ตอนที่ 2/1

" ฮึก...ท่านแม่...ฮือ...ท่านแม่ "

หลังจากผ่านไปสามเดือน เฟลส์ คาลายด์อายุครบเจ็ดขวบพร้อมกับการสูญเสียคนเป็นแม่ในวันเดียวกัน ราชินีจากไปแล้ว กับคำพูดสุดท้ายที่บอกกับบุตรทั้งสาม พี่ชายคนโตเดินทางกลับมาร่วมงานครบรอบเจ็ดขวบของน้องคนเล็ก แต่กลับได้เข้าร่วมถึงสองพิธี บุตรสาวคนกลางยืนมองด้วยสีหน้านิ่งๆ แต่ร่างกายกลับสั่นคลอนเพราะไม่สามารถอดกลั้นต่อการสูญเสียในครั้งนี้ได้ คาลายด์นอนฟุบหน้ากอดผู้เป็นแม่อยู่บนที่นอนใหญ่ คาลายด์ได้รับความรักมาจากผู้เป็นแม่พร้อมกับคำสั่งสอนทุกอย่างมาตั้งแต่เกิด

ความอ่อนโยนคือสิ่งที่ลูกมี...

คำพูดนี้แสนเลอค่าและเป็นคำพูดสุดท้ายที่คาลายด์ได้ยินจากผู้เป็นแม่ก่อนทุกอย่างจะจบลง คาลายด์ถูกดึงตัวและถูกกักขังอยู่ในห้องเพราะไม่อาจยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นได้ เด็กติดแม่ที่สูญเสียผู้เป็นแม่นั้น....

ช่างเป็นเรื่องที่เศร้า

" องค์ชายขอรับ "

เฟลส์ คาลายด์ อายุสิบเจ็ดปีกว่า โดยการถูกเลี้ยงดูจากแม่นมและคำสั่งสอนจากพี่สาว คนรับใช้ที่อายุคราวเดียวกับคาลายด์เป็นเพื่อนที่คอยเล่นด้วยกันมาตลอด กิลเบิร์ตเด็กชายหน้านิ่งที่มีนิสัยบ้าบิ่นที่แตกต่างจากใบหน้าโดยสิ้นเชิง คาลายด์ดีใจทุกครั้งที่กิลเบิร์ตชวนไปวิ่งเล่นในสวนและทำเรื่องป่วนประสาทอยู่บ่อยๆ 

" กิล! วันนี้ข้าจะไปห้องสมุด! เจ้าไปเป็นเพื่อนข้าได้หรือไม่ แต่ถึงเจ้าจะปฏิเสธ ข้าก็จะบังคับเจ้าไปอยู่ดี "

" ขอรับ "

ตลอดสิบปีหลังจากสูญเสียผู้เป็นแม่ คาลายด์ถูกสั่งสอนโดยพี่สาวที่มีอายุห่างจากตนถึงเจ็ดปี ซาเวียร์ใช้โอกาสในการอาสาเลี้ยงดูคาลายด์แทนผู้เป็นพ่อ ก่อนคาลายด์จะอายุครบสิบแปดปีหรือถัดจากวันบรรลุนิติภาวะไปสักเล็กน้อยในวัยที่พร้อมจะสืบทอดตำแหน่ง ส่วนซาเวียร์มีอายุครบยี่สิบสองปี เธอควรจะได้รับตำแหน่งตอนอายุครบยี่สิบปีตามคำสัญญาที่กำหนดไว้ แต่เธอสูญเสียตำแหน่งเพราะน้องชายได้ถือกำเนิดมาเสียก่อน ถึงจะคิดว่าไม่มีทางรอด แต่กลับรอดมาจากการกำเนิดได้อย่างมหัศจรรย์ แต่ก็เป็นเหตุที่ทำร้ายร่างกายคนเป็นแม่จนเสียชีวิต

การปั่นหัวคาลายด์นั้นเป็นเรื่องง่ายสำหรับซาเวียร์ โดยการพูดบอกความผิดพลาดที่เกิดขึ้น

เจ้าเป็นต้นเหตุที่ทำให้ท่านแม่เสีย...

เจ้าไม่เหมาะสมกับตำแหน่ง...

เจ้าเป็นฆาตกรตั้งแต่กำเนิด...

เจ้าทำให้ท่านแม่ต้อง'ตาย'...

เฟลส์ คาลายด์ กลายเป็นเด็กเห็นแก่ตัวและนิสัยเสียจากการเลี้ยงดูของพี่สาวอย่างซาเวียร์ การพบปะกับคนชั้นสูงในรอบหนึ่งปีถูกขัดโดยคาลายด์ที่พูดจาโอ้อวดอย่างไร้มารยาทด้วยรอยยิ้มและคำสุภาพที่เรียกได้ว่าเป็นหน้ากากจอมปลอม ริมฝีปากยกยิ้มทักทายเมื่อเจอผู้คน แต่หาใช่รอยยิ้มจริงใจไม่ ความเหลิงในอำนาจที่เป็นอยู่ตอนนี้ทำคาลายด์เสียสูญ ควบคุมและสั่งการโดยอำนาจที่ถือครองไว้ในมือ ซาเวียร์ยกยิ้มปรบมือให้น้องชายของตนที่ทำตัวแบบนั้นเสมอ

แบบนี้แหละดี...

ดี...

" ท่านจะอ่านหนังสือเรื่องอะไรหรือขอรับ? "

" ข้าจะอ่านเกี่ยวกับพื้นที่การปกครองในยุคก่อน ตำราการปกครองของอาณาจักรแห่งนี้ ท่านพ่อไม่เคยบอกข้าเลย แม้แต่ท่านพี่ก็หัวเราะใส่ข้า ข้าไม่เข้าใจเลยจริงๆ "

" ท่านอ่านไปแล้วมิใช่รึ? นี่ก็ครั้งที่สามแล้วนะขอรับ "

" ข้าอ่านทุกเล่มแล้ว ข้าเบื่อ ข้าก็ต้องอ่านและเรียนรู้ซ้ำๆ อีกไม่นานข้าก็ได้รับตำแหน่งปกครองแทนท่านพ่อ ข้าไม่ชอบเสียเลย ท่านพี่ควรจะเหมาะสมกว่าข้าแท้ๆ.... "

คาลายด์ยืนก้มหน้าและยืนนิ่งๆคิดเรื่องในหัวไปมาสักพัก กิลเบิร์ตที่เดินยกหนังสือก็หันมามองก่อนจะเดินไปจัดหนังสือให้เข้าที่ คาลายด์ยังคงยืนเหม่อ ไม่นานก็ถอนหายใจยาวเหยียดแล้วเดินมานั่งที่โต๊ะใหญ่

" ท่านไม่อ่านเล่มนี้รึ? องค์ชาย "

" มีเล่มอื่นด้วยหรือ ข้ามั่นใจว่าอ่านหมดแล้ว "

" ข้าเจออยู่ชั้นบนสุด หนังสือเล่มนี้ช่างแปลกตายิ่ง ข้าไม่แน่ใจว่าท่านเคยอ่านแล้วหรือยัง "

" ไม่ แต่ตอนเด็กข้าเคยเห็นท่านพ่อเปิดอ่าน ตอนนั้นท่านพ่อเปิดให้ข้าดู แต่ข้ายังอ่อนต่อภาษานัก ชาวกรีกเขียนบันทึกเป็นตำรา ข้าไม่สามารถอ่อนออกได้ แต่ตอนนี้อ่านได้นิดหน่อย "

" ท่านรู้จักหรือเคยได้ยินตำนานเกี่ยวกับหมาป่าหรือไม่ "

" ไม่... "

" ทำไมรึ? "

" มันเป็นแค่เรื่องไร้สาระ "

คาลายด์ตอบคำถามอีกฝ่ายจบก็เปิดหนังสือที่ตนหยิบมาแล้วนั่งอ่าน แว่นตาที่มีสายข้างขอบแว่นช่างเหมาะสมกับใบหน้าของคาลายด์เสียจริง มีโอกาสเพียงน้อยนิดที่จะได้เห็นองค์ชายคาลายด์จริงจังกับสิ่งตรงหน้า เพราะเวลาปกติมักจะทำตัวไร้สาระป่วนประสาทผู้อื่นไปทั่ว นิสัยแบบนี้ทุกคนในอาณาจักรต่างรู้กันดีและคัดค้านการขึ้นครองกษัตริย์ของคาลายด์เป็นอย่างมาก

" เจ้าถามเรื่องนี้ทำไมรึ? หนังสือนั่นเป็นตำนานหมาป่าหรืออะไร เจ้าอ่านออกด้วยงั้นหรือ "

" อ่า...ขอรับ หน้าปกเขียนไว้ว่าเป็นตำนานหมาป่าที่ชาวกรีกเขียนบันทึกไว้ขอรับ องค์ชายจะอ่านหรือไม่ "

" ไม่ๆๆ ข้าไม่อ่านเรื่องที่ไม่จำเป็นกับชีวิตข้าหรอก เพราะอย่างไรมันก็เป็นแค่ตำนาน ข้าไม่เชื่อเรื่องอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว "

" อ่า ขอรับ "

องค์ชายไม่ศึกษาเรื่องนี้...

จะดีหรือขอรับ...

อ่า...

ข้าไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว...

แค่ทำตามหน้าที่ก็พอ...

.

.

.

TBC.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***