หลักจากที่ฉันทะลุมิติมาที่นี่ นี่ก็ผ่านมาเกือบ 15 ปีแล้วสินะ หน้าเบื่อจัง แต่ก็ดีนะที่เกิดมาในครอบครัวที่รักกันน่ะ ไม่งั้นด้วยนิสัยของฉันคงได้มีเรื่องทั้งวันแน่
"ระวัง!"
เสียงเด็กสาวในวัย 12-13 ปีเอ่ยตะโกน ก่อนที่รถม้าทั้งสองคันจะเข้าปะทะกันที่มุมหักโค้ง
หญิงสาวที่อยู่ในรถม้าเมื่อรู้ว่าต้องเกิดอุบัคิเหตุแน่นอน ไม่รอช้ารีบออกมาคว้าตัวเด็กสาวออกจากตรงนั้รทันที บุรุษรูปงามที่อยู่ในรถม้าอีกคันก็เช่นกัน รีบกระโดดออกจากตรงนั้นทันที
"เจ้าไม่เป็นไรนะ"
หญิงสาววัย 14-15 ปีเอ่ยถามเด็กสาวที่อยู่ในอ้อมแขนด้วยความเป็นห่วง
"เจ้า...เจ้าค่ะ"
เด็กสาวตอบตะกุกตะกักเพราะยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ จากนั้นหญิงสาวจึงเงยหน้าไปมองคนขับรถม้าที่นางไม่ได้ช่วยเอาไว้
"คุณหนู...ท่านช่างใจร้ายยิ่งนัก"
คนขับรถม้าหันมามองนางด้วยสายตาที่ได้รับความไม่เป็นธรรม
"ใครใช้ให้เจ้าเป็นคนขับล่ะ"
หญิงสาวตอบไปอย่างเฉยชาและไร้เยื่อไย ทำเอาคนขับรถม้านั้นแทบจะร้องไห้ออกมาดังๆ
"คุณชาย..."
คนขับรถม้าอีกคันเดินเข้ามาเรียกผู้เป็ยนายเบาๆเพื่อจะรายงานสิ่งที่เสียหาย
"คือว่า...ล้อมัน"
ผู้เป็นบ่าวเอ่ยด้วยน้ำเสียงกล้าๆกลัวๆก่อนจะบอกผู้เป็นนายว่า
"ล้อมันมีลอยเล้าใกล้แตกเกรงว่า...จะไปไม่ถึงที่หมายขอรับ"
ชายหนุมผู้ที่ได้รับฟังก็ไม่เอ่ยอะไรมากเพียงแต่...
"ข้าต้องไปแล้วเจ้าเครียเรื่องนี้ให้รู้เรื่องล่ะ แล้วก็ไปบอกท่านพ่อด้วย"
หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบก่อนจะชิ่งหนีพร้อมกับอุ่มสาวใช่ในมือไปด้วย
"... ไม่เอา! คุณหนู!"
เมื่อเขาตั้งตัวได้ทั้งสองคนก็ออกไปจากที่นี่เสียแล้ว ทิ้งให้เขาต้องเครียปัญหาคนเดียวอีกแล้ว...
"คุณหนูท่านนี่หนีเร็ว(เลว)เสียงจริง..."
เขาทำได้เพียงตะโกนไล่หลังทั้งสองและจำใจต้องเครียปัญหานี้
"งั้นพวกเจ้าเครียกันไปเถอะ"
ในเมื่อนางให้คนใช้ทำแทนงั้นเขาเองก็จะให้คนใช่ทำแทนเช่นกันเพื่อความยุติธรรม โดยที่ไม่มีคนสนใจคนขับรถม้าทั้งสอง พวกเขาเองก็ไม่รู้จะทำเช่นไรดี ทำได้เพียงกลับไปเรียนนายท่าน
และจากการพบกันของทั้งสองตระกลูผลสรุปที่ได้ออกมาก็คือ
...ในเมื่อพวกเขาไม่ได้สนใจก็ช่างมันเถอะไม่เป็นไร...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments