ตอนที่ 1/2

.

.

.

" ลูกรู้หรือไม่ว่าอาณาจักรของเราทำไมมีสองชื่อเรียก "

" เป็นชื่อเรียกทางการ กับชื่อเรียกของคนในท้องถิ่น ที่มีสองชื่อก็เพราะความหมายอีกชื่อของคนในท้องถิ่นที่ไม่สามารถให้บุคคลภายนอกรับรู้ถึงความลับในอาณาจักร หรือไม่ก็เป็นชื่อเรียกที่ไม่มีความหมาย เป็นเพียงชื่อถิ่นกับชื่อเรียกทางการค้าเท่านั้น "

" โห.... "

คาลายด์พูดอธิบายพร้อมกับเดินมานั่งบนเก้าอี้ตัวใหญ่ที่ตนกำลังปีนขึ้น ผู้เป็นพ่อทำสีหน้าอึ้งก่อนจะยกยิ้มแล้วอุ้มคาลายด์มานั่งตักแล้วลูบหัว

" เจ้าฉลาดมิใช่เล่น "

" เป็นเรื่องพื้นฐานหนิขอรับ "

" นั่นสิ....แล้วเจ้าอยากรู้ความหมายจริงๆหรือไม่? "

" จำเป็นต้องรู้ด้วยรึ? "

" จำเป็นสิ.... "

" ขอรับ... "

คาลายด์มองหน้าผู้เป็นพ่อสักพัก ก่อนจะหันมองหนังสือที่เป็นตำราเก่าแก่ตรงหน้า ผู้เป็นพ่อค่อยๆเปิดหนังสือทีละหน้าแล้วเริ่มพูดอธิบายสิ่งต่างๆ ใบหน้ามึนงงของคาลายด์ทำผู้เป็นพ่อหลุดหัวเราะเป็นครั้งคราว

" อาณาจักรแห่งความเจริญ เป็นแค่ชื่อเรียกทั่วไปตามสภาพแวดล้อมของอาณาจักรที่เป็นอยู่ ส่วนอีกชื่อคืออาณาจักรแห่งเหล็กไหลหรืออาณาจักรเงิน... "

" เพราะสินค้าส่วนใหญ่ที่ส่งออกมาจากเหมืองเป็นสินค้าสำคัญที่ถูกส่งออกแล้วทำรายได้มหาศาล แต่ข้าไม่เข้าใจว่าเหล็กไหลทำไมถึงเป็นสินค้าหลักที่ถูกส่งออกไปมากที่สุด แทนที่จะเป็นเพชรพลอยแท้ๆ ทองคำยังถูกส่งออกน้อยกว่าเหล็กไหลเสียอีก ส่วนเงินแท้จะถูกส่งออกด้วยเครื่องหมายอนุญาติของกษัตริย์เท่านั้น เงินคือชื่อเรียกเก่าโดยมีชื่อเหล็กไหลมาแทนที่ เพราะถูกแทนที่จากการค้าขายและรายได้สินค้า ใช่หรือไม่ขอรับ? "

" ลูกรู้เรื่องนี้ด้วยรึ? "

" ข้าพูดตามความสงสัยของข้า ท่านพ่อช่วยอธิบายต่อได้หรือไม่? "

" อ่า... "

ช่างเป็นเด็กที่ฉลาดหลักแหลมเสียจริง

แต่เสียดายที่เจ้ายังอ่อนต่อโลกมากเกินไป...

.

.

.

" เหล็กไหลสามารถนำไปทำสินค้าได้หลายอย่าง รวมถึงอาวุธร้ายแรงที่คนต่างแดนสร้างขึ้นเพื่อก่อสงครามครั้งใหญ่ แต่เหล็กไหลมิได้มีประโยชน์เพียงเท่านี้ เงินก็เช่นกัน.. "

" เป็นอาวุธสำคัญที่คนรุ่นก่อนหามาได้ยาก การจะค้นหาเหมืองซึ่งใช้เวลาขุดค้นถึงสิบปีเป็นเรื่องที่ยากเช่นกัน แต่เหล็กไหลเป็นได้แค่อาวุธและเครื่องใช้เท่านั้น คงมิมีประโยชน์ไปมากกว่านี้หรอกขอรับ ทุกอย่างจะปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ในยุคช่วงเวลาแต่ละสมัยผันเปลี่ยนความพัฒนาที่ดียิ่งขึ้น อีกไม่นานเหล็กไหลคงไม่ได้ใช้ประโยชน์เท่าตอนนี้ ส่วนเงินแท้ยังคงมีเห็นได้ทั่วไป "

" หืม...แล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าอาวุธสำคัญอย่างเหล็กไหลมิได้มีไว้ทำสงครามเพียงอย่างเดียว เหล็กไหลที่สร้างขึ้นโดยมีเงินแท้เป็นอาวุธที่แสนร้ายแรง "

" ปิดชีวิตผู้คน "

" ....... "

" อาวุธไว้ทำสงครามก็เพื่อปิดชีวิตผู้คนเพื่อผลประโยชน์และล้างแค้น ไม่ว่าจะการปลิดชีพสัตว์เล็กหรือสัตว์ดุร้าย เหตุผลหลักๆในการทำอาวุธก็เพื่อการฆ่า ถึงจะทำเพื่อป้องกันตัวก็ตาม แต่สุดท้ายก็หยุดอยู่ที่การสังหาร ใช่หรือไม่ท่านพ่อ แต่ข้าไม่เข้าใจว่าเงินแท้จะสามารถเป็นอาวุธได้ "

คาลายด์พูดอธิบาย หันไปมองหน้าผู้เป็นพ่ออยู่พักใหญ่ ก่อนจะโดนลูบหัวจากฝ่ามือหนา ผู้เป็นพ่อยกยิ้มแล้วเปิดหนังสือมาจนถึงหน้าสุดท้ายของเล่ม

" เหล็กไหลเป็นอาวุธเครื่องมือ เงินแท้มีไว้สังหารสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวเท่านั้น ส่วนสงครามก็มีไว้สู้รบก็จริง แต่หลักๆเลยคือ เงินแท้ที่พ่อบอกเจ้าไปมิได้มีไว้สังหารมนุษย์หรอก "

" สัตว์ป่าหรือขอรับ?"

" ใช่ แต่มิใช่ว่าเป็นสัตว์ป่าเสียทั้งหมดหรอก ไม่ใช่ทั้งมนุษย์ไม่ใช่ทั้งสัตว์ แต่ก็เป็นทั้งมนุษย์และสัตว์เช่นเดียวกัน "

" ข้าไม่เข้าใจที่ท่านพ่อพูด มันหมายความว่าอย่างไรหรือขอรับ"

" เมื่อเจ้าโตขึ้น เจ้าจะรู้ทุกอย่างเอง "

ยังไม่ถึงเวลาของเจ้าหรอกหนา...

ยังไม่ถึงเวลา...

TBC.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***