หักหลัง

สายลมฤดูหนาวพัดไอเย็นเป็นช่วงๆ ทำให้หญิงสาวที่นั่งจดจ่อกับหนังสือนิยายเล่มโปรดที่เธออ่านข้างไว้  ต้องกระชับเสื้อคลุมตัวหนา พร้อมถอนหายใจเป็นพักๆ

"เฮ้อออ จบสักทีน้ำเน่าชะมัดเลย " แก้วกมลพูดพลางวางหนังสือลง หญิงสาวหลับตาและสูดลมหายใจซึมซับกับบรรยากาศตรงหน้า ที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขา    และทะเลหมอกในช่วงสายจากที่เคยหนาจนแทบมองไม่เห็นข้างล่างของภูเขา ตอนนี้เริ่มจางไปบ้างแล้ว ทำให้เห็นภาพไร่นาของชาวบ้าน

"คิดถูกมั้ยเนี่ย อุตส่าห์ได้ลาพักร้อนทั้งทีแต่ต้องมาเที่ยวคนเดียวส่ะงั้น " แก้วกมลกล่าวกับตัวเองอย่างท้อใจ เมื่อนึกถึงเรื่องราวเมื่อ 3 วันก่อน

.

.เมื่อ3วันก่อน ณ คอนโดใจกลางเมือง แก้วกมลยิ้มให้กับของกินในมือและคิดถึงแผนการต่างๆที่เธอจะเซอร์ไพรส์ในวันคบรอบ5ปีกับแฟนวันนี้ ติ๊ง!เสียงลิฟเปิดออกเมื่อถึงชั้นจุดหมายปลายทาง แก้วกมลเดินมาหยุดหน้าห้องที่แสนคุ้นเลยและใส่รหัสห้องที่เป็นวันเกิดของเธออย่างที่ทำเป็นประจำ

เอ๋..วันนี้เต้หยุดงานนิไปไหนนะทำไหมห้องเงียบจัง แก้วกมลคิดในใจ หญิงสาวเดินเอาของกินมาเก็บที่โต๊ะชุดรับแขก พลางสดุดกับสร้อยคอรูปตัว k ที่แสนคุ้นตา เธอจำเจ้าของสร้อยเส้นนี้ได้ดี นั้นก็คือ ก้อย เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่เธอมีและรักมากที่สุด ไปไหนไปกันคบกันมาตั้งแต่ช่วงเข้ามหาลัยจนกะทั้งทำงาน รวมแล้วก็ราวๆ6ปี และเร็วกว่าที่เธอจะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ เพล้ง! เสียงกรอปรูปที่ตกแตกดังมาจากห้องนอนที่ปิดสนิท หญิงสาวค่อยๆขยับเท้าเข้าไปใกล้เรื่อยๆ พาวนาในใจไม่ให้เป็นอย่างที่เธอคิด แก้วกมลค่อยๆเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูช้าๆ พร้อมน้ำตาที่เริ่มคลอและไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มือหญิงสาวชะงักมือค้าง เมื่อจู่ๆกลับมีเสียงหัวเราะของผู้หญิงที่เธอคุ้นหูดีดังออกมาจากห้อง

"พี่เต้ใจเย็นสิคะ รูปแก้วตกแตกหมดแล้ว"

เสียงแหบพล่าของก้อยที่แทบฟังไม่ได้กล่างออกมาอย่างออดอ้อน และเสียงกระเซ่าของชายหญิงสลับกันนั้น พอจะทำให้หญิงสาวเดาได้ว่า หลังประตูบานนี้เกิดอะไรขึ้น

แก้วกมลเดินออกมานั่งที่โซฟาเนื้อดี เปิดเพลงโดยใช้สายหูฟังให้ดังที่สุดเพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงข้างในประตูบานนั้นพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด เวลาผ่านไปไม่นานประตูห้องที่เคยมีเสียงของคนทั้งคู่ถูกเปิดออก  พร้อมอาการตกใจของชายหนุ่มที่เปลือยกายด้านบน  มีเพียงผ้าขนหนูที่ห่อร่างกายไว้ด้านล่าง 

" แก้วคุณมาได้ไง คุณมาเมื่อไหร่  ไหนคุณว่าติดธุระด่วนไง"

ชายหนุ่มถามออกมาอย่างร้อนรนเมื่อหาเสียงตัวเองเจอหลังจากที่ตกใจ

"มานานพอที่จะรู้ว่าคนที่ฉันรักกับคนที่ฉันไว้ใจ หักหลังฉัน"

คราวนี้หญิงสาวกล่าวออกมาโดยที่ไม่มีหยาดน้ำตาสักหยด

"แก้วฟังผมอธิบายก่อนนะ  มันไม่ไช่อย่างที่คุณคิด"

ชายหนุ่มคุกเข่าอ้อนวอนหญิงสาว

"เต้เราจบกันแค่นี้เถอะ คนอย่างเธอไม่คู่ควรกับเราหรอก ต่อจากนี้ชีวิตเราอย่าเจอกันอีกเลย"

หญิงสาวกล่าวอย่างไม่เหลือเยื้อใย ก่อนที่จะเดินออกมาเธอชำเลืองไปที่บานประตูที่ชายหนุ่มเดินออกมาเมื่อกี้ก่อนที่จะพูดดังๆว่า

"ของๆฉันถ้าแกอยากได้จนตัวสั่นแกเอาไปเลยนะฉันขยะแขยง ฉันให้" ทันทีที่หญิงสาวออกมาจากห้องและประตูปิดลง  ได้ยินเสียงกรี๊ดร้องแหลมแสบแก้วหูดังออกมาทันที แก้วกมลมองบานประตูด้วยอารมณ์หลากหลาย

---------

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***