เจ้าหนี้ที่รัก
ณ บ้าน ตะกูลสิงห์สหพิบูล
สวัสดี~~เรา..หยี่หวานะ อายุ 26 ปี
การดำรงชีวิตก็~~ไม่ได้สวยหรูเท่าไร😅 แม่เสียตอนอายุได้ 15 ปี อยู่กับพ่อมาตลอด ซึ่งพ่อก็ .....
"ทำตัวให้มันมีประโยชน์กับฉันบ้างนะ&฿+#-&#+(#-&#(฿+-"
อืม...ก็นั่นแหละ อยากถามเหมือนกันว่าเคยรักกันบ้างหรือเปล่า ล่าสุดก็เอาเมียใหม่ลูกติดเข้าบ้านมาอีก
"ที่รักคะอย่าไปว่าลูกเลยคะแกก็โตๆแล้วปล่อยแกบ้าง"
(ฮึ..ตอแหลจริงๆพอหลับหลังพ่อฉันจิกกระบาลยังกับทาส)-_-
"ใช่ค่ะคุณพ่อพี่หยี่หวาเขาอายุเยอะแล้วอาจจะมีแฟนบ้างก็ไม่ผิดนะคะ"
เรื่องตอแหลนี้ ยกให้นางลูกติดแม่เลี้ยง เอาไปเลยจ้าามง😏
"พ่อคะ เลิกพูดเถอะคะ ต่อให้หยี่หวาอยู่พ่อก็ไม่เคยเห็นหัวอยู่แล้วนะคะ งั้นลาละคะสวัสดีค่ะ "
ฉันลากกระเป๋าที่อยู่ในมือ แล้วเดินออกจากบ้านเรียกแท็กซี่ไปหาเพื่อน ที่มีกันแค่เพียง 3 คน
ย้อนเวลากลับไปก่อนหน้านี่ 2 ชั่วโมง
"พ่อเรียกหยี่หวามาทำไมคะ?"
"ฮึ แกยังเรียกฉันว่าพ่อได้อีกเราะหายหัวไปจนฉันนึกตายยย"
ดูคำพูดสินี้หรอคนเป็นพ่อ เฮอะ
"ทำไมคะ?😏 เสียดายหรอคะที่ลูกสาวคนนี้ยังไม่ตายยย"
ปัง!!! พ่อทุบโต๊ะอย่างแรง แต่นั่นก็ไม่ทำให้ฉันรู้สึกกลัวเลย ที่ผ่านมาก็เอาแต่สนใจลูกนอกคอกนั่นไม่เคยจะสนใจฉันสักนิด
"นี้แกกล้าปากดีใส่ฉันหรอฮะ!!😡"
"ก็แล้วทำไมละคะที่พูดมันไม่จริงหรอไงฮะ"ฉันขึ้นเสียงสู่กลับ
เพี๊ยะ!!
ฉันหน้าหันไปตามแรงตบ
"นี้พ่อกล้าตบหยีหวาหรอคะ🥺"
"ฉันเป็นพ่อแกทำไมฉันจะตบไม่ได้"
พ่อหรอคุณไม่สมควรได้รับสิทธิ์นั้นด้วยซ้ำ ฉันได้แต่กดอารมณ์ให้ใจเย็นลง
"แล้วที่เรียกมาจะใช้อะไร"
"ฉันล้มละลาย~~"
เฮอะ
"แล้วไงไม่ได้เกี่ยวกับหยีหวานีคะ😏"
"นี่แก~~~~😡"พ่อชี้หน้าใส่ฉันแล้วนิ่งไปสักพัก
"ฉันเป็นหนี้ 30 ล้าน "
"30 ล้าน!!! นี้พ่อบ้าปะไม่ใช่ว่าเอาเงินไปให้อีกสองคนนั้นหรอ"
"เงียบเถอะน่าาา"
"แล้วยังไงคะจะให้หนูไปใช้หนี้แทนหรอ"
"ใช่ฉันทำข้อตกลงไว้ว่าจะยกลูกสาวคนโตให้เพื่อใช้หนี้"
"ห๊ะ"😱
"นี้พ่อขายหนูให้เขาทุเรศพอกันทีจากนี้ไปจะไม่ขอกลับมาเหยียบที่นี้อีก!!!"
ฉันเดินออกมาอย่างไว แล้วขนของออกมา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments