ตรวจสอบพลัง

[ท่านได้รับพลังเริ่มต้นสำหรับมือใหม่(การ์ดตัวละคร)]

[ท่านได้รับ] : พลังของคุโรซากิ อิจิโกะ

"...ห๊ะ!!?"

[ตกลง / ปฎิเสธ ]

"เอ่อ....มันก็ต้องตกลงอยู่แล้วสิมันจะมีใครไม่เอาบ้างหล่ะ? " หลังจากที่เด็กหนุ่มนั้นได้ตอบตกลงก่อนที่จะมีข้อความเด้งขึ้นอีกครั้งพร้อมกับปรากฎหน้าต่างที่เหมือนจะแจ้งเตือน

[แจ้งเตือน!!]

[ท่านได้ตอบตกลงแล้วระบบจะทำการปลูกถ่ายพลังให้โปรดรอรับความเจ็บปวดด้วยค่ะมาสเตอร์]

"ห๊ะ!----อึก!!" ยังไม่ทันที่เด็กหนุ่มนั้นจะได้ทักท้วงอะไรความเจ็บปวดนั้นก็แล่นเข้ามาในร่างกายจนตัวชาพร้อมกับความทรงจำเกี่ยวกับการใช้ดาบฟันวิญญานการใช้ความสามารถต่างๆที่อิจิโกะสามารถใช้ได้แต่เฉพาะเบื้องต้นเท่านั้นก็เช่น เหาะบิน ก้าวพริบตา เก็ตสึกะเทนโช จึงทำให้เจ้าตัวนั้นสามารถใช้ได้

หลังจากที่ได้รับความเจ็บปวดเรียบร้อยแล้วมันก็ผ่านมาได้เท่าที่เด็กหนุ่มนั้นหันไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูก็ประมาณ 20 นาทีกว่าๆ แต่เหมือนทางเด็กหนุ่มนั้นจะสังเกตเห็นบางอย่างที่หน้าจอมันก็คือปีนั้นเอง

"ทนประมาณ 20 นาทีได้มั้ง...แต่เดี่ยวนะทำไมปีมันถึงเป็น 2013 ที่ชั้นอยู่หน่ะมัน 2020 นะเห้ย!?" ก่อนที่จะมองออกไปรอบให้ชัดๆอีกรอบมันก็ปรากฎว่า

"พอมาดูดีๆแล้วเนี้ยทำไมมันไม่เหมือนห้องชั้นเลยแหะ" ทางเด็กหนุ่มนั้นก็ได้ลองเดินสำรวจดูก่อนที่จะเอ่ยออกมาอีกครั้ง "ห้องนี้ดูเหมือนจะใหญ่กว่าห้องชั้นนิดหน่อยแหะ"

มันก็เหมือนกับห้องเก่าของเด็กหนุ่มก่อนที่จะมาเกิดเล็กน้อยแต่พวกอุปกรณส่วนใหญ่นั้นไม่ได้เยอะมากเหมือนกับห้องของเจ้าตัวเลยที่รู้ว่ามันเป็นห้องของตนนั้นก็คือรูปถ่ายคู่กับครอบครัวนั้นแหล่ะ

"ชั้นตอนนี้อายุ 17 ถ้านับจากปี 2020 ปีนี้ 2013 ชั้นก็น่าจะอายุ 10 ปีสิ แต่ร่างกายไม่หยั่กหดลงเลยแหะ..ทำไมกันนะ..หืม" ในระหว่างที่ตัวเด็กหนุ่มนั้นกำลังใช้ความคิดก่อนที่จะหันไปเห็นกระดาษว่าอยู่ในโตะในห้องครัวก่อนที่จะเปิดมันออกดูใจความมันก็ประมาณนี้แหล่ะ

-ถึง โฮโนสึกะ อิซึกิคุง ข้าเป็นใครไม่ขอบอกหล่ะกันน้อ~ ถ้าเป็นเธอก็น่าจะรู้อยู่แล้วสิน้อ~ เพราะงั้นข้าจะขออธิบายเลยก็แล้วกันตอนนี้เจ้ามาเกิดใหม่จากการตายอนาถจากการโดนหุ่นชกคงรู้แล้วสินะ ตัวของเจ้าในโลกนี้ข้าได้ทำประวัติทุกอย่างเอาไว้แล้วส่วนเมืองที่เจ้าอยู่นั้นไปดูในทะเบียนบ้านในตู้กระจกใต้ทีวีก็แล้วกันน้อ แล้วเจ้าจะรู้ว่าตัวเองนั้นอยู่ที่ไหน อ่อแล้วก็อย่าลืมไปเรียนพรุ่งข้านั้นสมัครเรียนให้แล้วน้อ โฮ้ๆๆ--

"โห้ พออ่านถึงโดนชกแล้วมันหงุดหงิดจังแหะพอโดนด่าว่าอนาถแล้วเนี้ย เห้อออ" ก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะลุกขึ้นเดินไปเปิดตู้กระจกด้านลงดู

"ในขอดูหน่อยว่าประวัติของชั้นในโลกนี้มันเป็นไงบ้าง.....ดีใจจังแหะที่แม่และพ่อยังมีชีวิตอยู่สินะ" หลังจากที่ได้อ่านดูให้ชักดแล้วพร้อมกับคำอธิบายเล็กน้อยเพิ่มเติมจากจดหมายเด็กหนุ่มนั้นก็ได้นํ้าไหลด้วยความดีใจ เพราะพ่อและแม่ขอตนนั้นพึ่งเสียชีวิตเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมาจากอุบัติเหตุกลับมามีชีวิตอีกครั้งก่อนที่จะเช็ดนํ้าตาก่อนที่จะอ่านในกระดาษคำอธิบายต่ออีก

"อืม ตอนนี้พ่อและแม่นั้นทำงานอยู่ที่อเมริกาสินะ....อืมมม~ ตอนนี้ชั้นอยู่.....!!!!!" หลังจากที่นั่งเช็คอยู่นั้นเองเด็กหนุ่มนั้นก็ได้หันไปมองเห็นคำหนึ่งนั้นคือเมืองที่เจ้าตัวนั้นกำลังอยู่ก็เลยรู้ว่าตนนั้นอยู่โลกไหน

"ชั้นอยู่นางาโซระ..นี่อย่าบอกนะว่าชั้นอยู่โลกฮงไคหน่ะ...อย่าบอกนะว่าโรงเรียนที่ต้องไปคือ..." หลังจากนั้นก็ได้อ่านต่อจนรู้แจ้งเลยว่าตอนนี้ตัวเองนั้นได้มาอยู่ในโลกที่อันตรายแล้วระกับหนึ่ง "ว่านั้นไงโรงเรียนชิบะจริงๆด้วย! โห้บัตรนักเรียนมีพร้อมเลยให้ตายสิ!!!"

"โอ้ยเนอะปวดหัวเลยชั้น...แต่ว่าชั้นเองก็มีระบบหนิคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งนะ" เด็กหนุ่มนั้นกุมขมับก่อนที่จะคิดได้อย่างหนึ่ง

"เดี่ยวนะมีระบบ งั้นชั้นก็ดูสถานะของตัวเองได้สินะงั้นก็ ระบบเปิดสเตตัสสิ๊" ก่อนที่จะมีหน้าต่างหนึ่งเด้งขึ้นมาทามกลางความว่างเปล่า

[อัพเดทสถานะปัจจุบัน]

    [ฮิโรโนะซึกะ อิซึกิ]   [อายุ : 17] [เพศ : ชาย]

    [เลเวล : 1] [แต้มร้านค้า : 1000(ฟรี)]

    [พลังตัวละครหลักหรือการ์ดตัวละคร : คุโรซากิ อิจิโกะ]

[พลังสายเลือด : ]

 - ยมทูต [พลังระดับ : รองหัวหน้าหน่วย]

- ฮอลโลว [พลังระดับ :?????]

- ควินซี่ (ถูกปิดผนึกยังไม่สามารถใช้ได้)

    [ค่าสถานะ]

[สกิลติดตัว] - [ทำอาหาร ระดับ กลาง] - [พ่อบ้าน ระดับ กลาง] - [ต่อสู้ ระดับ กลาง]

[สกิลอัตโนมัติ] - ล้างสถานะ(ล้างสถานะทุกอย่างที่เกี่ยวกับไวรัสหรือเชื้อต่างๆแต่ไม่สามารถแก้ไข้หวัดได้)

[ทักษะติดตัว] - Getsuga tenshou (คมเขี้ยวจันทราทรวงสวรรค์)-ก้าวพริบตา-บินเหาะ-หน้ากากฮอลโลว

[อุปกรณ์] - ดาบซันเงสึ(ยังไม่สามารถใช้บังไคได้)

[ผลปีศาจ] -

"อืมดูเหมือนยังใช้บังไคไม่ได้สินะ" ก่อนที่เด็กหนุ่มนั้นจะลองเปิดโหมดยมทูตเสื้อผ้าของเด็กหนุ่มก็ได้เปลี่ยนไปจากชุดนักเรียนนั้นเปลี่ยนเป็นชุดสีดำพร้อมกับมีดาบเล่มใหญ่ปรากฎขึ้น

ชุดแล้วก็ดาบจะเป็นแบบนี้นะฮาฟ

"ตอนดูในอนเมะก็ว่ามันเท่และนะ พอมาลองใส่ของจริงแล้วก็มีพลังจริงๆไม่ต้องนั่งมโนแบบนี้ก็รู้สึกดีไปอีกแบบเลยนะเนี้ย" ก่อนที่ทางเด็กหนุ่มนั้นจะฟันเพื่อดูความคล่องตัวและความหนักของดาบตอนใช้จริง

ฟึบบ!! ฟึบบ!! ฟึบบ!!

"อืม ความคล่องตัวนั้นอยู่ในระดับที่ดีเกินคาดแหะส่วนความหนักก็ไม่ได้หนักจนเกินไปเหมือนขนาดของมันสินะ งั้นก็ลองใช้อย่างอื่นบ้างดีกว่า..." ก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะลองใช้ก้าวพริบตาแวบไปตรงโน้นที่ตรงนั้นทีก่อนที่จะลอเหาะดู

"ฮี่ๆ พอมาลองบินดูแล้วเนี้ยรู้สึกดีกว่าที่คิดอีกแหะ" หลังจากที่ได้ลองจนพอใจแล้ว "ไหนๆก็ได้มาแล้วทั้งทีงั้นก็ลองออกไปดูด้านนอกพร้อมกับสำรวจเลยก็แล้วกันแล้วค่อยกลับ"

ก่อนที่หลังจากนั้นเจ้าตัวจะเดินออกจากอาคารซึ่งพอดูดีๆแล้วมันก็คือหอพักนั้นแหละก่อนที่จะเดินสำรวจไปเรื่อยเพื่อสำรวจทางไปโรงเรียนแล้วก็สถานที่ต่างๆในเมือง อ่อแล้วก็เรื่องเงินนั้นไม่ต้องเป็นห่วงทางตาแก่ที่เขียนจดหมายนั้นก็ให้ไว้เยอะแล้วทางพ่อแม่เองก็ยังคงส่งให้

หลังจากได้สำรวจจนพอใจแล้วก็พอรู้ทางไปกลับและสถานที่ต่างๆแล้วก็ได้เดินซื้อวัตถุดิบกลับบ้านเพื่อไปทำอาหารเย็นเลขบัชชีก็ยังคงเป็นเลขเดิมและรหัสเดิมทุกอย่าง พอกินข้าวเย็นเสร็จแล้วก็ลองเปิดโน๊ตบุ๊คดู (ตัวเอกนั้นมีโน๊ตบุ๊คด้วยนะครับแต่ลืมเขียน) เพื่อดูข้อมูลเบื้องต้นต่างๆของโลกนี้ ก่อนที่จะเข้านอนเพราะพรุ่งนี้ต้องไปเรียนถึงเจ้าตัวนั้นจะไม่ค่อยอยากก็เถอะ

'พอรู้ว่าต้องมาเรียนปีสองใหม่มันก็รู้สึกขี้เกียจแล้วแหะ แต่ชั่งเถอะงั้นก็นอนแหล่ะจ้า ZZZZZ'

.

.

.

.

(ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้านะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***