Fic: Naruto ฉันทะลุไปต่างโลกเพื่อเปลี่ยนเนื้อเรื่อง

สวนสัตว์

วันว่างๆนั้นได้มา สวนสัตว์..แถม ข้าวกล่องเรา ทำเอง..เพราะได้ของเยอะ..เลยทำมาเต็มเลย....แต่ว่านะ...ได้มาเต็มเลย ...เต็มเกินไป

แถมมากับพวกผู้ปกครองพวกนี้หมดเลยเหรอ ทำไมต้องมานะ...แถมข้าวกล่องเราทำมามากแล้วยังได้ของเต็มมาอีก ...แล้วก็...

"พวกนี้คืออะไรเล่า กระจอกจังเลยแค่นี้ก็ยกไม่ได้"นารูโตะ หน๊อย...ออ ลืมไปเลย เจ้าพวกที่ตามหลังนี้น่ะ เป็นโปเกม่อนน่ะ ไม่รู้ว่ามาจากไหนอะไรหรอกนะ แต่ว่า พอตื่นมาเมื่อวาน ก็มีกล่องยักษ์มา แถมโปเกม่อนก็ออกมาทับจังๆ...รวมโปเกม่อนหมดเลย...สินะ

แถมมีจดหมาย...แปลกๆ....ข้างในเนื้อหาคือ

เกท ออฟ บาบิโลน

อันนี้น่ะเรารู้ว่าเป็นเกทของกิลกาเมช เรื่องFate เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหมายความว่าไง แต่ก็ ดีแล้วล่ะนะที่มีเพื่อนแล้วล่ะ...เราก็ ไม่เหงาแล้วล่ะ...

"นะ..นี่นารูโตะ"นามิคาเสะ มินาโตะ ที่เป็นถึงโฮคาเงะ ก็เป็นแค่พ่อเห่อลูกเท่านั้นแหละ น่ารักตรงไหนนะแต่ถ้าทำตัวดีๆก็คงน่ารักแหลั

"หึ...งั้น ลองยกดีไหมล่ะ เดี๋ยวจะไม่ได้พูดอีกตลอดไปเลยไอ้หนู"

"อึ้ย!!! ใครไอ้หนูกัน!! มาเลย!!"งั้นก็...ยกอันหนักสุดให้ล่ะกันนะ ในมือนี้เอาวางใส่มือซะเลย

ตุบ!!!

"เจ็บง่า!!!! แงงงงงงงง!!!"ร้องอีก..สม

"แงงงงงงง!!!!"

"นะ..นารูโตะ"จะร้องตามเหรอ...ปลอบเป็นไหมฟะ...ไปดีกว่าเรา....วางของใส่ล็อคเกอร์ (มีได้ไง) แล้วก็นะ ไปดูสัตว์กัน

"หือ..."ช้าง....มองดูนี้ แต่ล่ะคน สนุกใหญ่ตามเดิมสินะ

"ต่อไปเป็นเสือนะ"เสือ....

โฮกกกกก!!!!!

"ง้าาาาาา!!!!!!!"

หนีไปหมดเลยแฮะ....แต่ก็มองอย่างเดียวเลยเรา

"โห ไม่ขยับสักก้าวเลยแฮะ"อุจิวะ ชิซุยที่มาเป็นเพื่อนอุจิวะ อิทาจิ สองคนนั้นก็สังเกตเด็กคนนั้นมานานแล้วล่ะ ปกติจะดื้ออะไรพูดไม่ฟัง แต่ก็ ดันเย็นชาผิดกับหน้าตา

"โอกินะ ชอบเสือไหม"ซาสึเกะมาจากไหน

"อื้อ"

"งั้นหรอ! มะ..ไม่สิ นี้! นั้นน่ะ มี นั้นด้วย"ชี้กระเป๋าหลังนี้ หมายถึงกระต่ายหรอ ก็เห็นตั้งแต่มาแล้วนะ...แต่ที่ซาสึเกะชี้คือ

แพนกวิน

"แพนกวินน่ะเขาอยู่ตรง พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนู่นซาสึเกะ"มิโกโตะที่เป็นแม่บอก เรานี่สะดุ้งขึ้นเลย

เพนกวิน มีด้วย! คิดว่าแค่เกาะสวรรค์ตัวยักษ์เท่านั้น! พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำก็มี!

หันหน้าไปทางเสือตาประกายห้ามไม่ได้ พากันกลั้นขำใหญ่เลยล่ะ อย่างไงก็เด็กเป็นเด็กนี่นะ

"งั้นไปนั้นไหม"พาไปไหน

ง่าววววว~~~

ลูกเสือ....น่ารัก จัง....ถ้าไม่มีกระจกเราจะจับมาแล้วนะ

ปิก๊าบี~~

ปุ่ยๆ~~

ทุกคนนี้นะขึ้นหัวเราเลยนะ มิวบินไปมาเล่นหัวใหญ่เลยนะ ตัวใหญ่ห้ามออกมาล่ะนะไม่งั้นมีแตกตื่นแน่นอน

"นั้นสินะ ถึงข้าวเที่ยงแล้ว จองที่แล้วเหรอเนี่ย "นั่งเต็มที่ขนาดนั้นไม่จองก็ต้องเรียกว่า เต็มที่ล่ะนะ^^

ยกวางๆเตรียมแล้วเอาเทๆไรให้นี้

"สุดยอด!!!!!"มาจากไหนนิ...

"ทำเองงั้นหรอ ใครสอนหรอ!"ต้องใสซื่อใส่สินะ เอามือลูบๆหน้าแล้ว เอาหนังสืออาหารให้เลย

"ทำนี้แล้วก็นี้แล้วก็ได้เลย เอาตัวแบบมาเลยทำได้น่า"ต้องยิ้มไว้ๆ

ว๊าววววววววววว!!!!

คาวาอี้!!!!

"เหอะๆ..."เอาเหนื่อยเลยเรา มานั่งตรงเดิมแล้วนั่งกินข้าวช้าๆ แต่ก็มองพวกพิคาชูนี้เอายกยิ้มออกมาเลย ทุกคนนี่นะวิ่งไปมานี่เราเอาเทอาหารหมดๆเลย

เลมา~

"หึ อย่ากินเยอะล่ะฮาลิมาลอน เดี๋ยวอ้วนนะ หือ "วิ่งไปมายังบินไปมาอีก แต่ล่ะคน แต่ก็นะ เอารีบงับไวๆแล้วนั่งดูทุกคนกินนี้ ตาประกายใหญ่เลยล่ะ สัตว์อะไรเราชอบหมดแหละนะ

แถมเป็นที่รักของสัตว์ด้วยนะ เด็กน้อยนี้โดนกอดจังๆไปนุ่มนิ่มจักจี้ไปมาตลอดเลย นิสัยต่างกันก็จริงนะแต่ก็เป็นเด็กดีหมดเลยนะ

"กระต่ายนั้นๆ"อย่าลากๆ ซาสึเกะเอ่ย เป็นไรมากไหมเนี่ย

"โอ๊ะ!"พากันเกาคางได้เลย ซาสึเกะปิ้งโอกินะแน่นอน แต่ก็ทำให้นารูโตะกับคิบะพองแก้มงอนใหญ่เลย รีบวิ่งไปจับมือเล็กแย่งทันทีอีก

"ทำอะไรอะ!!"ซาสึเกะ

"ทางนี้ๆไวกว่าน้า!"โห้ย...

"ทางนี้ต่างหากเล่า!!"โห้ย....อย่ามาดึงฉันนะ....เอาเราถอนหายใจสักที แล้วรีบยกมือทั้งสองขึ้นเลย

"ไปพร้อมกันเลย~~~"

"ฮะ~~~!!! เย้!!!!"

ไปอุ้มกระต่ายกัน แต่พอเข้าเข้าไปแค่...ก้าวเดียว...

พรึ่บ!!

"หว่า!!!!"

กระต่ายรุมล้อม!!! มาเต็มสุดๆ....เอามือลูบๆทุกตัวเลย

"เอ้ามองกล้อง~~~"

แชะ!!~~

"หนึ่งบวกหนึ่งคือ~~"โห้ย....

"สอง!!!~~~"

"สอง..."อย่าเบียดกันเถอะ..ขอ แต่ล่ะอย่าง...เดินไปเข้าสวนอินทรีย์ได้ด้วย เหยี่ยวอะไรนี้ ไปแปปเดียว..สัตว์ติด .. อย่างกับมีอะไรเนี่ย...

"ขอบ้างสิ!!!"วิ่งมากันอีกนะ...มันก็หนีสิ...

"ข้างหน้านี้เป็นสนามรบแล้วสินะ"สนามรบ??? พอไปร้านขายตุ๊กตานี้

"ม่ะม๊า!ซื้อให้หน่อยๆ"

"ป่ะป๊าอันนี้ๆ"

นี่สินะ...สนามรบที่ว่า เรามองทางอื่นนี้ มองบนหัวตัวเอง เราไม่ต้องมี ก็ได้ล่ะนะ ก็มีอยู่แล้วนี้ คู่หูแล้วก็ เพื่อนกันตลอดไป จะปกป้องสุดชีวิตเลย...

พรึ่บ

"อ๊ะนี้"ซาสึเกะเอากระต่ายมาจากไหนนิ....

พริ้ว~ ซาสึเกะทางเราร้ายแฮะ

"ไม่เอา!! เอานี้ดีกว่า!!"นารูโตะมาอีกล่ะ...หมีหรอ...

"ไม่! อันนี้ต่างหาก!"จิงโจ้เหรอ...แต่ก็นะ มองนี้เยอะจัง...จู่ๆก็ได้ของ....คิดว่า...จะเอาเหรอฟะ!!!! เกรงใจแล้วก็ ไม่มีทาง!!!

"กระต่าย .."มองขึ้นนี้ ตุ๊กตายักษ์นั้น มีตัวเดียวด้วย!! เอามานอนได้หมดแน่นอน! แต่ว่า มองลงนี้ ถือไม่ได้.....รบกวนพวกพิคาชูมากไปอีก คิดในหัวนี้ จะลากก็ไม่เป็นไรเพราะใส่ถุงแต่กลัวขาดแล้วสกปรก อย่างไงก็ต้องซักแล้วซักไงมันยัดไม่ได้ด้วย

"นี่พี่สาวครับ ตัวนั้นน่ะ กี่เรียวครับ"

"เอาล่ะจะซื้ออะไรดีไหมจ๊ะ จะกลับกันแล้วน้า"

"ครับ!!~~~~"

"ค่าาาา~~~~"

"โอกินะจัง~ กำลังไปแล้วน้า~"คุชินะเล่นใส่ถุงตุ๊กตาเล่น แถมนั้น...อะไรน่ะ..มันมีกำเดาด้วย...เราเป็นหนูสีฟ้าทำท่าสยองใส่ยังหัวเรานี่ดิกขึ้นอีก เหมือนว่านั้นน่ะ จิตใจแท้จริงเหรอ....

"รอก่อนสิ~~~"จับพิคาชู..พิคาชู พิคาชูแต่งตัวหรอ มองนี้ ยังกระโดดมาอีก แค่กระพริบตาครั้งเดียวก็รู้ได้เลยว่า

น่ารักโคตร!!!!!!!

ข้างนอกออร่าดอกไม้ออกมาแต่ข้างในนี้กรี๊ดใหญ่กลิ้งในใจเลยมันน่ารักนี่!!!

ฟึบ!!

นี้กอดไว้แล้วเราจะกำเดาไหลแทน...เอาขยับมือไปมานี้ ลูบรัวๆเลย

"อ๊า!! โอจังยิ้มแล้ว!"โอจัง... หรอ ตั้งชื่ออะไรฟะพวกเอ็ง

"อย่ามาย่อชื่อฉันนะ...เอ๊ะ"อะไร...ขโมย...พิคาชู....ขโมย...พิคาชู....

"พิคาชู พิคาชู หงึก!! เอาพิคาชูคืนมาน้า!"มินาโตะคอตกเลยล่ะ ก็ เห็นว่า กลัวหนัก...เลย ช่วย ร้องเลยเหรอ!!!

ยังนี้

"นี้ๆ เดี๋ยวช่วยถือน่า เอ้าสูงๆ~~"ทำอะไรกับอีวุย!!!

"ง่าาาา!!!!"รีบเอามือขึ้นลงไปมา ร้องอีกแล้ว!!!

"รถไฟๆมาแล้วจ้า~~ เชิญขึ้นต่อเลย~"