Forgot Dreamn

ตอนที่ 1

"แน่นอนว่าคำโกหกของไอ้ประธานเดแวนเชื่อไม่ได้ ผมใกล้ความจริงแล้ว แค่ต้องขอเวลาอีก 2-3 เดือน" ผู้สืบข่าวคิมกล่าวบอกกับหัวหน้า

"นักข่าวคิม...คุณจะหาเรื่องใส่ตัวเองไปทำไม รู้อยู่แล้วนี่ว่าฝั่งนั้นเขามีอิทธิพลมากแค่ไหน ทำไมชอบทำอะไรเกินตัวอยู่เรื่อยเลย" หัวหน้ากล่าวตอบ

"หัวหน้ารู้ใช่มั้ยครับ ว่าผมโดนสั่งฆ่า แต่ผมก็รอดมาได้..." ผู้สืบข่าวคิมกล่าวไม่ทันจบ

"บ้าบอๆ! สั่งเก็บสั่งฆ่าอะไรไร้สาระทั้งนั้น! เราคุยกันแล้วว่ามันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดของพวกทวงหนี้นอกระบบ" หัวหน้ากล่าวตัดหน้า

"...เดแวนมันคงมีอิทธิพลอย่างที่หัวหน้าว่าจริงด้วย...ถึงขั้นซื้อหัวหน้าจนปิดปากเงียบขนาดนี้..."

ผู้สืบข่าวคิมตอบ

"คุณคิมถ้ายังพูดจาหมาๆ ผมไล่คุณออ-"

หัวหน้ากล่าว พร้อมกับเสียงทุบโต๊ะดังลั่นห้อง

"ต่อให้ผมตายไป...ก็จะมีคนมาทำเรื่องนี้แทนผม...มันไม่จบแค่นี้หรอกครับ"

ผู้สืบคิมเดินออกจากห้องพร้อมปิดประตูกระแทก

2 วันต่อมา

"คิม...นายได้ข่าวเรื่องที่มีกลุ่มเด็กอาชีวะออกอาละวาดป่วนเมืองแล้วใช่มั้ย?"

นพ(เพื่อนสนิทผู้สืบคิม)กล่าวถาม

"นั่นน่ะไม่ใช่การอาลวาดสักนิด เด็กพวกนี้กำลังเรียกร้องให้มีการตรวจสอบบริษัทไอ้ประธานเดแวน นายไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ? จู่ๆ เศรษฐกิจระแวกนั้นก็ตกต่ำอย่างเห็นได้ชัด ร้านค้าระแวกนั้นต่างพากันขายที่กันในราคาที่ต่ำ เพราะพิษเศรษฐกิจ...เด็กพวกนี้ก็คงจะเป็นลูกหลานของคนเหล่านั้นแหละ"

ผู้สืบคิมกล่าว

"โห...เรื่องแบบนี้ทำไมยังปิดข่าวกันได้นะ"

นพกล่าวด้วยความสงสัย

"เพราะเงินยังไงล่ะ"

ผู้สืบคิมกล่าวตอบ

"เดแวนและบริษัทของมันต้องชดใช้ในสิ่งที่มันทำ..."

ผู้สืบคิมกล่าวต่อ

"อืม...อ้อ!เกือบลืมไปเลย อ่ะนี่ไฟล์วิดีโอจากกล้องวงจรที่นายขอไว้"

นพกล่าวพร้อมยื่นแฟลชไดร์ฟให้

"ไว้เจอกันอีกล่ะคิม ระวังตัวด้วยแล้วกันช่วงนี้"

นพกล่าวแล้วเดินจากไป

"...คงจะมีสงครามเร็วๆ นี้แหละ คราวนี้ต้องเป็นข่าวใหญ่ให้ได้"