ตอนที่3

จิ๊บ จิ๊บ~~ "อะ อืมมม" เสียงของหญิงสาวดังขึ้น "อะ โอ้ยย เจ็บชะมัดเลย" เมื่อนางจะขยับตัวบิดไปข้างซ้าย ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น นายหญิง ข้าน้อยมาเก็บผ้าพรมจรรย์เจ้าค่ะ ผะ ผ้าพรมจรรย์ พลันสิ้นเสียงเรื่องราวยามค่ำคืนก็ผ่านเข้ามาในความทรงจำ หน้าของนางก็ร้อนผ่าวขึ้นทันที และ รีบหันไปมองข้างกาย แต่ก็ไร้วี่แววของร่างใหญ่เมื่อคืน...

"ข้าขอเตรียมตัว สักครู่ " ไม่นานนางก็เรียกให้จ้ารับใช้เข้ามาเก็บผ้า ซึ่งเมื่อคืนนางไม่ได้มองดูที่เตียงเลนไม่รู้ว่ามีผ้าสีขาววางไว้ ซึ่งตอนนี้มันเต็มไปด้วยเลือดของนางเอง...ครั้งแรกมันเจ็บขนาดนี้เลยหรอ หรือ ของเขามันใหญ่เกินไปกันนะ เห้ออ รูปร่างนั้นของเขาก็ด้วย มันช่างงง อั๊ยยยย ฉันบ้าไปแล้วหรือไงเนี่ยมัวมาเพ้อถึงรูปร่างของไอ้ปีศาจตัวนั้น เชอะ มาว่าฉันว่าผ่านมือชายมาเป็นร้อย อภัยให้ไม่ได้

"เอ่ออ มีใครอยู่ด้านนอกไหม ข้าต้องการล้างหน้า" .....

"มีใครอยู่ไหม ข้าจะล้างหน้า!!!".....

ปัดโธ่เอ้ย ไม่มีใครอยู่เลยรึไงกัน หรือฉันจะกลายเป็นคนที่โดนทอดทิ้ง เหมือนที่เคยเห็นในซี่รี่ย์น้ำเน่าพวกนั้น ไม่น้าาาา ฉันไม่อยากเป็นแบบนั้นอ่าาToT...เฉวียน เจี๋ย พยายามขยับตัวลุกขึ้นยืน กึก กึก กึก ไอ้ขาบ้านี่โดนแค่นี้ก็สั่นแล้วเรอะ แต่ไอ้เจ้าแีศาจนั้นก็เล่นฉันยันเกือบรุ่งเช้า ไม่สั่นก็ไม่รู้จะว่ายังไงเหมือนกันล่ะนะ ชีวิตรักของฉันมันจะโรแมนติกดังที่ฝันไว้ไหมล่ะเนี่ยยยย เฉวียน เจี๋ย เดินออกมาจากห้องเพื่อจะไปหาที่ล้างหน้า และ อาหาร แต่สายตาดันไปสะดุดกับอะไรบางอย่าง เอ๋ นั่นอะไรหน่ะ

"ฮื้อ ฮื้อ ข้าไม่ยอมท่านพี่เฮ้อหลานจะไปแต่งงานกับนางส่ำส่อนนั้นได้อย่างไร ข้ามาก่อนนาง ข้ารักท่านพี่เฮ้อหลานมาตั้งแต่เด็ก ข้าไม่ยอมท่านพี่เฮ้อหลานต้องหย่ากับนังนั่น"

"ใจเย็นๆก่อนแม่นาง ลู่ ไปตามท่านแม่ทัพมาเร็วเข้า"

"เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ"

"เอ่อ คือว่าฮูหยิน"

"นังนี่หน่ะ หรอ เฉวียนเจี๋ย"

"ใช่ข้าเอง เจ้าเป็นใครมาร้องไห้ฟูมฟายทำไมที่บ้านท่านแม่ทัพ"

"ข้าคือ ลู่ จินเชียง คนรักของท่านแม่ทัพ เจ้ามันนังผู้หญิงสำส่อนที่ใครๆต่างล่ำลือ เจ้าไม่เหมาะที่จะเป็นฮูหยิน"

"เอ๋... เรื่องนี้ท่านคงต้องถามท่านแม่ทัพแล้วล่ะนะว่าข้าสำส่อนจริงหรือไม่"

"เกิดเรื่องอันใดขึ้น"

"ท่านพี่เฮ้อหลาน ทำไมท่านพี่ต้องแต่งงานกับนางสำส่อนนั้นด้วยเจ้าคะ ข้าดีกว่านาง ทำไมท่านพี่ถึงไม่เลือกข้า"

"เรื่องนี้เป็นราชโองการของฝ่าบาทข้าขัดราชโองการฝ่าบาทมิได้"

"แต่นางสำส่อน มั่วชายไม่เลือกหน้านะเจ้าคะท่านพี่"

"ใครช่างกล้า!!! กล่าวหาภรรยาข้าเช่นนี้"