าว

"ขอโทษที่ให้รอนะอิซึกิคุง"เมย์กับเคียน่านั้นก็วิ่งมาด้วยกัน

"อยากรีบรีบกลับไปทานอาหารฝีมือรุ่นพี่จังเลยแต่ว่าฝนก็ตกซะงั้น" เคียน่า

"อ่าๆไว้กลับไปถึงเมื่อไหร่เดียวทำให้ก็แล้วกัน" ก่อนที่อิซึกินั้นจะให้ไม่มองเคียน่าและเมย์ก่อนที่จะถามออกมา "พวกเธอเองก็ไม่ได้เอาร่มมาเหมือนกันงั้นหรอ?"

"พอดีชั้นลืมหน่ะเพราะไม่คิดว่าจะมีฝนตกหน่ะ" เมย์นั้นได้พูดออกมาก่อนที่เคียน่านั้นจะตอบกลับเด็หนุ่มเหลือนกัน "หนูเองก็ไม่ได้เอามาเหมือนกันรุ่นพี่อิซึกิก็ด้วยหรอค่ะ?"

"ใช้แล้วหล่ะ ตื่นมาก็เห็นท้องฝนมันก็ปกติไม่น่าจะตกก็เลยไม่ได้เอามาหน่ะสิ เห้อออ" อิซึกิได้ถอนหายใจออกมาก่อนที่จะมีรถคันหนึ่งมาจอดที่หน้าโรงเรียนซึ่งมันก็คือรถหรูนั้นเอง

"ดูเหมือนว่าพ่อของชั้นจะมารับแล้วหล่ะ" เมย์นั้นกำลังจะวิ่งไปทางอิซึกิก็พูดขัดไว้ก่อน "เดี่ยวก่อนเมย์ถ้าเธอวิ่งไปทั้งแบบนี้เดี่ยวก็เป็นหวัดกันพอดีหรอกงั้นก็เอานี้ไปใช้สิ"

ก่อนที่ทางเด็กหนุ่มนั้นจะถอดเสื้อนอกออกให้เมย์ ซึ่งเมย์กับเคียน่านั้นก็หน้าแดงก่อนที่ทางเด็กหนุ่มนั้นจะเอาไปคุมให้เมย์ "อย่างน้อยก็เอาเสื้อนอกของชั้นไปใช้ก็แล้วกันจะได้ไม่เป็นหวัด"

"อะ อืมขอบคุณนะ แต่ว่าจะให้พวกชั้นไปส่งมั้ย?" เมย์นั้นได้ถามออกมาทั้งที่ยังหน้าแดงอยู่

"ไม่เป็นอะไรหรอกชั้นไม่อยากรบกวนพวกเธอนักหรอกนะเอาไว้รอมันหยุดตกก่อนแล้วค่อยกลับที่หลังก็ยังทันอยู่"ทางเคียน่าเองก็ไม่อยากรบกวนเหมือนกัน

"งะ งั้นก็โชคดีนะทั้งสองคน" ก่อนที่เมย์นั้นจะรีบวิ่งไปขึ้นรถ พอถึงแล้วเธอนั้นก็ได้นั่งมองเสื้อของเด็กหนุ่มแล้วก็กอดเอาไว้ก่อนที่จะยิ้มหน้าแดงออกมา ทำให้ทางพ่อของเมย์นั้นแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร

ซึ่งหลังจากนั้นประมาณ 10 นาทีกว่าที่รถเมย์ออกไปนั้นฝนก็เริ่มหยุดตกก่อนที่เคียน่านั้นจะเสนอว่าให้วิ่งรีบกลับเพราะถ้ารอนานกว่านี้ไม่แน่ว่ามันจะตกมาอีกรึป่าวทางเด็กหนุ่มนั้นก็เห็นด้วยก่อนที่จะพากันวิ่งฝ่าฝนที่เริ่มตกน้อยลง แต่ทั้งคู่นั้นก็มาถึงหอได้ทันก่อนที่มันจะตกอีกครั้ง

หลังจากนั้นก็แยกกับเคียน่าไปอาบนํ้าแล้วบอกให้เคียน่านั้นค่อยมาหลังอาบนํ้าเสร็จก่อนที่จะแยกกันไปทำธุระส่วนตัวให้เสร็จก่อนที่เคียน่านั้นจะมาทานข้าวเย็นหลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน

***

วันต่อมาเวลา 7.40

วันนี้ตัวของเด็กหนุ่มนั้นก็ได้ออกมาซื้อของไปไว้ทำอาหารเย็นแต่คราวนี้นั้นซื้อมาเผื่อเยอะเลยก็เพราะเดี่ยวของในตู้เย็นหมดส่วนตัวต้นเหตุนั้นยังนอนไม่ตื่นเลย

'แต่ว่าค่อยไปซื้อของก็ได้ลองไปหาตู้เกมในโลกนี้เล่นดีกว่า' ก่อนที่จะเดินเข้าไปในเกมเซนเตอร์เพื่อที่จะลองหาอะไรเล่น เพราะโลกเก่าไม่ค่อยจะได้เข้าเพื่ออยู่โลกเก่าตัวของเด็กหนุ่มนั้นก็เอาแต่เรียนก่อนที่จะเดินไปเเลกเหริยญเพื่อที่จะหาตู้เกมแนวต่อสู้เล่นสักหน่อย

ก่อนที่จะหันไปเจอกับตู้เกมแนวต่อสู้ที่เล่นกันได้สองคนก่อนที่จะหันไปเจอกับอีกคนที่กำลังเล่นอยู่เหมือน

"หืม?" อิซึกิก็ได้มองให้ชัดอีกทีเหมือนเคยเห็นที่ไหนก็ที่จะนึกได้

'สุดยอดแห่งความบังเอิญเลยแหะไม่คิดเลยว่าจะเจออยู่ที่นี่ด้วย'

"???"

.

.

.

.

.

*****

[อัพเดทสถานะปัจจุบัน]

    [ฮิโรโนะซึกะ อิซึกิ]   [อายุ : 17] [เพศ : ชาย]

    [เลเวล : 2] [แต้มร้านค้า : 1000(ฟรี)]

    [พลังตัวละครหลักหรือการ์ดตัวละคร : คุโรซากิ อิจิโกะ]

[พลังสายเลือด : ]

 - ยมทูต [พลังระดับ : รองหัวหน้าหน่วย]

- ฮอลโลว [พลังระดับ :?????]

- ควินซี่ (ถูกปิดผนึกยังไม่สามารถใช้ได้)

    [ค่าสถานะ]

[สกิลติดตัว] - [ทำอาหาร ระดับ กลาง] - [พ่อบ้าน ระดับ กลาง] - [ต่อสู้ ระดับ กลาง]

[สกิลอัตโนมัติ] - ล้างสถานะ(ล้างสถานะทุกอย่างที่เกี่ยวกับไวรัสหรือเชื้อต่างๆแต่ไม่สามารถแก้ไข้หวัดได้)

[ทักษะติดตัว] - Getsuga tenshou (คมเขี้ยวจันทราทรวงสวรรค์)-ก้าวพริบตา-บินเหาะ-หน้ากากฮอลโลว

[อุปกรณ์] - ดาบซันเงสึ(ยังไม่สามารถใช้บังไคได้)

[ผลปีศาจ] -

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!