บทที่3

สายลมยามเย็นพัดเอื่อยกระทบหน้า ระลอกคลื่นเคลื่อนตัวเอื่อยๆกระทบลำเรือ งานเลี้ยงที่พี่ชายเอ่ยวานให้มาแทนนั้น ถูกจัดขึ้นบนเรือลำใหญ่ เพราะความไม่ตรวจสอบให้ดีเสียก่อนจึงต้องยืนพะอืดพะอมหาที่พยุงตัวอยู่อย่างนี้ เพราะไม่ค่อยได้ขึ้นเรือบ่อยนักจึงมีอาการเมาเรือ แต่จะให้กลับก็คงจะไม่ได้เมื่อเรือออกร่องไปตามแม่น้ำแล้วน่ะสิ นู้นแหละรองานเลิกเท้าถึงจะได้แตะพื้น ภาวนาขอให้มีชีวิตรอดไปซบอกแม่

พนักงานเดินเสิร์ฟเครื่องดื่มให้แขกเหรื่อในงาน แต่ด้วยอาการเมาเรือหน่อยๆจึงทำให้ผมรับเพียงน้ำเปล่าเท่านั้น ไม่อยากดื่ม ไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น กลัวว่ามันจะย้อนออกทางเดิมเสียหมดนี่แหละ

ผมยืนฟังเจ้าของงานขึ้นกล่าวเปิดงานนิดหน่อยก็ออกมารับลมด้านนอก ซึ่งบริเวณนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ พอไม่ได้อยู่ในที่ที่อัดแน่นไปด้วยผู้คน อาการเมาเรือก็เหมือนจะดีขึ้นมาหน่อย งั้นก็อยู่ตรงนี้ยันงานเลิกเลยแล้วกัน เพราะไม่ต้องคุยธุระกิจอะไรอยู่แล้วด้วย เหมือนแค่มาเพื่อให้เกียรติเจ้าภาพเฉยๆ

ผมหยิบสมาร์ทโฟนแบรนด์ดังขึ้นมาถ่ายวิวทิวทัศน์อวดเพื่อนๆในโลกโซเชียลมีเดียสักหน่อย ทั้งแอคเคานต์แค่หลงผิดเข้ามาก็มึนเมาแล้ว มีแต่ภาพที่เกี่ยวกับพวกแอลกอฮอล์ และสิ่งมึนเมาต่างๆทั้งนั้น

อัพเดตความเคลื่อนไหวไม่นานบรรดาคนที่ติดตามก็แห่กันมาแซวเสียยกใหญ่ สร้างความขบขันให้กับเจ้าตัวไม่น้อย

ดูเหมือนผมจะปกติขึ้นนิดหน่อยแล้วนะ เพราะไม่ได้หมกมุ่นนึกถึงแต่ไอ้เวรนั่นเหมือนช่วงสองอาทิตย์ก่อนที่โคจรมาเจอกันเลยบังเอิญ อาจจะเป็นอาการหลงผิดชั่วขณะก็เป็นได้ เพราะผมไม่มีทางที่อยากโดนท่อนลำมันแหย่กระแทกรูแน่ๆ

ไอ้ฉิบหาย!

คำนี้ผุดขึ้นมาตีแสกหน้ากันจังๆ คนเรามันจะตายยากขนาดนี้คงไม่มีอีกแล้ว สาปส่งอยู่แหม๊บๆ ตัวจริงดันโผล่มานู้นแล้วไหมล่ะ แต่ว่าก็ว่าเถอะถอนสายตาออกมาไม่ได้เลย เรือนผมสีบลอนด์ตามแบบฉบับลูกครึ่งซึ่งไม่รู้ว่าอีกเสี้ยวหนึ่งของมันเป็นคนประเทศไหน แต่ก็ยอมรับเลยว่า ยีนส์เขาดีไม่หยอก ถึงทำให้ผีเปรตอย่างมันดูดีขนาดนั้นได้ บวกกับดวงตาสีอเมทิสต์ที่ผมไม่ค่อยเห็นในหมู่มวลคนต่างชาติเท่าไหร่นัก ยิ่งสะดุดตาเข้าไปใหญ่

เวลาที่สายตาคู่นั้นจับจ้องสิ่งใดเหมือนกับหมาล่าเนื้อที่หิวโซพร้อมจะขย้ำเหยื่อให้แดดิ้นแทบเท้า

!!!

"มึงจะมองอะไรกูนัก หรือว่าหิวควย ถึงได้ทำหน้าอ้อนควยส่งมาให้อยู่ได้" เพราะมัวแต่ยืนจ้องอีกคนและพร่ำพิจารณาทุกอากัปกิริยาของคนตรงหน้าอย่างลืมตัว จึงไม่พ้นถูกคนหยาบคายพูดจาเหยียดหยามกันอย่างเปิดเผย

คิ้วเรียวกระตุกยิกๆ โกรธแต่พยายามสะกดกลั้นเอาไว้ จะทำตัวหยาบคายตอนนี้ไม่ได้เพราะต้องแบกชื่อเสียงวงศ์ตระกูลให้บนบ่าจนหนักอึ้ง ทำได้เพียงกัดฟันกรอดจนสันกรามนูนเน้น มือกำหมัดแน่นข้างลำตัว คอยนับหนึ่งถึงร้อยในใส่หวังไม่ให้ตนเผลอเหวี่ยงหมัดซัดหน้าแม่งให้ฟันร่วง

"โกรธหรือว่าเงี่ยนตัวจนสั่น แยกไม่ออกเลยว่ะ" ใบหน้าลูกเสี้ยวขยับยื่นเข้ามาใกล้ เว้นระยะไว้เพียงนิดไม่งั้นใบหน้าคมตามแบบฉบับลูกครึ่งคงฝังไปกับหน้าอกของผม

รีมฝีปากหนาแง้มออกก่อนจะแลบลิ้นยื่นยาวออกมาเลียหัวนมผ่านเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด "หัวนมแข็งเป็นไตเลยนะ" ผมไม่รู้เลยสักนิดว่ามันแข็งชูชันจนนูนเด่นจะทะลุเสื้อตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมไม่เข้าใจกลไลการทำงานของร่างกายตัวเองเลย เหมือนกับว่าจะสปาร์คง่ายเหลือเกินเวลาอยู่กับมัน

แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าอยากได้มากกว่าปลายลิ้นที่เลียหัวนมกันเมื่อกี้ อยากให้ทำมากกว่านี้ อยากได้มากกว่านี้ ความรู้สึกผมตอนนี้คือพร้อมอ้าขาให้มันตะบี้ตะบันสวบอัดท่อนลำ เข้ามาทะลุทะลวงจนขาสั่นหงันงก ครางปากคอสั่นฟังไม่เป็นภาษา

...***...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***