I'M Gray | Ep.1

...เสียงลมพัดเบาๆพร้อมกับ ใบไม้ที่พริ้วไหวไปตามสายลม บรรยากาศช่างดูโรแมนติกชะมัดเลย ถ้าไม่มีฝนตกอ่ะนะ เห้อ~ ชายร่างบางถอนหายใจอย่างเบื่อหนายพลางบ่นพึมพัมกับฝนที่โปรยลงมาทำให้เสื้อของเขาเปียก " สวัสดีครับ ผมเกรย์ อายุ16ปี เด็กนักเรียนม.4ที่กำลังจะไปโรงเรียนวันแรกก็เปียกฝนซะเเล้ว คนเรามันก็ต้องสู้ชีวิตอ่ะนะครับ.. "...

...ระหว่างที่เขากำลังรีบวิ่งหาที่หลบฝนชั่วคราว พร้อมกับเอากระเป๋าเป้ของโรงเรียนขึ้นมาถือไว้บนศีรษะ เพื่อบังฝน ก็ได้มีกลุ่มหญิงสาวที่เดินมาพร้อมกัน หนึ่งในนั้นเป็นสาวร่างบาง รูปร่างค่อนข้างสูง ผมยาวของเธอพริ้วไหวไปตามสายลม และโบว์สีน้ำเงินกับเครื่องแบบมัธยมปลาย แสดงให้เห็นว่าเธอคือนักเรียนม.6 เมื่อทั้งคู่ได้สบตากัน ก็ทำให้ฝ่ายชายได้เห็นดวงตาสีเขียวที่แสนงดงาม ถึงแม้นั่นจะไม่ใช่ดวงตาจริงๆก็เถอะ เธอยื่นร่มมาให้เขา พร้อมบอกกับเขาว่า " ให้น้องนะคะ เห็นเดินเปียกฝนแบบนั้นแล้วมันเหมือนลูกหมาตกน้ำเลย พี่สงสาร " หากเป็นชายหนุ่มคนอื่นก็คงจะตกหลุมรักเข้าให้แล้ว แต่กับเด็กหนุ่มคนนี้เขากลับพูดกลับไปว่า " ขอบคุณครับพี่ แค่ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ชอบให้ใครมาสงสารผม " พอเขาพูดจบก็รีบวิ่งเข้าโรงเรียนไป ทิ้งให้สาวๆยืนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ท่ามกลางความงง หญิงสาวผมสั้นคนหนึ่งก็หัวเราะเบาๆขึ้นมา พร้อมกับเอ่ยปากว่า " น้องคนนี้ก็น่ารักดีเนอะ ฟ้า " หลังจากเธอพูดจบ ก็ทำเอาเพื่อนๆของเธองงกันมากกว่าเดิม ฟ้า คนที่เป็นคนยื่นร่มให้จึงกล่าวว่า " แกมองยังไงให้น่ารักวะ เกรซ ดูเป็นคนแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ "พวกเธอเริ่มเถียงกัน ทำเอาเพื่อนๆคนอื่นขำกันไปตามๆกัน...

...ขณะที่สาวๆกำลังหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ทางฝั่งของเกรย์ ก็กำลังหลงทางในโรงเรียนที่กว้างใหญ่! จนกระทั่งเสียงเพลงมาร์ชดังขึ้น เด็กหนุ่มก็พูดออกมาเลยว่า " ฉิบหาย! " การที่เพลงมาร์ชดังขึ้นนั้นหมายถึง ถึงเวลาที่ต้องเข้าแถวแล้ว ซึ่งถ้าหากเข้าแถวแบบปกติก็คงไม่ยากที่จะหาที่เข้าแถว แต่เนื่องจากวันนี้ฝนตกเขาจึงต้องเข้าแถวตามห้องหรือหน้าห้องนั่นเอง เขาจึงรีบวิ่งไปอีกตึกนึง ที่ยังไม่ได้ไป จนมาร์ชจบลง เสียงเพลงชาติไทยก็ได้ดังขึ้น เขาก็เจอห้องที่มีเด็กผู้หญิงผูกโบว์สีขาวกับเครื่องแบบมัธยมปลาย ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของเด็กม.4 เขาจึงรีบเดินเข้าไปถามผู้ชายคนหนึ่ง ด้วยสภาพที่เหงื่อออกเต็มตัว ว่านี่คือห้อง4/3ใช่หรือไม่ โชคดีที่เด็กชายคนนั้นตอบว่าใช่ เขาจึงรีบเข้ามาต่อแถวร่วมกับเพื่อนๆในห้องของเขาทันที ทันใดนั้นชายรูปร่างสูงที่เขาถามไปเมื่อสักครู่จึงเอ่ยว่า " สวัสดี เราแม็คนะ ยินดีที่ได้รู้จัก " เขายื่นมือมาเหมือนต้องการให้เขาจับมือทักทาย เขาจึงยื่นมือไปจับมือทักทายเขากลับพร้อมพูดว่า " เราเกรย์นะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน " จากนั้นแม็คก็ได้กล่าวว่า " ทำไมนายมาเข้าแถวสายอ่ะ " เกรย์หัวเราะเเล้วพูดว่า " เราหาห้องตัวเองไม่เจออ่ะ นายอยู่มาตั้งแต่มัธยมต้นแล้วสินะ ถึงได้รู้ว่าห้องอยู่ที่ไหน " พอได้ยินประโยคนั้นแม็คจึงหัวเราะพร้อมกับบอกว่า " เราไม่ได้อยู่ในโรงเรียนนี้ตั้งแต่ม.ต้นหรอก เราเเค่ ถามครูเท่านั้นเอง " ชายหนุ่มเพิ่งตรัสรู้ว่า ถามครูก็ได้นี่หว่า...

...--จบ ep.1--...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***