เริ่มเรื่อง

ณ วังแห่งหนึ่งที่อยู่กันอย่างเงียบสงบตั้งแต่ราชวงชางถึงปัจุบันคือราชวงชิง ปีนี้ของประเทศจีนแผ่นดินใหญ่มีเทศกาลใหว้พระจันทร์ เหล่าชาวบ้านชาวพื้นเมือง ต่างทำขนมใหว้พระจันทร์เพื่อนำมาบูชาเทพธิดา ต่างคนก็ต่างขอพรตามดั้งที่ตนปรารถนา

เช่นกัน เมื่อมีมนุษย์ที่มาเดินตามงานเทศกาลก็ย้อม มีปีศาจนับสิบแปลงกายเป็นมนุษย์ เพื่อมาชื่นชมความงามของเทศกาล

ในคืนวันใหว้พระจันทร์เหล่ามนุษย์และเหล่าปีศาจต่างสุขสมที่นานๆทีจะมีงานคงคลเช่นนี้

เมื่อใกล้เข้ายามเฉินเหล่ามนุษย์เหล่าปีศาจต่างกับไปที่ที่ตนจากมา

ในแถบชายป่านางจิ้งจอกนางหนึ่งนั่งอยู่ถ่ำกลางป่าใหญ่มีเสียงสัตว์มากมายที่นางคุ้นหูดังก้องทั่วป่านางนิ่งเฉยไม่ได้จึงจำแลงกายกลับเป็นจิ้งจอกสีขาวราวหิมะที่ปกคลุมอยู่ทั่วตัวดังเดิมก่อนจะวิ่งเข้าไปหาต้นเสียงโดยทันที

นั่นคือภาพที่นางไม่อยากจะเห็นเลยสิ่งนั่นคือภาพ

พรานป่าที่มาล่าสัตว์ในที่ที่นางครอบครองนางเห็นดังนั่นจึงไม่รีรอรีบใช้เล็บที่เเหลมคมดังกรงเล็บของเหยี่ยวข่วนเข้าที่หลังของพรานป่าก่อนจะกัดฉีกเนื้ออย่างน่ากลัว

ที่นางทำแบบนั่นเพราะนางเป็นปีศาจที่ไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายสิ่งที่อยู่ในป่าของนางทุกสิ่งทุกอย่าง

สัตว์น้อยใหญ่ในป่านับถือนางเป็นที่สุด

เมื่อยามเช้าของอีกวันมาถึงแสงตะวันส่องกระทบโดนผิวของนางจิ้กจอกสีผิวที่ขาวราวหิมะกระทบกับแสงตะวันผิวที่ขาวอยู่แล้วจึงทำให้ขาวจนเห็นเส้นเลือด

นางนึกสนุกอยากจะไปเดินตลาดที่ติดกับวังจึงจำแลงกายเป็นหญิงสาวผิวขาวชุดฮันฟูสีแดงสดตัดกับสีผิว เปล่งประกายตามท้องตลาด

ชายหนุ่มหลายคนมองมาที่นางด้วยความใคร่

ก่อนที่นางจะเดินชนเข้ากับใครบางคน

"ความอบอุ่นนี้ทำไมข้าถึงคุ้นเคยนัก"นางคิดก่อนจักเก็บไว้แล้วเอ้ยปากขอโทษชายหนุ่มหน้าตาคมคายด้วยความแคลงใจ

แต่นางนั่นก็ไม่ได้ถามอะไรต่อจึงหันหลังแล้วเตรียมเดินจากไป

"แม่นางหยุดก่อน"นางชะงักที่ได้ชินเสียงอันจริงจังนั่น

"ท่านนักพรดมีอะไรรึ"

"ข้านั่นเหมือนเคยเห็นหน้าเจ้าในที่แห่งหนึ่ง"

"เราไม่เคยเจอหน้ากันเลยสักคลา"