[Fic Honkai impact X Anime ] เกิดใหม่พร้อมกับระบบอนิเมะ

โรงเรียนวันแรกก็ซวยเลยครับ?

ณ โรงเรียนชิบะ เมืองนางาโซระ

ซึ่งตอนนี้ตัวของอิซึกินั้นกำลังยื่นอยู่หน้าห้องเพื่อรออยู่ก่อนที่จะมีครูนั้นเอ่ยเรียกเข้าไปในห้องเพื่อที่จะเข้าไปแนะนำตัวให้นักเรียนในห้องได้รู้จัก

"โฮโนซึกะคุงจ้ะ ตอนนี้เข้ามาแนะนำตัวได้เลยนะ" อาจารย์โฮมรูมนั้นได้เรียกตัวของเด็กหนุ่มนั้นเข้าไปในห้อง

"ครับ" ก่อนที่ทางเด็กหนุ่มนั้นเดินเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าเรียบเฉยแต่ภายในใจนั้นโคตรล่กเลย ก่อนที่จะเดินมาถึงกลางห้องแล้วก็เริ่มแนะนำตัว

"โฮโนสึกะ อิซึกิ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" เด็กหนุ่มนั้นได้พูดออกมาเพียงเเค่นี้เพราะรีบมาก็เลยไม่ได้เตรียมประโยคเอาไว้ใช้พูดแนะนำตัวก็เลยไม่ได้พูดอะไรออกไปมาก

หลังจากที่พูดจบก็ได้โค้งตัวเล็กน้อยก่อนที่ทุกคนนั้นจะปรบมือ ก่อนที่อาจารย์นั้นจะชี้ไปที่นั่งที่ว่างอยู่ที่ริบหน้าต่างช่วงกลางๆ

"งั้นโฮโนสึกะคุงก็นั่งตั้งนั้นก็แล้วกันนะจ้ะ"

"ครับ" การที่จะเดินไปนั่งในที่ว่างอยู่ข้างๆกับหญิงสาวผมสีนํ้าเงินม่วงหน้าตาสวยงาม หลังจากที่เจ้าตัวนั้นได้เดินลงไปนั่งเท่านั้นแหล่ะบรรยากาศก็เปลี่ยนทันที โดยที่สายตาทุกสายตานั้นมองเด็กหนุ่มได้เปลี่ยนไปเหมือนเจ้าตัวนั้นเคยไปก่อเรื่องที่ไหน

'เอ้า!? ชั้นทำอะไรผิดเนี้ยแล้วจะมองชั้นด้วยสายตาแบบนั้นทำไมกันหน่ะ เห้ย!' ทางอิซึกินั้นได้หันไปมองรอบๆก่อนที่จะหันไปเจอหญิงสาวผมสีนํ้าเงินม่วงมองมาที่เขาพร้อมกับยิ้มด้วยสีหน้าประมาณว่าช่วยไม่ได้ ส่วนเด็กหนุ่มที่เห็นเช่นนั้นก็ได้ยิ้มแห้งๆตอบกลับ

'เอาเข้าไป....วันแรกอะไรมันจะซวยขนากนี้กันเนี้ย เห้อออ'

หลังจากที่เจ้าบ่นในใจนั้นก่อนที่อาจารย์นั้นจะพูดเรียกสติทุกคนก่อนที่จะเริ่มเรียนคาบแรกมันก็เหมือนกับตอนที่เด็กหนุ่มนั้นเรียนมันก็เลยไม่ใช่เรื่องอะไรที่เข้าใจยากมากนักเด็กหนุ่มนั้นก็ถือว่าเรียนเก่งอยู่ ซึ่งการเรียนนั้นมันก็เหมือนปกติทุกอย่างแต่ที่มันไม่ปกติก็คือสายตาที่มองมายังอิซึกิต่างหาก

หลังจากที่เรียนจบคาบเเรกนั้นตัวของเด็กหนุ่มก็ได้เอาหน้าฟุบลงที่โต๊ะอย่างหมออะไรตายอยากก่อนที่จะเอาข้าวกล่องออกมาแล้วก็เตรียมที่จะขึ้นไปหาที่เงียบทานซึ่งก็คือดาดฟ้านั้นเองเพราะมันเงียบสุดแล้วหล่ะ

แต่ก่อนที่เจ้าตัวนั้นกำลังจะลุกเดินออกไป "เห้ นายหน่ะไม่สมควรไปนั้นใกล้ไรเดน เมย์หรอกนะชั้นว่านายควรที่จะย้ายออกไปจากตรงนี้หน่ะนะ" นักเรียนชาย 1

"ใช่ชั้นว่ามันจะเป็นการดีกว่าที่นายจะ-----" นักเรียนชาย 2

"ชั้นขอปฎิเสธก็แล้วกันนะ เพราะว่าชั้นหน่ะชอบนั่งดูวิวตรงนี้มากกว่าหน่ะ" ก่อนที่เด็กหนุ่มนั้นจะชี้ออกไปทางหน้าต่าง ส่วนทางนักเรียนชายทั้งสองที่ได้ยินตัวของเด็กหนุ่มนั้นปฎิเสธก็ได้ของขึ้น ก่อนที่จะเข้ามาก็ชากคอเสื้อของเด็กหนุ่มขึ้นทามกลางความตกใจของทุกคนไม่เว้นแม้แต่เมย์ที่กำลังจะออกไปทานข้าวเที่ยง

"นี่แกกล้าปฎิเสธพวกชั้นงั้นหรอ?!" ก่อนที่ทางเด็กหนุ่มที่โดนยกคอเสื้อขึ้นตอนแรกนั้นก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากแต่หลังจากที่โดนยกคอเสื้อขึ้นมันก็เริ่มทำให้เจ้าตัวนั้นเริ่มที่จะหงุดหงิดแล้วนิดหน่อย

'ชิ อะไรเนี้ยเจ้าพวกน่ารำคาญจะมัดเลยให้ตายสิ' ก่อนที่จะจับไปตรงข้อมือของคนที่จับเสื้อของตนอยู่แล้วก็เอ่ยด้วยนํ้าเสียงเย็นชา ที่เจ้าตัวเอ่ยแบบนี้ก็เพราะว่าหน้าของเด็กหนุ่มนั้นถือว่าเย็นชามากกว่าภายในเยอะ และด้วยความที่ว่าร่างกายนั้นถูกปรับมาใหม่มันก็ทำให้เด็กหนุ่มนั้นมีพละกำลังที่มากกว่าคนทั่วไปเยอะ

ที่หงุดหงิดก็เพราะโลกเก่านั้นตนเคยโดนหาเรื่องแบบนี้เหมือนกันก็เลยสวนกลับจนพวกที่เข้ามาหาเรื่องนั้นต้องไปนอนที่ห้องพยาบาลจนหมดคาบเลยหลังจากนั้นก็ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามาหาเรื่องตัวของเด็กหนุ่มอีกเลยแต่พอกลับมาโดนอีกครั้งมันก็เลยทำให้เจ้าตัวนั้นไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก เดิมที่ก็ไม่ใช้คนอารมณ์ร้อนถ้าใครดีมาก็ดีกลับแต่ถ้าร้ายมาก็ร้ายกลับ

"ชั้นจะพูดอีกแค่ครั้งเดียวเท่านั้นชั้นให้แกย้ายออกไปจากตรงนี้ซะ! นี่ไม่ใช่ขอแต่มันคือคำสั่ง!!" ทางอิซึกินั้นได้จับไปที่ข้อมือของชายคนนั้นก่อนที่จะพูดด้วยนํ้าเสียงเย็นชา แล้วก็ค่อยๆเพิ่มแรงบีบขึ้นเรื่อย

"อึก! อ๊ากกก!" คนที่ได้จับคอเสื้อของเด็กหนุ่มนั้นได้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดการที่จะทรุดตัวลงโดยที่มือนั้นยังถูกอิซึกินั้นบีบเอาไว้อยู่ ทางเด็กหนุ่มนั้นที่เห็นว่าอีกฝ่ายนั้นเริ่มืี่จะทนไม่ไหวแล้วก็ได้ปล่อยมือ

หลังจากที่ทางเด็กหนุ่มนั้นได้ปล่อยมือของมันออกจะเผลอให้เห็นรอยสีแดงอยู่ตรงที่ข้อมือทางทุกคนที่เห็นก็ได้กลืนนํ้าลายลงเล็กน้อยเพราะที่มันไม่ใช้แรงมนุษย์แล้ว ก็ใช้เด็กหนุ่มนั้นเป็นยมทูตถึงจะยังไม่เคยสู้จริงก็ถือว่ามีพละกำลังเป็นอย่างมากที่ขาดก็แค่ประสบการ์ณเท่านั้น

"เอาหล่ะถ้าจบเรื่องแล้วก็ถอยออกไปซะ ชั้นไปทานข้าว" แต่ก่อนที่กำลังจะออกจากห้องอยู่นั้นเอง "หน่อยแน่ แกอย่าคิดว่าเรื่องมันจะจบง่ายนะ!!"

ทางคนที่พูดคือคนที่โดนบีบข้อมือก่อนที่มันนั้นจะวิ่งเข้ามาชาร์ตตัวของอิซึกิก่อนที่เจ้านักเลงนั้นจะชกหมัดออกมาทางอิซึกิที่มีศิลปะการต่อสู้ระดับกลางนั้นก็หลบได้ไม่ยากนักเพราะอีกฝ่ายนั้นชกมาไม่มีชั้นเชิงอะไรเลยแม้แต่น้อยที่มีก็แค่ความบ้าบิ่นเท่านั้น

ทางอิซึกินั้นเอียงหัวหลบอย่างง่ายกายก่อนที่จะปล่อยหมัดซ้ายออกไปเข้าที่ท้องของมันเต็มๆด้วยพลังกำลังนั้นมันก็มากพอที่จะส่งอีกฝ่ายนั้นไปชนกับกำแพงแล้วก็สลบไปทุกคนนั้นก็ได้กลืนนํ้าลายเล็กน้อย ทางเด็กหนุ่มนั้นก็แอบลองพลังวิญญานไปนิดหน่อยมันก็เลยแรงแบบที่เห็นนั้นแหละ

ก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะเดินออกไปด้านนอกก่อนที่จะเดินเข้าบันไดเพื่อขึ้นดาดฟ้าหลังจากที่ขึ้นมาแล้วก็ได้มานั่งตรงที่ม้านั่งก่อนที่จะมีเสียงของหญิงสาวนั้นได้ดังขึ้นมา

"ขอนั่งด้วยคนได้รึป่าวคะ?" ก่อนที่เด็กหนุ่มนั้นจะหันไปมองหน้าของคนที่พูดก็คือไรเดน เมย์นั้นเอง

"อ่าๆ เชิญๆ" ก่อนที่ทางเด็กหนุ่มนั้นจะขยับออกไปด้านข้างก่อนที่ทางเมย์นั้นจะนั่งลงพร้อมกับได้เอ่ยขึ้น

"แล้วก็ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้ด้วยนะค่ะ ถ้ามันไม่เป็นเพราะ----" แต่ยังไม่ทันที่เธอนั้นจะพูดจบเด็กหนุ่มนั้นก็ได้พูดขึ้นมาก่อน

"ชั่งเถอะเรื่องนั้นไม่ต้องคิดมากหรอกทางชั้นเองก็ไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อยหนิ ข้าวกล่องนั้นคุณโฮโนสึกะทำเองหรอค่ะ?" ทางเมย์ที่เห็นว่าบรรยากาศมันเงียบก็เลยเอ่ยขึ้น

"อืมชั้นทำเองแหล่ะ แล้วก็เรียกชั้นว่าอิซึกิเถอะ พอมีเพื่อนมาเรียกโฮโนสึกะแล้วมันรู้สึกแปลกๆหน่ะ" เมย์ที่ได้ยินก็ชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่จะพูดออกมา

"พะ เพื่อนหรอค่ะ? ตอนนี้พวกเราเป็นเพื่อนกันงั้นหรอค่ะ?"

"อืมตอนนี้หน่ะพวกเราเป็นเพื่อนกันแล้ว ชั้น โฮโนสึกะ อิซึกิ จะเรียกอิซึกิ ถึงจะเเนะนำตัวเองไปแล้วก็เถอะงั้นก็ฝากตัวด้วยหล่ะ" เมย์ที่ได้ยินก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

"ชั้นไรเดน เมย์ จะเรียกเมย์ก็ได้นะค่ะ"

*****

[อัพเดทสถานะปัจจุบัน]

[ฮิโรโนะซึกะ อิซึกิ] [อายุ : 17] [เพศ : ชาย]

[เลเวล : 2] [แต้มร้านค้า : 1000(ฟรี)]

[พลังตัวละครหลักหรือการ์ดตัวละคร : คุโรซากิ อิจิโกะ]

[พลังสายเลือด : ]

- ยมทูต [พลังระดับ : รองหัวหน้าหน่วย]

- ฮอลโลว [พลังระดับ :?????]

- ควินซี่ (ถูกปิดผนึกยังไม่สามารถใช้ได้)

[ค่าสถานะ]

[สกิลติดตัว] - [ทำอาหาร ระดับ กลาง] - [พ่อบ้าน ระดับ กลาง] - [ต่อสู้ ระดับ กลาง]