**************
หรือว่าฉันได้เกิดใหม่ เอ๋? ไม่มีทางถ้าเกิดใหม่แล้วทำไมความทรงจำยังอยู่กันล่ะ? หรือไม่ก็...ฉันโชคดีรอดมาได้แต่บาดเจ็บจนควบคุมร่างกายลำบาก
"โธ่!" ตายแล้วทำเอาซะตกใจหมดเลยหน้าเธอมันใหญ่หรือตัวเราที่เล็กเองนะ...?
"เสียงดังชะมัดดูดไอ่นี่ไปซะ" สาวใช้เอาจุกนมมาให้ฉันดูด เรากลายเป็นเด็กทารก เป็นเด็กทารกจริงๆงั้นหรอ?จะพูดหรือขยับก็ไม่ได้เป็นเด็กทารกที่ทำอะไรไม่ได้เลย!?
"ฮัดชิ้ว!" ฝุ่น ฝุ่น เดี๋ยวสิเลี้ยงเด็กประสาอะไรเนี่ยเด็กควรจะถูกดูแลเหมือนเจ้าหญิงนะ! ไม่รู้หรอว่าไอ่เด็กที่มีเวทย์มนต์มันมีค่าขนาดไหน?
"เอิ่ก! พอตะขยับได้หน่อยแล้วล่ะ" หืมฉันกลายมาเป็นเด็กทารกจริงๆด้วยสินะคิดว่าหลังจากที่ทํางานหนักแทบตายฉันจะได้พักอย่างสบายแต่ร่างกายแสนปวกเปียกนี่คือสิ่งที่ได้มาหลังจากที่เสียทุกอย่างไป!มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของฉันตั้งสติไว้เฮร่า ตั้งสติและคิดให้ดีก่อนดูเหมือนเราจะไม่ได้เพิ่งเกิดก็แปลว่า...เรามาสิงร่างไม่ได้เกิดใหม่ตอนนี้มันช่วงเวลาไหนกันนะแล้วเราอยู่ที่ไหนกันแลเวมำไมห้องของฉันถึงได้โล่งขนาดนี้ล่ะ!?
"ให้ตายสิทำไมอาทิตย์นี้ฉันต้องมาดูแลเด็กกันนะ"
ภาษาจากจักรพรรดิ?
"อะไรกันเมื่อกี้พลิกตัวงั้นหรอ? ให้ตายสิยังไงก็เป็นแค่พวกเลือดผสม"
สำเนียงพิเศษแปลกๆแหะสิ่งแรกที่คิดได้คือ จักรวรรดิ*เฮย์รอย เดี๋ยวนะ จักรพรรดิเฮย์รอน!? ไอ้เวรนั่นมาจากจักรพรรดินี่! ...ไม่รู้สึที่สําคัญคือฉันยังไม่ตายและไม่เสียความทรงจำไป ตอนแรกเหมือนหัวตันๆแต่ตอนนี้มันดันลื่นขึ้นเยอะเลยล่ะ...แต่อย่าบอกนะว่าคงไม่คิดจะทิ้งเด็กไว้ในแปลแคบๆนี่หรอใช่มั้ย.นี้หันมาสิปล่อยฉันไปนะ!!หูหนวกหรือไง..หือ?จะว่าไปแล้วฉันใช้มานาได้มั้ย? ลองดูสักครั้งดีกว่าถึงท่ามันจะน่าอายไปหน่อยก็เถอะ
"ฮึบ ฮึบ แพร๊ง!!" แจกันที่อยู่บนโต๊ะตกลงมาแตก
"ว๊ายยยย!!" โล่งอกไปทีเรายังใช้เวทย์มนต์ได้
"ตายจริงทำไมมันถึงตกลงมากันนะ"
ดูเหมือนมานา...แต่แค่มันสัมผัสยากเพราะสัมผัสของทารกมันยังน้อยอยู่ก่อนอื่นต้องหาให้ได้ว่าอยู่ที่ไหนและ พยายามหนีก่อนจะได้กลับไปที่ ซิลโลเฟียเพื่อล้างแค้น! ฮึบ!...ทำไมแขนขาถึงได้ปวกเปียกแบบนี้!! หรือฉันอายุยังแค่ 10 เดือน!? โธ่แบบนี้จะไปล้างแค้นอะไรได้
"ไม่ได้ดั่งใจสักอย่างเลยวันนี้ให้ตายสิ~"สาวใช้บ่นออกมา
ตอนนี้การไปชิลโลเฟียคงยากด้วยร่างกายแบบนี้การล้างแค้นยิ่งเป็นไปไม่ได้ถ้าไม่รอให้โตก่อนแต่ฉันจะนอนเฉยๆในเปลแบบนี้ไม่ได้! ฮึบ ฮึบ! รวบรวมมานาไห้ได้...สำเร็จ!! แบบนี้แหละออกจากเตียงไปที่พื้น...รู้สึกเหมือนว่าถ้าฉันเสียสมาธิไปมานาจะหยุดทันทีเลย... ฮึบ ฮึบ! ถ้าเป็นแบบนี้ฉันได้หัวทิ่มแน่! ...ฉะ..ฉันทำได้แล้ว..รับออกไปจากที่นี่และหาตำแหน่งของเราก่อน โอ้ยย!เจ็บเข่าจัง ไม่มีพรมสักผืนให้เด็กบ้างเลยหรือไงกัน!
"ห๊ะ อะไรเนี่ยออกมาจากแปลได้ยังไงเนี่ย! บ้าไปแล้วหรอ"
เธอยังไม่ออกไปแหะ หืม...
"ปวดหัวแล้วนะออกมาได้ยังไงกลิ้งเหรอ?"
ตา...สีเงิน? ตาสีเงินในเฮย์รอนก็มีแค่ตะกูลเดียวที่นึกออก...ไม่มีทาง!
"ต้องให้เหนื่อยตลอดเลยสินะ..ฉันเหนื่อยแล้วนะนอนไปเงียบๆสักที"
"อาบูบู" ยกเว้นอะไรสักอย่างนะ? เฮย์รอนอะไรนั่นอ๊ะ! อย่าเอาจุกนมเอาฉันไปนะ! อืม...รู้สึกเหมือนเมื่อกี้กำลังคิดอะไรสักอย่างอยู่...จริงสิจุกนม...ฉันต้องดูดมัน..นี่เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วที่ฉันโดนขังไว้ในห้องทร่เปรียบเสมือนคุกนี่ทำตัวดื้อดึงไปก็ไร้ประโยชน์ฉันเลยเลิกแล้วแต่ฉันก็คอยจับตามองทุกอย่างในห้องนี้และเพราะแบบนี้ฉันก็เลยได้ข้อมูลมาบ้าง
หนึ่ง.พวกสาวใช้จะสลับกันมาดูแลฉันทุกอาทิตย์แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครสนใจใยดีฉันหรอกแต่ละคนดูไม่อยากจะทำกัน แถมมีแต่พวกสาวใช้ที่เข้ามา ก็แปลว่าการเลี้ยงฉัน คงไม่สำคัญเท่าไหร่แปลว่าคุยกับ พวกสาวใช้ไปก็ ไม่มีประโยชน์
"รีบๆ กิน ให้หมดทีเถอะ" สาวใช้คนนึงที่ป้อนนมให้ฉันอยู่เอ่ยขึ้นพวกเธอดูจะมีงานอื่นด้วยพอป้อนฉันเสร็จก็จะหายไปเลยสักสี่ห้าชั่วโมงไปแล้วสินะ?ดีเลย
สอง..ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่ฉันต้องคอยดูดไอ้จุกนมเก่าๆ อันนี้เพื่อให้สมองเล่นถ้าไม่คอยดูดไว้ก็จะง่วงสุดๆ ไปเลย...ฉันเข้าใจข้อนี้หลังจากลองพยายามไปได้สามครั้ง
สาม..ที่นี่น่าจะเป็น แคว้นของ'ดยุกคราวน์' แห่งจักรวรรดิเฮย์รอนในเฮย์รอนนั้นมีเรื่องเล่าอยู่มากมาย แต่เรื่องเล่าที่โด่งดังที่สุคือตระกูลลึกลับผู้มีดวงตาสีเงินวันหนึ่ง เผ่าสวรรค์ผู้งดงามและมีกายสีเงินได้ลดตัวลงมาจากท้องฟ้า ก่อนจะพบรักกับมนุษย์คนหนึ่งทั้งคู่ได้มีบุตรด้วยกัน
โดยที่ไม่มีใครคาดคิดว่าเด็กคนนั้นได้เกิดมามีนัยน์ตาสีเงิน ที่ไม่เหมือนผู้ใดในโลกนี้และเพราะลูกหลานของตระกูลนั้นก็ยังมีตาสีน้ำเงินมาโดยตลอดแปลว่าสายเลือดของเผ่าสวรรค์นั้นยังคงเข้มอยู่ภายหลัง
หนึ่งในสมาชิกตระกูลได้สร้างคุณงามความดีให้แก่จักรวรรดิจักรพรรดิองค์แรกทรงโปรดชายผู้นั้นมากจนถึงขั้นรับเขาเป็นสหายเขาจึงได้รับผลประโยชน์มากมายทั้งยศชั้นสูง และนามสกุล *คราวน์ และเพราะแบบนั้น
ข้อสี่...ตัวฉันเท่าที่ฉันรู้ฉันเป็นลูกหลานของตระกูลคราวน์ก็ฐานะดีนี่นาแต่ฉันเกิดมาอย่างผิดพลาดงั้นเหรอ?เด็กสาวอายุเกิน 10 เดือนนิดหน่อย...ทายาท...แล้วเห็นเรียกฉันว่าเลือดผสมแปลว่าฉันเป็นลูกนอกสมรส?
เดี๋ยวนะ.....อย่าบอกนะว่าฉัน...เป็นลูกสาวของไอ้บ้าใจดำ *ชาเรนต์ คราวน์ นั่น?เห? บ้าน่ามาบอกว่าฉันเป็นลูกของผู้นำตระกูล เดชาร์ คราวน์ที่แอบไปมีกิ๊กยังดีซะกว่า!
ห้า... รุปได้ว่าฉันเกลียดชารองต์ คราวน์!
หกถ้าโอกาสหนึ่งในหมื่นที่เดชาร์ ไปมีกิ๊กเป็นจริงขึ้นมาฉันก็ต้องเป็นน้องของชารองต์ *พี่ชารองต์ โธ่แค่คิดก็ขนลุกเลยบ้าจริง! ฉันไม่อยากอยู่ในบ้านบ้าๆ นี่แล้วต้องคอยเก็บความลับนะแต่จะออกไปได้ฉันต้องมีร่างกายที่ใช้เวทได้ก่อน..พลังเวทย์ส่วนใหญ่หายไปแล้ว ได้แต่ต้องดึงมานาจากภายในร่างกายออกมาใช้ ฮึบ!! พอออกไปได้แล้วฉันจะไปหาบเานเด็กกำพร้าอยู่ทันที
บ้านเด็กกำพร้าแหละดีไม่มีจุดอ่อนและไม่ลำบากใจดีตระกูลดยุกคราวน์นั้นเอาชนะด้วยกำลังไม่ได้กระทั่งจอมเวทย์หลายคนก็ยังเสียท่าให้กับคมดาบของพวกเขามาแล้วตอนพวกเขาปะทะกับซิลโลเฟียเราเองก็พอได้สู้ด้วยมาบ้าง
ว่ากันว่าในห้องใต้ดินของตระกูลนั้นมีความลับเรื่องกองทัพของจักรวรรดิอยู่ฉันควรไปเอาก่อนแล้วค่อยแอบหนีไปเยี่ยมเลยวันนี้มาลองสำรวจบ้านไอ้บ้านั่นกัน! แต่ก่อนอื่น...ฉันต้องล้างไอ่จุกนมสกปรกนี่ก่อน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments