ตอนที่4

“ท่านแม่ลินค่ะคืนนี้ก็ขออีกตอนนะค่ะ(≧▽≦)”

หนูน้อยลิวกล่าวด้วยความตื่นเต้น

“ได้จ้ะๆ”

ท่านแม่ของลิวกล่าวพร้อมยิ้ม

ท่านแม่ของลิวกล่าวพร้อมหยิบหนังสือเล่มโปรดของลิวมาอ่านต่อจากตอนที่แล้ว

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“นี้มินตราฉันขอจีบเธอนะ555”

อัญญ่ากล่าวพร้อมหัวเราะ

“ก็บอกว่าเขินไงล่ะอย่ามาแกล้งกันแบบนี้สิย่ะ!!”

มินตราเขินและได้วิ่งหนี้ไปที่ห้องรับแขก

“5555”

นิต้าและอัญญ่าได้หัวเราะพร้อมกันเพราะได้เห็นว่ามินตราก็มีด้านที่น่ารักกับเขาด้วย

และนิต้ากับอัญญ่าก็วิ่งตามมินตราไป

(ไรท์:เดี๋ยวพวกเธอแล้วคุณป้าล่ะเห้ย!!)

หลังจากตามมินตราไปที่ห้องรับแขกแล้วนิต้าก็พึ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้ไปดูคุณป้าที่ป่วยอยู่เธอเลยรีบวิ่งไปดูและทิ้งอัญญ่าไว้กับมินตราแค่สองคน

“นี้มินตราฉันรู้นะ”

อัญญ่ากล่าวด้วยเสียงเจ้าเล่ห์

“อะ...อะไรหรออัญญ่า”

มินตรากล่าด้วยความลุกลี้ลุกลน

“เธอได้ยินที่ฉันสองคนพูดใช่มั้ยล้าาา”

อัญญ่ากล่าวก่อนที่จะขยับเข้าไปใกล้อีกฝ่ายเรื่อยๆ

“ปะ...ป่าวนะ”

มินตรากล่าด้วยความลุกลี้ลุกลน

“อ๋อ หรอแล้วเธอจะหนีทำไมล่ะถ้าเธอคิดว่าฉันกับนิต้าแค่แกล้งเล่นน่ะ”

อัญญ่ากล่าวด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

“ยอมรับก็ได้ ชิ!!แต่ฉันก็ไม่ได้ ได้ยินหมดทุกอย่างซะหน่อย”

มินตรากล่าวยอมรับด้วยความไม่ค่อยพอใจที่ตัวเองต้องมายอมให้กับเพื่อนสนิทครั่งแรกเพราะโดยปกติเธอจะไม่ยอมรับกับอะไรทั้งสิ้น

“แล้วเธอชอบใครในพวกเราล่ะมินตรา”

อัญญ่ากล่าวพร้อมยิ้ม

“ไม่บอกหรอกนะ!!”

มินตรากล่าวพร้อมหันหน้าหนี

“มินตราเป็นอะไรหรอ?”

นิต้ากล่าวถาม

“แค่เขินล่ะมั้ง555”

อัญญ่ากล่าวพร้อมหัวเราะ

“นี้มินตราพวกเราสองคนจะจีบเธอจริงๆนะ”

นิต้ากล่าวด้วยรอยยิ้มอันสดใส

“ก็ได้!! ขอแค่เธอไม่พูดสุภาพก็พอแล้ว”

มินตรากล่าวด้วยความเขิน

“เธอชอบเวลาฉันพูดแบบไม่สุภาพขนาดนั้นเลยหรอ”

นิต้าพูดพร้อมเอาหน้าไปใกล้มินตรา

“อะ...ใกล้ไปแล้วนะ!!”

“มินตรากล่าวพร้อมหันหน้าหนีแต่หันไปก็     เจออัญญ่าที่กำลังมองมาที่เธอพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้”

“อ๊ากกก แล้วทำไมพวกเธอถึงดูหล่อกันได้ล่ะเนี้ย!!”

มินตรากล่าวพร้อมเอามือปิดหน้าด้วยความเขินหนัก

“สาวห่าวแบบเธอก็น่ารักได้นิมินตรา”

นิต้าและอัญญ่ากล่าวพร้อมกัน

“หยุดพูดเลยนะยัยพวกนี้เนี่ย!!”

มินตรากล่าวด้วยความเขิน

“แล้วเธอล่ะนิต้าจะกลับคฤหาสน์รึป่าว?”

อัญญ่ากล่าวถาม

“ไม่ ล่ะเหตุผลก็เพราะที่นี้จะเป็นของฉันแล้วเลยจะมาปรับตัวให้ชินก่อนน่ะ”

นิต้ากล่าวตอบกลับด้วยรอยยิ้มอันสดใสแสดงให้เห็นว่าเธอนั้นเต็มใจอยู่ที่นี่

อัญญ่าที่ได้เห็นเพื่อนมีความสุขเธอก็ไม่อยากจะบังคับให้เธอกลับไปด้วยเลยกล่าวไปว่า

“งั้นเดี๋ยวพวกเราสองคนจะมาเยี่ยมบ่อยๆนะ”

“อืม”

นิต้าได้พยักหน้าตอบรับ

“นี้มินตราตอนนี้ได้เวลากลับแล้วนะรุกขึ้นเร็ว”

อัญญ่ากล่าว

“ยังอยากอยู่ต่ออ่าาาาาา”

มินตรากล่าว

“นี้เราก็โตๆกันแล้วเลิกทำตัวเป็นเด็กได้แล้วนะ”

อัญญ่ากล่าว

“เธอก็เหมือนกันนั้นล่ะ”

มินตรากล่าว

อัญญ่าได้ถอนหายใจและพูดว่า

“ฉันยอมรับว่าทำตัวเหมือนเด็กไปบ้างแต่ถ้าเธอยังไม่หยุดดื้อรั้นแบบนี้ฉันจะจูบเธอแล้วนะ”

มินตราเลิกดิ้นและเดินไปที่รถม้า

“จบตอนที่4แล้วจ้ะ”

“นี้แม่ค่ะคือหนูไปเล่าเรื่องนี้ให้ท่านอาจารย์ที่โรงเรียนฟังแล้วท่านบอกว่าการรักเพศเดียวกันมันเป็นสิ่งไม่ดีนะจ้ะ”

ลิวกล่าว

“ความรักน่ะไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ชายกับผู้หญิงแต่จะต้องเป็นคนที่รักกันจากใจจริงต้องเข้าใจกันและกันนั้นถึงจะเรียกว่าความรัก”

ท่านแม่ของลิวด้วยความใจเย็น

“งั้นที่ครูบอกหนูมามันผิดหรอค่ะ?”

ลิวกล่าว

“ที่ครูของลูกพูดนั้นก็อาจจะเป็นเพราะครูของลูกยังไม่เปิดรับอะไรแบบนี้ก็ได้นะจ้ะ”

ท่านแม่ของลิวกล่าวพร้อมยิ้ม

“แม่ค่ะถ้าหนูชอบผู้หญิงล่ะค่ะ?”

ลิวกล่าวถาม

“แม่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกจ้ะขอแค่ลูกรักเขาเขารักลูกก็พอแล้วแต่ถ้าเขาไม่ได้รักลูกจากใจจริงก็ไม่ต้องไปสนใจหรอกนะคนแบบนั้นน่ะ”

ท่านแม่ของลิวกล่าว

“โตขึ้นหนูจะมีแฟนสาวให้ได้เลยค่ะ”

ลิวกล่าวพร้อมยิ้ม

“555ได้จ้ะแต่ตอนนี้ควรนอนได้แล้วนะจ้ะ”

ท่านแม่ของลิวกล่าวก่อนที่จะจุ๊บหน้าผากของลิวเป็นการบอกฝันดี

“ค่ะ”

ลิวกล่าวพร้อมหลับตา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***