เมลเลี่ยนไอ้คนทรยศ

***************

"ตามคำตัดสินของกระทรวงเฮร่าเราได้ตัดสินใจที่จะขับไล่คุณออก"

อะไรนะ!!!

"การวิจัยของคุณนั้นมันส่งผลอันตรายเกินไปและเราก็ได้รับการร้องเรียนเข้ามาเป็นจำนวนมากมายมหาศาลมีผู้คนมากมาย ได้กลัววิธีการ ที่สุดแสนจะโหดร้ายของคุณ"

เมื่อกี้เขาพูดว่าไงนะ?ฉันพาขอทานมาจากเขตสลัมออกมา สอนเวทมนตร์ให้แก่เขาและแม้กระทั่งช่วยให้เขาได้ไปถึงตำแหน่งในปัจจุบันของเขาอีก!

"...แล้วนายก็จะเขี่ยฉันทิ้งงั้นเหรอ?"กล้าดียังไงถึงไม่สํานักแม้นกระทั่งบุญคุณกันห๊ะ!!

"เฮร่า ผมปลิดชีวิตคุณหากคุณทำตามการตัดสินใจนี้แต่โดยดีหัวใจเวทมนตร์ที่เป็นศูนย์รวมกักเก็บพลังเวทมนตร์จะถูกทําลาย แต่...เราจะทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะทำได้เพื่อให้แน่ใจว่าคุณได้ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างเงียบ ๆ"

จะช่วยให้ฉันใช้ชีวิตที่เหลือเงียบๆงั้นเรอะ?!นายจะบอกว่าให้ฉันอยู่เงียบๆ ละแก่ตายไปงั้นสินะ!!

"ฉันเป็นบ้าไปแล้วหรอหรือเป็นนายกันแน่ทีเป็นบ้าห๊ะ?เมลเลี่ยน!!" กล้าดียังไง!! คิดว่าใครเป็นผู้ก่อตั้งดินแดนเวทย์มนต์ ชิโลเฟีย แห่งนี้กัน!!

"เฮือก อ๊าาาาา" รวมของนักบวชมากมายตั้งตะโกนดังก้อง

"ผมให้โอกาศคณเลือกนะเฮร่าผมอยากให้คุณลองทบทวนเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ดีนะครับ"

"อั่ก" ถ้าฉันทำลายมันด้วยเวทย์มนต์ของฉัน เวทย์มนต์คงไม่แตกสลายไปหรอกใช่มั้ย!? พวกโซ่นี้มัน!!!         "เมลเลี่ยน...!!!"

"คุณไม่รู้จักสิ่งนี้เหรอ? ผมได้ทำสิ่งที่คุณพยายามจะทํามาตลอดได้สำเร็จแล้วนะผมไม่ได้บอกคุณหรือไง? ว่าสิ่งที่คุณกำลังทําอยู่นั้นมันอันตรายทุกสิ่งที่อย่างที่มาจากตัวคุณล้วนเป็นภัยคุกคามทั้งสิ้น! เอาเลย" เมลเลี่ยมสั่งให้นักบวชท่องคาถาใส่เฮร่าทันที

พวกมันปฏิบัติตามคําสั่งโดยที่แทบจะไม่ลังเลเลยซักนิดพวกมันคงจะไม่ได้เตรียมตัวมาในวันสองวัน

"เหอะ!" ความโกรธที่ไหลหลั่งของฉันมันทำเอาฉันแทบพูดไม่ออกความรู้สึกที่ฟุ้งซ่านและโลหิตที่ไหลพลุ่งพล่านเฮร่า เจ้านี่มันชิ่งน่าสังเวชยิ่งนัก...ทั้งที่เจ้าพึ่งจะไปดื่มเมากับเขามาเมื่อวานนี้เองแท้ๆเจ้าจะเป็นลูกศิษย์และเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวของฉัน...ในเวลาเดียวกัน นายเป็นทั้งเพื่อนและสหายที่ผ่านความเป็นและความตายไปพร้อมกับฉันสำหรับฉันนายเป็น....คนที่สำคัญที่สุดในชีวิต

นี่มัน..คาถาทำลายล้างที่สมบูรณ์แบบซึงหมายความว่าฉันคงจะโดนลบทิ้งไปจากโลกนี้โดยที่แทบจะไม่เหลือแม้กระทั่งร่อยรอยอย่างสมบูรณ์ ทั้งร่ายกาย จิตวิญญาณ หรือแม้แต่เวทย์มนต์ของฉัน เพื่อที่จะกำจัดฉัน ถึงขั้นต้องศึกษาเวทย์มนต์ที่ฉันคิดค้นขึ้นมาเพื่อจะมาการจัดฉันเลยเหรอ....

"นายเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไงกัน?" เมลเลี่ยมยืนเงียบและมองมาที่ฉัน แม้แต่ในสถานการณ์นี้นายยังไม่แม้แต่จะปริปากเอ่ยออกมา ไม่มีใครที่เข้าใจและช่วยเหลืออะไรฉันเลยสินะ..นี้คือเสินทางที่ฉันได้เลือกสินะ

"อ๊ากกกก!! " เฮร่ากรีดร้องออกมา

"ท่านปรมาจารย์เมลเลี่ยม!" นักบวชท่านหนึ่งได้ตะโกนออกไป

"ฉันจะขอสาปแช่งนายเมลเลี่ยมฉันจะไม่มีวันให้อภัยนายเด็ดขาด" แม้ว่าฉันได้ชีวิตใหม่อีกครั้ง ผู้ที่สามารถทรยศต่อฉันด้วยความเมตตาและได้พรากชีวิตชีวิตของฉันไปมันก็นาย ไอ้สารเลว!!!

"คนที่สูญเสียมานาไปแล้ว ก็แทบจะทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว คุณจะกลายเป็นคนที่ไร้ซึ่งความสามารถและจะทำอะไรไม่ได้อีกต่อไปในชีวิต ต่อให้เป็นมนต์ดำก็ไม่มีประโยชน์หากคุณได้สูบเสียเวทย์มนต์แล้ว" หึที่ฉันต้องกลายเป็นตัวร้ายก็เพราะนายนะ ไอ้สารเลวนี่! 

ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชีวิตของ “เฮร่า ซิลโลเฟีย” จะต้องจบลงเพียงเท่านี้

"ลาก่อนนะเฮร่า"

อยากไปก็ไป อยากลาก็ลาอย่างนี้หรอ? ฉันเป็นอะไรในสายตานายกันแน่ เมลเลี่ยม ฉันจะฆ่านาย ไอ้สารเลวเวรตะไล

***************

ฉันคิดว่าฉันก็คงอยู่ท่ามกลางความมืดมิดมาสักพักละนะรู้สึกเหมือนวิญญาณที่ล่องลอยเลยแฮะ แสงสว่าง!? ในที่สุดฉันจะได้ออกจากนรกตรงนี้สักที ไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นสวรรค์ หรือนรก ฉันจะต้องได้เกิดใหม่!!

หืม? โคมแขวนทำไมถึงมีโคมแขวนอยู่ที่นี่กันล่ะ? ทำไมมันอยู่สูงจังมันเป็นของพวกยักษ์หรอ? แต่ก่อนอื่นฉันจะต้องลุกออกจากตรงนี้ก่อน ห๊ะ!!

"บุ๊" โอ้ยทำไมแขนสั้นแบบนี้ เดี๋ยวนะ บุ๊หรอ? 

"อาบู"  อาบู!? ใครทำเสียงแบบนี้กันล่ะเนี่ย "อาบู อุแว้อุแว้" เสียงร้องหรอทำไมมันดูอยู่ใกล้จัง ฉันพูดไม่ได้! ไม่นะทำไมร่างกายของฉันถึงดูเงอะงะแปลกๆ เหมือนกับเด็กน้อยเลย เหมือนเด็ก? "อาบู อัแว้!?"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***