"prologue"

ตราประทับนี้มีอำนาจในการสังหาร..หากผู้ที่ได้ประทับตราก่อการทรยศเมื่อใดไม่สามารถร้องขอการอภัยโทษได้นับเป็นการลงทัณฑ์ที่เด็ดขาดที่สุด หลังจากกฎและข้อบังคับใหม่ถูกนำมาใช้ หอสมุดโลกแห่งนี้ก็มีระเบียบมากขึ้นในการดำรงอยู่อย่างสงบสุกเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน..

ในช่วยหลายศตวรรษต่อมา ..

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ในเมืองของเหล่าภูตผู้ดูแลหอสมุดโลก มีผู้ทรงอำนาจจากทั่วสารทิศมาเยือนด้วยสีหน้าปลาบปลื้มและลุ้นระทึกการให้กำเนิดทายาทของภูตผู้มีอำนาจสูงสุดในเผ่าทั้งสองที่กว่าสิงร้อยปีจะเกิดขึ้นสักครั้ง ย่อมมีผู้มาร่วมเเสดงความยินดีกันมากหน้าหลายตาเป็นธรรมดา

"จะคลอดออกมาปลอดภัยไหมนะ" ย้ำเสียงเจือกังวลของชายหนุ่มภูตเผ่าดีมอน ผู้ดูแลสูงสุดแห่งหอสมุดโลกดังขึ้นพร้อมกับดวงตาสีแดงเลือดที่มองตรงไปยังห้องทำคลอดอย่างกระวนกระวาย

"ต้องปลอดภัย ต้องปลอดภัย " และอีกหนึ่งผู้ดูแลสูงสุดหอคอยโลกเผ่าดีวากุมมือภาวนาอย่างที่ไม่ค่อยได้ทำนัก สีหน้าไม่สู้ดีนั้นทำให้คนอื่นๆ เป็นห่วงเจ้าตัวไม่น้อย กลัวว่าจะเป็นลมไปเสียก่อนจะได้เห็นหน้าทารกน้อยที่กำลังกำเนิดมา

"ท่านพ่อท่านตาครับ ช่วยเงียบๆ หน่อยเถอะ"

ชายหนุ่มอีกคนที่ยืนลุ้นอยู่ไกลก็หันมาดูพ่อแม่ไปกับตาของตนทำกำลังพึมพำไม่เลิกเสียที

"เจ้าเองก็เหมือนกันนะคัทซ์ เดินไปเดินมาซะข้า

เวียนหัวแทนแล้วเนี่ย" เคทูซมองหน้าลูกชายผมดำอย่างอ่อนใจ ชายผมทองพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย "ก็ข้ากังวลนี้ครับ" คัทซ์ยิ้มแห้งๆแล้วยกมือเกาหัว "เรื่องนั้นช่างเถอะ ที่ข้าสนตอนนี้น่ะมีแค่เรื่องของหลานเท่านั้นแหละ จะได้หลานชายหรือหลานสาวกันนะ" ผู้ดูแลผมสีทองเอ่ยขณะมองไปที่ประตูทำคลอด"ถ้าได้หลานสาวคงจะน่ารักไม่น้อยแต่ถ้าเป็นหลานชาย.." " ได้วินาสันตะโรกันแน่คราวนี้ล่ะ" สามหนุ่มพูดขึ้นมาอย่างพร้องเพรียงกัน ก่อนที่จะมองหน้ากันเองแล้วยิ้มเเหยออกมา"ท่านพ่อกับท่านตาอ่านหนังสือทำนายแล้วใช่ไหมครับ"คัทซ์ถาม

"อ่านแล้วล่ะ"ทั้งสองพยักหน้ารับ

"ชะตาเด็กคนนี้ประหลาด มีทั้งความเรียบง่ายและยุ่งเหยิง"ผู้ดูแลผมดำกล้าวด้วยสีหน้าจริงจัง ก่อนผู้ดูแลผมทองจะว่าเสริม "แต่การกำเนิดของเด็กคนนี้จะทำให้เผ่าพันธุ์ของเราได้พบกับความสงบสุขไปอีกนานนับพันปี" "ใช่ครับ เป็นดวงชะตาที่ยิ่งใหญ่ แต่ว่า.."ชายหนุ่มผู้กำลังจะเป็นพ่อเอ่ยอย่างเคร่งเครียด ทำให้คนที่ยืนฟังพลอยคิ้วขมวดไปด้วย "แต่ว่าอะไรรึ" "เราจะเลี้ยงดูเขาอย่างไรให้ยิ่งใหญ่อย่างชะตาทำนายล่ะครับท่านพ่อ" คัทซ์ตอบแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ "ผมยังคิดแนวทางเลี้ยงเขาไม่ออกเลย หรือจะเอาไปหากพวกสัตว์ประหลาดดี จะได้ถึกๆ เหมือนพวกนั้น"

โป๊ก!!

มะเหงกหนักๆ ซัดเข้ากลางหัวคัทซ์อย่างพร้อมเพรียง ดวงตาสีแดงเลือดและดวงตาสีทองจ้องเขม็งปานจะกินหัวคนคิดพิเรนทร์ทันที "ถ้าเจ้าเอาไปฝากเลี้ยงกับพวกนั้น เกิดหลานข้ากลายพันธุ์ขึ้นมาจะทำไงฟะ !" เจ้าของดวงตาสีแดงเอ่ยเสียงเข้ม ทำท่าอยากจะเขกหัวลูกชายตัวดีอีกสักที ชายผมทองก็หันว้ากใส่ด้วยเหมือนกัน "ใช่ๆ หลานข้าจะต้องไม่ถูกสิ เขาต้องเรียนเย็บปักถักร้อยเท่านั้น"

"ฮะ!?"

เดียวนะ...

"เอ่อท่านพ่อตาครับ เรายังไม่รู้เลยนะครับว่าเด็กคนนี้เป็นผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง ท่านจะรีบเลือกเกินไปรึป่าวครับ!!"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***