EP2

จนนางเผลอหลับไหลไป จนถึงรุ่งเช้าของอีกวัน

พระอาทิตย์สีส้มกลมโตผ่านพ้นกลีบเมฆบางส่องกระทบผิวขาวซีดจนเป็นประกายสวยเด่นในผืนป่า

ดวงตาสองคู่ค่อยๆเบิกโตขึ้น เท้าเรียวยาวกระทบกับพื้นดินเปียกแฉะจนรู้สึกเย็นลมเย็นในยามฤดูหวานพัดผ่านให้เย็นเป็นช่วงๆนางจิ้งจอกขดตัวเพราะความเย็นที่โดนผิว นางค่อยๆแปลเปลี่ยนเป็นจิ้งจอกขาวเพื่อทำให้รู้สึกอุ่นขึ้นเล็กน้อยแต่ความซนความมุทะลุก็ไม่เคยที่จะเปลี่ยนแม้แต่นิด นางอยากจะลองคิดปลดพัณการการเป็นจิ้กจอกของนางแต่นางก็ไม่เคยที่จะทำสำเร็จจนนางถอดใจล้มเลิก

วันนี้เป็นวันดีนางท่องเที่ยวตามตลาดอีกครั้งและได้พบกับป้ายประกาศว่า

"ถ้าผู้ใดคิดว่าตนเป็นผู้มีฝีมือในจิตวิญญานงานศิลปะขอให้ท่านผู้นั่นลอง ประลองฝีมือการเดินหมากกับองหญิง"จื่อเฟิง"ผู้เพียบพร้อมไปด้วยคุณธรรมความดีสติปัญญาเป็นเลิศสง่างามดุจเทพทิดาสวรรค์"

นางคิดอยู่คู่ แล้วจึงตัดสินใจเสนอตัว การประลองครั้งนี้

"ข้าข้อลองเดิมพันด้วยคนสิท่าน"

ปากเล็กๆเอ่ยขึ้นด้วยความห้าวหาญ สายตานับสิบจ้องมองนางด้วยความเอ็นดู

"ฉะนั่นแล้วท่านทรงตามข้ามาเถิดแม่นาง"

นางยิ้มก่อนจะเดินตามท่านทูตเฒ่าไป พายในวังสวยงามราวกับสวรรค์ท่านทูตพานางเดินไปเข้าพบห้องเต้ที่ห้องโถงใหญ่ห้องเต้เอ่ยปากถาม

"แม่นางผู้นี้คิดยังไงมาประลองกับทิดาของข้า"

"หม่อมฉันแค่เพียงคิดสนุกอยากประลองด้วยแค่นั่น"

"ตัวเล็กๆแต่ความคิดเจ้าใหญ่กว่าตัวเจ้าอีก"

"ขอบพระทัยที่ติชมหม่อมฉัน"

"เอาเถิดพรุ่งนี้ข้าจะเตรียมงานพิธีเดินหมากเอง"

"ส่วนเรื่องข้าวของต่างๆข้าจะเป็นคนให้ทหารนำไปส่งที่จวนเอง"

"ท่านมีน้ำพระทัยแล้ว"