" ถวายบังคมฝ่าบาทพะยะค่ะ/เพคะ"
บุคคลทั้ง 4 ก้มทำความเคารพและกล่าวด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน
"ลุกขึ้นเถิด"
ฮ่องเต้กล่าวขึ้นก่อนจะถามต่อว่า
" ข้าได้ยินลูกซานบอกว่าพวกเจ้าจะทำสู้กันงั้นหรือลี่ชูเหยาไป๋ฉินลุ่ย"
" เพคะ!/พะยะค่ะ!"
ไป๋ฉินลุ่ยและลี่ชูเหยาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงตกใจและสีหน้าสงสัย โดยที่ไม่ทันสังเกตว่า เหล่าองค์ชายองค์หญิงที่อยู่ด้านหลังฮ่องเต้และฮองเฮาตัวสั่นมากแค่ไหน
" พะ...พวกเจ้าอย่าทำสงครามกันเลยนะ...พวกเราต่างก็เป็นเพื่อนกันทั้งนั้น"
องค์หญิง 8 หลูซวี่เสียนบอกลี่ชูเหยาและไป๋ฉินลุ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือกล้าๆกลัวๆ
" ทำไมพระองค์ถึงพูดเช่นนั้นล่ะเพคะ"
ไป๋ฉินลุ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ
"กะ...ก็พวกเจ้าบอกว่าพวกเจ้าจะทำสงครามกันไม่ใช่หรือ"
ไป๋ฉินลุ่ยและลี่ชูเหยาหันมองหน้ากันด้วยความงงงวย
" เขาไม่คู่ควรที่จะทำสงครามกับหม่อมฉันหรอกเพคะ"
"เจ้า"
"สรุปเป็นเรื่องเข้าใจผิดสินะ"
" เพคะ/พะยะค่ะ"
หลังจากที่เคลียร์กันจบฮ่องเต้ก็ได้กล่าวตักเตือนเหล่าองค์ชายและองค์หญิง
"เพคะเสด็จพ่อ/พะยะค่ะเสด็จพ่อ"
...----------------...
( เฮอ...ในที่สุดวันนี้ก็ผ่านไปด้วยได้ด้วยดีสินะ เกือบแย่แล้วสิเรา)
"เป็นอะไรไปเจ้าคะคุณหนู"
"...อืม~ ไม่เป็นไรหรอก"
...และในที่สุด...
ราตรีเหมือนเม็ดจันทราส่องแสงสุขสกาวดวงดาวระยิบระยับดุจแสงเทียน ค่ำคืนเงียบงานสายฝนปรอยๆ ห่มผ้าให้อุ่นข่มตาลงนอน
...และคืนนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี...
รุ่งอรุณดิ์สาดส่อง เสียงนกร่ำร้อง ลมโชยชื่นใจ
" คุณหนูเจ้าคะ คุณหนู ตื่นได้แล้วเจ้าค่ะคุณหนู"
เสวียนอวี่สาวรับใช้สุดน่ารักวัยประมาณ 12-13 ปีเอ่ยเรียกไป๋ฉินลุ่ย(เสวียนอวี่เป็นคนเดียวกันกับที่ไป๋ฉินลุ่ยอุ้มกระโดดลงจากรถม้าในตอนที่ 1.1เรื่องของคนขับรถม้า)
"..."
ถึงแม้จะได้ยินที่เสวียนอวี่เรียกแต่ไป๋ฉินลุ่ย ก็ไม่มีท่าทีว่าจะลุกขึ้นเลย
" คุณหนูเจ้าคะ ในเมื่อได้ยินแล้วก็รีบลุกขึ้นเถอะเจ้าค่ะเดี๋ยวนายท่านจะดุเอา"
"... ก็ได้"
ไป๋ฉินลุ่ยทำท่าครุ่นคิดก่อนจะตอบอย่างไม่เต็มใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments